(hala rüya görmeye devam ediyorum.) ortam zifiri karanlığa büründükten sonra çok şiddetli bir sarsıntı başladı. kayda değer şiddette bir deprem oluyordu ama hiçbir şeyi göremiyordum. inanılmaz derecede karanlık çökmüştü, sarsıntı durdu ve vücuduma inanılmaz bir serinlik geldi.

kulağımda bir nefes hissediyordum. arkamı döndüm ve kimse yok. bir fısıltı duydum. fısıltılar çoğalmaya başladı. sanırım deliriyordum... bir sağa bir sola dönüyordum ama hiçbir şeyi göremiyordum. sanki odada 20-30 kişi birbirlerinin kulaklarına bir şey fısıldıyorlarmış gibi bir gürültü kaplamıştı evi. odaları geziyordum hiçbir şey yoktu ama gürültü devam ediyordu. tekrardan yatmak için odama gittiğimde, yatağımın olmadığını fark ettim. korkum iyice artıyordu odamın kapısı bir anda arkası üstüne şiddetli bir şekilde kendi kendine kapandı ve tüm fısıldamalar kesildi.

"beni özledin mi?" diye bir soru geldi kulağıma.

ben: kimsin? ne istiyorsun? göster kendini.

sesin kaynağı: bir şey istemiyorum ama beni tanıdığını ikimizde biliyoruz. blöf yapmayı kes lütfen çok yapmacık oluyor, sonuçta oyun oynamıyoruz burada değil mi?

ben: sen? tüm bunları sen yapıyorsun değil mi?

sesin kaynağı: ne alakası var be? o kadar güçlü olsam neler yapardım. bir sınavdan geçiyorsun sadece. artık sana kendimi göstermemin vakti geldi.

tam o sırada askerler bana bağırdı ve irkilerek yarı sersem bir şekilde uyanarak ayağa dikildim.

okuyorum bro yaz sen şukumuda attım

http://www.sexhikayeleri.com/orspu cocugu

general parmaklıkları işaret ederek açtırdı ve içeri girdi.

general: hangi örgüte üyesin sen?

ben: ne örgütü generalim. normal bir vatandaşım sadece.

general: girişini yasakladığımız parkta ne arıyordun o zaman?

ben: yasaktan haberim yoktu, olsa girmezdim.

general: sinirlerimi mi deniyorsun çocuk? belediye hoparlörlerinden o kadar anonsu boşuna mı ettik?

ben: özür dilerim generalim.

general: dilediğin özür benim bir işime yaramaz. cezanı çekeceksin.

gözcülüğümü yapan askerlerden biri hemen generalin konuşmasına atlayıp;

asker 1: generalim. bu arkadaşımızın özel bir durumu var. uçuk bir iddiası var ama ilginç. belki değerlendirmek istersiniz.

(general yüzüme uzun uzun bakarak): fazla zamanım yok, yalnızca 5 dakika. ofise getirin.

2 asker koluma girerek beni sorgu odasına zütürdü.

general: anlat bakalım.

yine başımdan geçen her şeyi anlatmaya başladım ve hemen bana muhalif olan asker konuya dahil oldu;

asker 2: duyduğunuz gibi generalim, saçma sapan, akıla ve mantığa aykırı şekilde aptalca şeyler zırvalıyor. değerli zamanınızı bu iti dinleyerek tüke...

general: kes sesini, sen kim olursun da kendinden rütbelerce yüksek generaline akıl verme yetkisini kendinde bulursun? yıkıl karşımdan, gözüm görmesin seni.

(general saatine bakarak): pek vaktim kalmadı. gitmem gerekiyor. buralar sana emanet komutan.

komutan: emredersiniz generalim. (beni işaret ederek) peki bu ne olacak?

general: o benimle geliyor.

askerler hemen koluma girdiler. general eliyle işaret ederek "bırakın, sizin gelmenize gerek yok!"diye karşılık verdi. generalle birlikte makam aracına bindik. mercedes model bir araçtı.

gusel okurum

Nkhınjjkk günah işleme

Rez alayım
Biraz hızlı yaz kanka

Aga çok sardı devam et bea

gün içerisinde pek boş zaman bulamadım panpalar mazur görün. Yarına devam etmeyi düşünüyorum. 2. Sezon yarına bitecek. Okuyan, beğenen beğenmeyen herkese teşekkür ederim.

Anlamadım ama devam

Rez rez sezon 2

Rezerved

Rezervasyon

Reservrd

13:00-14:00 gibi devam

Reservasyon

Rez devam

--devam--

(Mobildeyim. Yazım hataları olabilir)

Aracın içindeyken hiç konuşmadık. Arabadan indiğimde askeri bir üse geldiğimizi gördüm.

General: burada pek fazla işimiz var. Bir şeye ihtiyacın var mı?

Ben: generalim, telefonum ve yanında kumanda benzeri siyah bir cihaz vardı. Onlara ulaşmam lazım.

General: bunları istemenin sebebi ne? Anlattığım gibi, onlar olmadan zamanıma dönemem ve dönemezsem dünyanın düzeni sarsılabilir. Yaptığım şey teknik olarak paralel evren yolculuğu ve bu dünyanın kusursuz düzenini bozabilecek güçte bir ritüel. O yüzden zamanıma dönmemin ve düzenin işleyişine bi zarar gelmemesi açısından onlara ihtiyacım var.

General anlattıklarımı dinledikten sonra yanına bi asker çağırdı ve onu karakola yollayarak belirttiğim cihazları alıp adalet sarayına getirmesini istedi.

General, 3 koruması ve ben yürümeye başladık. Ne işle uğraştığımı sordu önce, sonra rutin, havadan sudan konuştuk.

General bana eski bir anısını anlatırken bir huzursuzluk hissettim ve arkama baktım. Yol çok sisliydi. Soğuktu ve gündüz olmasına rağmen gayet puslu ve karanlık ve bayıcı bir hava vardı.

General tuhaf tavırlarıma karşın;

General: durgunlaştın, bir şey mi düşünüyorsun?

Ben: hayır generalim, geçmiş günler aklıma geldi, sizin için gelecek tabi...

General hafif bir tebessüm etti. Yürümeye devam ediyorduk ama içimde çok kötü bir his vardı.

General bana bir soru yöneltti ve generalle birlikte 3 korumasıda durdu. Sorusunu duyamadım ve pardon duyamadım generalim mazur görünüz.

Kimseden ses çıkmadı ve durmaya devam ettiler. Generalim iyi misiniz? dedim cevap gelmedi. inanılmaz bir fırtına çıktı, puslu hava sayesinde rüzgarın dumanı gözüküyordu. Şiddetli bir sarsıntı ve yüksek desibelde bir uğultu kopmaya başladı, artık korkmuyordum çünkü alışmıştım. Ama karşıma bir şey çıkacağını hesap etmemiştim.

Önüme fırtınanın oluştuğu bir gaz bulutu çıktı ve korkuyu iliklerinize kadar hissettirecek bir ses geldi. Konuşan şey, "artık sonsuza kadar yanındayım" dedi.

Sesin şiddeti kulağımı inanılmaz acıtmış olmalı ki karşı koyamayıp çığlıklar içinde kulağımı tutarak yere kapaklandım.

Sesin kuvveti o kadar yüksekti ki aradan 2 dakikaya yakın bir süre geçmesine rağmen hala sesin yankısı devam ediyordu.

Kısa bir süre sonra ses kesildi ve fırtına durdu. Hala yere kapanık şekildeydim. Sesin kesilmesiyle kafamı kaldırdım ve karşımda benden 2 kat daha büyük ve iri, yaklaşık 3.5 metra boyunda kanatlı simsiyah bir varlık belirdi. Çığlığım dağlarda yankılanırken beliren varlık "SESSiZLiK!" diye bağırdı.

Varlık; siz insanlar çok değişiksiniz, günlerdir rüyanda kendini göster, görünmeden konuşmak kolay falan diye racon kesiyordun, ne oldu şimdi?

Ben: demek tüm olanların sebebi sensin. Bu ka..

Varlık: hayır hayır, düşündüğün gibi değil. Sana zarar vermek istemiyorum, yolculuk paneline ihtiyacın yok. Sana gereken ilmi verebilirim.

Ben: ne ilmini ne de seni istiyorum, defol git ve normal yaşantıma devam etmeme izin ver.

Varlık: gitmemi mi istiyorsun? Tamam güle güle, bol şans... O paneli çalıştıran sen değildin, o bataklıktan seni kurtaran bendim. insanlar çok nankör...

Ben: bekle, yanımdaki insanlar neden bir anda durdu?

Varlık: fazla soru sorma, zamanı kırarak kısa süreliğine paralel evren saptaması oluşturdum ve anlayacağın zamanı kısa bir süreliğine durdurdum.