artık dünya üzerinde bir insan değildim, bedenim yoktu...

lem ile iletişime geçmem gerekiyordu. evde çok gürültü vardı. sanırsam ölümümün ardından zaman tekrardan bükülerek ölümümün öğrenildiği zamana sardırılmıştı.

dışarı çıkmıştım, insanlar beni göremiyordu. duvarların içerisinden geçemesemde yürüyordum işte. evin önünde kırmızı kamyonet duruyordu. bindim ve sürmeye başladım. kamyona bakanların ağzı açıktı. şoförsüz bir kamyonun gittiğini görüyorlardı çünkü.

ama bir dakika?! ben, rüyamda giden kamyonetin şoförü olmadığını görmüştüm! (sezon 1 den beri okuyanlar bilir) yani rüyamda geleceği mi gördüm? tüm taşlar yerlerine oturmaya başlamıştı. hızla ilerlemeye başladım çünkü yavaş gitmem tepki çekmemi sağlıyordu. kamyonet firmasına gelmiştim.

5 dakikaya devam. amacım hikaye trendinden düştükten sonra yazmam çünkü hikaye ile ilgili bi fikri olmayan adamların gelip okuyup anlamayıp saçma entry girmelerini istemiyorum. hikayeyi takip edenler zaten ara ara ziyaret eder. 5 dakika sonra görüşürüz. hiçbir şekilde kopyala yapıştır yok tamamen elle yazıyorum.

firmada konuşanları dinledim fakat hiçbir şey anlamam üzerine kırmızı kamyonete bindim ve gitmeye devam ettim.

lemi bulmam gerekiyordu. nereye gideceğimi bilmiyordum. arkadan bir korna sesi geldi ve kafamı arkama çevirmemle arka koltukta bir insanın oturduğunu ve gözlerimin içine bakıp kızgın bir şekilde gülümsediğini gördüm.

insan: naber?

ben: beni görebiliyor musun?

insan: evet, ben senin dostunum.

ben: kamyona nasıl bindin?

insan: ben her zaman yanındaydım.

ben: salak salak konuşmayı kes, sorularıma cevap ver.

insan: gitmemiz gerekiyor.

bir anda çok güçlü bir fırtına çıktı ve gökyüzünü kıpkırmızı bir toz bulutu kapladı.

ben: neler oluy...

arkama döndüğümde arka koltukta oturan adam yoktu. çok korkmuştum. toz bulutu git gide büyüyordu. buluttan uzaklaşmak için direksiyonu sağa doğru kırmamla birlikte koluma bir el dokundu.

insan: kaderden kaçamazsın.

adam yanımdaki koltukta belirmişti. artık korkmuyordum çünkü cidden sıkmaya başlamıştı. toz bulutu adeta bir yumruk gibi kamyonun üstünü deldi ve bana temas etmeye, basınç yapmaya başladı. koltuğun içinden bir hayalet gibi geçtim ve yerin dibindeki katmanları tek tek fırtınanın etkisiyle gördüm, dünyanın çekirdeği olan magmaya doğru itmişti kırmızı toz bulutu. ardından bir anda yükselmeye başladım. gerisini hatırlamıyorum sanırım bayılmıştım.

3 sezonluk serüvenin sonuna geliyoruz. baştan okumak isteyenler için:

ilk sezon:
http://www.incisozluk.com...stü-bir-rüya-demiştim/

ikinci sezon:
http://www.incisozluk.com...-rüya-demiştim-sezon-2/

üçüncü sezon
http://www.incisozluk.com...rüya-demiştim-sezon-03/

hikaye 17:00'da finalin ilk bölümü yayınlanacak. yaklaşık 10 bölümde hikayeyi sonlandırmayı düşünüyorum, takip eden ve okuyan herkese teşekkür ederim. tek isteğim okuyan veya okumayı düşünen kişilerin rez alması, talep olması beni sevindiriyor.

(bkz: astronomical unit)

rezerve

dostlarim yaklagib 6 saattir elektrikler kegib mobil baglantim yetersiz mazur gorun elektrik geldigi an devam ediyorum.

Devam seri

hadi artık kardeşim yaz şu finali uzun uzun

hadi moruk

Kardeş biraz hızlı ol artık beaa

Rezimizi alalım

REZ REZ REZ BEN GELDiM OKUYORUM

edit: belli bir okuyucu kitlesinde kalman çok güzel, devdıbını bekliyorum işten geldiğimde güzel oluyor