Olum sen niye kendini üzecek hikayeler yazmaya çalışıyon?
Sonra unutamadım Bayburtlu diye zırlıyon.

Rezerved

rezzzere

Rez rez

Rez rez

pREZervatif

Okuyan rez

Yarım bırakma panpa

Rezervasyon

Annenmi kardes

kalemini sevdim devam

Bu karından ayrılmanın hikayesi mi kardeşim

Ne kadar severseniz sevin, olmuyor işte bazen.
Kaç sene severseniz sevin, olmuyor.
Her şey uğruna severseniz sevin, olmuyor.

Biz olamadık Hazal, olamayacağızda.

-Ben,hep sevdim seni.Ömerle çıkmaya başladığımız andan evvel bile.Ama sen bana bir türlü açılmamıştın.Bir türlü yanıma gelip haykırmamıştın sevdiğini. Günler geçti aylar oldu, senden ümidi kestim. Yoluma Ömer ile devam etmeye karar verdim.Ömeri hiç sevdin mi diye sorarsan.. Sevmedim.Bir zaman sonra alışkanlığım oldu o benim. Aradan bir sene geçtikten sonra Ömer senden nefret etmeye başladı, beraber olduğumuz her an sana olan nefretini bana kusuyordu. Anlam veremiyordum, seninle ayak üstü sohbet edince bile deliye dönüyordu.Bu bendeki ümidi tekrardan yeşertti. Aklımda soru işaretleri belirdi beni sevip sevmediğine dair.. Sonra Ezgiyle çıkmaya başladığınızı öğrendim. Yeşeren tüm ümitlerimin üstüne toprak attın, havasız kaldı hepsi, öldüler.Sonra bir gün Ezgi bana dedi ki..

Görüşme bitti, lütfen dışarı çıkın !

+Lütfen,iki dakika daha memur bey..
-Ezginin ne dediğinin önemi kaldı mı Hazal ? Onun bedenine attılar toprağı, senin gibi boş ümitlere değil !

Gözlerim mi ıslanıyordu benim ?
Suçlusun Hazal,bu parmaklarlıklar ardında benim değil senin olman gerekiyor.

-Ezginin katili sensin, Ezginin kendine kıymasının sebebi sensin ! Şimdi git hastahanedeki sevgilini ziyaret et.Şurada geçireceğim 6 ayda beni yalnız bırak. Gelme !

Acın ne kadar uzun sürerse beni o kadar hatırla Hazal..

Ben öyle birini sevdim ki,bir nevi intihardı.
Kirpiğine düştüğüm gün, ölümüm başladı.

Hoşçakal..

-Son-

Bitmişti her şey.
Bitirmiştim.

Rahatlamıştım,iki senenin acısını çıkarmıştım ondan.

-Iki sene lan iki sene ! Nasıl beraber oldun lan kardeşin dediğin adamın sevdiği kızla ! Nasıl el kaldırdın lan benim sana emanet ettiğim kıza ! Bitirdin lan beni, bitirdin beni Ömer !

Susuyordu, susması gerekiyordu. Yaptığının bir açıklaması yoktu çünkü. Benim Hazalı sevdiğimi bile bile onunla çıkmış,ona emanet ettiğim kıza, beni sevdiğini öğrendiğim kıza sırf beni seviyor diye el kaldırmıştı. Ezgiyi onun yüzünden üzmüştüm.

Sahi, Hazal..Neden beni seviyordu ? Beni seviyor muydu gerçekten ? Beni seviyorsa neden iki seneden beri bu puşt ile beraberdi ?

Yine, yeniden.
Arkamdan gelen ağlama sesleri..

-Bunu herkesin gözü önünde yapmana gerek yoktu.

Kafamı çevirdim.
Bir çok insan etrafımıza çevrilmişti.
Hazal da.

-Özür dilerim Taha.

Siren seslerini duyuyordum.
Polisler kalabalığı yararak yanıma doğru koşuyorlardı.

Ellerimi arkama doğru birleştirdim.

Günümüz.

..

-Hoşgeldin.
+Hoşbulduk kardeşim.
-Hazır mısın ? Bitirelim şu mevzuyu artık.
+Sür.

Düşünüyordum, çok düşünüyordum. Oysa dün geceden beri neyi nasıl yapacağımı planlamıştım, düşünmüştüm.

Bu affedilemez bir şeydi, hayatım boyunca birçok şeyi ve kişiyi affetmiştim ama bu affedilemezdi.
Dost kazığı affedilemezdi, cezası verilmeliydi.

insanlığın,ilk insanın var olduğu andan itibaren hayatında bulunan ve dünyayı huzurlu bir yer haline getirmek için uydurduğu lakin hiçbir işe yaramadığını sonradan anladığım barış ve ''sevgi" kavramları,her zamankinin tersine şuan bana çok uzak durumdaydı.

-Kinini diri tut kardeşim, korkuya ve strese mahal yok. Beraber gideceğiz yanına.

Üniversite hayatım boyunca birçok kişiyle tanışmıştım. Birçok dost, birçok arkadaş elde etmiştim.Ne benim kin beslediğim ne de bana kin besleyen hiç kimse olmamıştı.

Ta ki o güne kadar.
Ömer.

Oysaki konuşmamızın sonunda bana söz vermişti, sözümü dinleyecekti. Adam akıllı bir konuşmanın bu işi çözeceğine inanmıştım.

Hayatım boyunca alışkın olmadığım bir durum ile karşı karşıya kalmıştım günler öncesinde.
Aldatılmıştım, yanılmıştım.

-Geldik.

Arda 30 saniye boyunca arabanın içinden etrafı gözetledi.
Derin bir nefes çekerek,
-işte, şerefsiz orada. Kapıda bekliyor sıfatını gibtiğim.

Hep diyorum,hep diyeceğim.
Şu idam gelsin artık ya,devlet bizi uğraştırmasın.

Bir hışımla indim arabadan.
Koşmaya başladım.

-Lan dur bekle !

Gün yeni yeni ağarmaya başlamıştı, dışarda hafif bir yağmur yağıyordu sanırım.

Başım ağrıyordu.

-Demek tehdit etmiş öyle mi..Demek Hazal her şeyi biliyordu,o yüzden bana korkak dedi.
+Evet, bende inanamadım ilk önce. Hazalla senin konuştuğunu görünce hafifçe tartışmışlar zaten. Hazal senin olduğun sınıfa giderken Ömer yakalamış onu. Kavga da orada başlamış.
-huur çocuğu.
+Hazal bana sormuştu aslında.
-Neyi ?
+Ömerle aranızın neden kötü olduğunu ve çıkmaya başladıkları andan itibaren neden kendisinden uzak durduğunu.
-Sen ne dedin ?
+Vallahi ben bir şey demedim. Bilmiyorum diyip geçiştirdim ama Hazal artık nereden öğrendiyse..
-Ezgi.
+Ne ?
-Ezgi söyledi Hazala her şeyi.
+Iyi de çok saçma, Ezgi nereden öğrendi ve neden Hazala bunu söyledi ?
-Çünkü..Çünkü Ezgi benim için her şeyi yapar.

Kısa bir sessizlik oldu odada. Pencereyi açıp bomboş sokağa doğru bir sigara yaktım. Aklımda bir ton soru vardı. Hazal beni seviyor ise neden bunca ay Ömerle birlikte olmuştu ? Ömer onu dövmekle mi tehdit etmişti ? Ezginin bunlardan nasıl haberi vardı..

Off.

-Arda.
+Efendim kardeşim.
-Hazırlan, gidiyoruz.
+Nereye ?
-Şu işi bitirelim.
+Napacağız.
-Napacağımızı bilmiyorum ama..
+Ama ne ?

Bu işin sonu karakolda bitecek.

Sen gidince soğuyor yatak gece uzuyor
Sensiz geçen geceler beni ihtiyar ediyor

-Kapat şunu Arda.
+Kalsın işte kardeşim, içiyoruz ne güzel.

Müziği kapattım.

+Hazal aradı mı hiç ?
-gibeyim Hazalı ya onu mu düşünüyorum ben ?
+Neye içiyoruz biz o zaman ?
-Ezgi bunları hak etmiyordu.
+Ya bırak şimdi Ezgiyi.
-Nasıl bırak ya ? Bırak ne demek ? Mahvoldu kız..Her şey mahvoldu lan !

Elimde ne varsa duvara sallamaya başladım. Ezgiye çok üzülüyordum çok !

-Allah belanı vermesin senin Hazal ! Allah belanı vermesin ! Neden vazgeçemiyorum lan neden ? Allahın belası neden gecenin saat ikisinde konuşma gereği duyuyorsun benimle !
+Bir dakika,ne dedin sen ?

Yere oturdum, başım dönüyordu.

-Hazal, geçen gün beni aradı.Ömerle kavga ettikleri gün. Konuşmak istediğini söyledi.. Gecenin saat ikisinde aşağı indim, yanına.Arabayla bir yere gittik.
+Ee sonra ?
-Saçma sapan konuştu işte ! Ağlıyordu, çok kötü durumdaydı.Yok Ömerle neden aranız kötü,yok çok korkarsın falan filan aptal aptal konuştu işte.

Arda endişelenmişe benziyordu. Masaya oturdu, ellerini başına koydu ve oflamaya başladı.

+Doğruymuş demek..
-Ne doğruymuş ?
+Hazalla Ömer,o gün kavga etmişlerdi ya hani..
-Eee ?

Hoş olmayan şeyler duyacağıma emindim.

+Senin yüzünden kavga etmişler.
-Ne diyorsun sen Arda ? Ne diyorsun lan !

Anlatım çok güzel devam panpacim

-Sen..
+Ezgi açıklayabilirim..
-Sevmeye kıyamadığım kız mı dedin orada ?

Sesi titriyordu.

+Ezgi canım gel oturup konuşalım.
-Bırak..
+Ezgi lütfen.
-Seni suçlamıyorum Taha,ben özür dilerim. Hazalı sevdiğini bile bile..
+Ne ? Neyden bahsediyorsun sen ?
-Inkar etme Taha, Hazalı sevdiğini biliyorum.Çok sevdiğini biliyorum hatta.Ömerle neden bu halde olduğunuzu da biliyorum.
+Hayır bak sandığın gibi değil bak o çok öncey..
-Çok önce sevmiyordun onu Taha, hala seviyorsun.Ben..Ben beceremedim sana onu unutturmayı. Sana olan sevgim, yetmedi unutturmaya.

Donup kalmıştım, mahçup ve kahrolmuş gözler ile Ezgiye bakıyordum.
Bir anda gülümsedi.

-Olsun ama.Sen bana dört ayda hiç yaşatmadığım duyguları yaşattın sevgilim.Çok teşekkür ed..eder..

Son kelimesi çıkamadı boğazından yukarı, başını omzuma koydu.

Ağlamaya başladı.

Rezerve kardeşim