Şimdi hatırlıyorum da, çocukken ne kadar safmışım.
Günlerden Cuma, aylardan Ramazan,
Yaşım daha 10 ve ben ilk okula gidiyorum,
Benden büyük 4 tane daha abim ve ablalarım var.
Babam bir garip devlet memuru,
Annemse ev hanımı,
Biz beş kardeş de okula gidiyoruz,
Maddi durumu siz anlayın artık,
Neyse işte; o cuma günü okuldan eve dönerken yağmur yağıyordu,
Çocukluk işte yağmurda sallana sallana geldim eve,
Ayakkabımı çıkarttım, tam eve adım atacakken annem "Dur" dedi,
Durdum gayri ihtiyari bir biçimde; ama sebebini anlayamamıştım.
Ardından annem tekrar "Çoraplarını çıkart" dedi,
işte o an anladım neden böyle söylediğini annemin.
Ayakkabımın altı delinmiş, çoraplarım ıslanmış ve ben bunu annem söyleyince fark etmiştim.
Akşam orucumuzu açarken sofrada annem babama beni göstererek bir şeyler fısıldadı,
Ne dediğini tam olarak anlamasam da babamın suratının düşmesinden bir şeylerin ters gideceğini anlamıştım.
iftarımızı yaptıktan sonra babam Uzun Samsun sigarasından bir dal daha yakmıştı efkarlı efkarlı,
Bense ITT marka tüplü siyah beyaz televizyonumuzu izliyordum.
Yatsı ezanı vakti yanaştığında babam abimle bana dönüp "Hadi oğullarım camiye gidiyoruz" dedi buruk bir sesle,
içimde bir sıkıntı vardı ama tam olarak ne olduğunu çözemiyordum,
Eşiğe adımımı attıktan sonra altı delik ayakkabılarıma uzanmıştım ki, babam durdurdu beni;
Babamın "Oğlum yazlık terliklerini giy, yağmur yağmıyor; hem hava da sıcak oldu zaten" dediğini çok net hatırlıyorum.
içimdeki sıkıntı bir hayli artmış olsa da çocukluk hali işte anlam veremiyordum bir türlü o sıkıntıya.
Ezan okunurken babam bizi şadırvana zütürmüştü, abdest almayı öğretiyordu sözde; halbuki biz çok iyi abdest almayı biliyorduk ki zaten!
Tam abdestimi almıştım ki babam "Oğlum bu aldığın abdest olmadı, kulağını iyi mesh edemedin, hadi baştan al abdestini" dedi.
Abimin abdestinde ise ayaklarını tam yıkamadığı bahanesini öne sürdü,
Yanlış hatırlamıyorsam tam 3 defa üst üste abdest almıştım o gece,
Caminin şadırvanında hiç kimse kalmamıştı biz "doğru abdesti" alana kadar...
Tüm ilçe namaza durmuştu biz abdest alana kadar,
Sonunda abdestimizi almış ve camiye namazı kılmaya doğru ilerlerken babam kapıda beni durdurmuş ve "Oğlum az bekle burada" demişti.
Abime ise "Hadi oğlum sen geç namaza dur" diyerek içeri göndermişti.
Babam kendi ayakkabısını rafa yerleştirdikten sonra raflara göz atmaya başlamıştı,
Bir rafa gözü takılmıştı, bir kaç saniye rafa baktıktan sonra bir de dönüp bana baktı,
Yüzündeki o mağrur ifade hala gözlerimin önüne gelir babamın,
Rafa tekrar döndü ve eli titreyerek o rafa ulaştı,
Raftaki 36 numara ayakkabıya uzandı ve sağını, solunu, arkasını kolaçan ettikten sonra o ayakkabıyı ceketinin içine sakladı,
Biraz yüksek sesle "Benim abdestim bozuldu, Ulan şeytan alacağın olsun, Ben tekrar abdest alayım" diyerek dışarı yöneldi,
eğer devdıbını merak ederseniz tıklayın amk:
http://fakirliksendromu.b.../alti-delik-ayakkabi.html 
