1. 51.
    0
    anlat panpa
    ···
  2. 52.
    0
    rözörvöd
    ···
  3. 53.
    0
    okuyorum güzel gidiyor
    ···
  4. 54.
    0
    uykum geldi amk anlat uyucam
    ···
  5. 55.
    +1
    sanki bir şey beni olduğum yere kilitlemişti, koşmayı yürümeyi herşeyi bir an için unuttum. malum şeyin bana baktığı noktanın biraz daha ormanın içlerine doğru olan kısmında hafif ışıltıları farkettiğimde daha da tuhaf bir ruh haline bürünmüştüm. bana bakmayı sürdürüyordu, sanki gelmemi onu takip etmemi istiyordu. ama ben öyle yapmayıp son kalan enerjimi de toplayıp evin yoluna doğru seğirttim. kapıyı acıp merdiven kısmının ışıgını yakınca dünyalar benim olmuştu. bir süre orada oturup soluklandım. o zamanlar ıcıklar harekete duyarlı değil, sönersenmez ışığı bir daha yaktım. kendime gelmeyi bekliyor, sonra eve girecektim.
    ···
  6. 56.
    +2
    sanırım bir on dakika orada bekledim. aklımdan atmaya çalıştım. ellerim titriyordu, onların geçmesini bekledim. sonra eve girip gripini hemen girişteki masaya bırakıp "baba, giripin masada" diyip tuvalate daldım. neyse uzatmayım, tuvalet filan derken, zaten vakitte biraz geç olduğundan direkt yatağa girdim. ama uyuyamıyorum. aynı olayları kafamda binlerce kez yaşarken ne kadar süre geçti tam hatırlamıyorum ama tam gözlermi kaparken, odada bir karartı olduğunu hissettim.
    ···
  7. 57.
    0
    reserved
    ···
  8. 58.
    0
    reserved panpa inanmadım ama gideri var
    ···
  9. 59.
    +1
    karartının odluğu taraftan gelen hafif tok ama fazla gürültülü olmayan "niye gelmedin" sesi karartının bir gerçekliğe dönüşmesi için yeterli oldu, ormana sapan görüntünün aynsıı kaşımdaydı. oda karanlık olduğundan bu sefer ayın perden odaya calabildiği kadarıyla aydınlattığı sadece yüzünü seçebiliyordum.
    ···
  10. 60.
    0
    devam et oç sıçmıklar baş verdi
    ···
  11. 61.
    +2 -1
    yataktan doğruldum, yüzünün o kesif beyazlığı belli olmadığından karşımda biraz da olsa insana benzeyen bir şey vardı bu sefer. bütün korkuların çaresiz olduğu o anda yüzüne bakmaya devam ettim.
    ···
  12. 62.
    +2 -1
    basit ve alabildiğine normal bir ses yonuyla, hadi kalk gidelim dedi.
    ···
  13. 63.
    +2 -1
    yataktan doğruldum, korku çaresiz kaldığında vücüt başka duyguları devreye sokarmış o zaman öğrendim. bir anda herşey alabildiğine normalleşmiş, sanki yılalrdır o daveti bekliyormuşum gibi peşi sıra evin koridoruna çıktım. herkes yatmış evde sanki ikimizden başka kimse yokmuş gibiydi. tek bir çıtırdı, tek bir nefes alışverisi dahi yoktu etrafta.
    ···
  14. 64.
    0
    gece gece yapma bunu okumak zorunda hissediyorum amk kendimi
    ···
  15. 65.
    -1
    sabaha artık
    ···
  16. 66.
    +1 -1
    evin giriş kapısını açıp merdvinelerden indikten sonra kendimizi dışarıya attığımızda ay sanki daha da büyümüş ve dünyaya yaklaşmış gibiydi. ve önmrümün en aydınlık gecesi önümde upuzun uzanmıştı. önde malum varlık arkasında ben bayırı biraz indikten sonra ormanlık alana doğru yollandık.
    ···
  17. 67.
    0
    devam panpa
    ···
  18. 68.
    0
    hız iyi bozma yaz devam
    ···
  19. 69.
    0
    yalan söylüyosan ananı giberün ama
    ···
  20. 70.
    +4
    kuçuk iışık hüzmelerine yaklaştığımızda bir kalabalığın orada olduğunu ve yerde boylu boyuna uzanmış bir nesnenin etrafında dizlerini kırarak oturduklarını farkettim. yaklaştıkca bunun bir nesne değil beyaz bir örtüye sarılmış insan bedenine benzer bir şey olduğunu anlamam zor olmadı.
    ···