Merve gittikten sonra ben de uçak biletimi almıştım. Malum okul açılacaktı.O aralar fazla mesaj atmadı. Dedim herralde yurduna filan yeni yerleşiyor okuluna gitti işleri vardır diye rahatsız etmedim. Okula geldiğim gün çok fazla işim vardı. Yurda yerleştim ders kayıtlarını tamamladım.Bu hala mesaj atmadı bi günaydın bi iyi geceler mesajı geliyordu 2 gündür. Akşam mesaj attım ne yapıyorsun neden yazmıyorsun diye.ilk gün paketim yoktu yazamadım 2 gündür de çok yoğunum falan dedi salak saçma şeyler geveledi durdu.Ya sabır çektim içimden tolare ettim biraz. Dersler başlamıştı düzenli olarak konuşuyorduk artık mesaj olayları düzene binmişti. Ders bitişi de telefon açıyordum yaklaşık 1 saat kadar konuşuyorduk. Benim üni kıbrısta kontörün anası avradı gibiliyordu. Türkiyeyi ararken çok fazla yazıyor. Faturalıya geçsem ayrı dert. Günde 30 tl harcıyordum kontör için. Bunu ona hiç söylemedim ne iyi zamanımızda ne kötü zamanımızda. Uzaktan ilişki idare etmek zaten çok zor bir olay manevi yıpranmamın yanı sıra maddi olarak yıprandığımı hiç hissettirmedim.Üzmek istemiyordum onu gün geçtikçe daha da fazla bağlanıyordum.Çok değişik bir havası vardı. Karadelik gibi içine çekiyordu beni adeta çok geçmeden karanlığında kaybolacaktım.Bir gün yine telefonda konuşurken çalışmak istediğini söyledi babama yük olmak istemiyorum biyere girip çalışacağım dedi.Ben de derslerini düşünüyordum. Okulu bırakmayı düşünüyordu o sıralar.En azından yatay geçiş için ortalaması olmasını istiyordum.O yüzden çalışmasını istemedim. Bana her ay gelen 300 lira bursum vard. Sana onu vereyim dedim. Benimle bu yüzden kavga etti beyler gurur meselesi yaptı bunu kendine.2 gün küs kaldı ne bir mesaj attı ne aradı. işte iş burda koptu. Aramız biraz yumuşayınca bir yerde iş bulduğunu ve okuldan çıkınca oraya çalışmaya gittiğini söyledi. Beni dinlememişti.Öncesinde çok sinirlensem de sonrasında kendi kendime heralde ihtiyacı var dedim sesimi çıkarmadım bu duruma.Ama işler daha da taka sarmaya başlamıştı. Okulda zaten hiç mesaj atmıyordu. Ders programı vardı bende çıktığı anda arıyordum. Gün boyunca tek beklediğim şey onun dersten çıkmasıydı. Kontör flan gibimde değildi 10 dk sesini duymak herşeye değiyordu.Ama artık o da kesildi. Okuldan sonra işe gidiyordu. işten sonra da yatıyordu camış gibi.Bu durum çok sinirlerimi zorlamaya başlamıştı. Zaten uzakta elim yetmiyor gözüm görmüyor kontrol edemiyorum bir de haber alamıyordum kendisinden. Yine bu klagib akşamlardan birini yaşıyorduk. Arkadaşla derslerden baya sıkılmıştık. Biraz içip kendimize gelelim dedik. Okula yürüme mesafesinde olan cafelerden birine doğru yola çıktık. Yolda Merve'nin iş çıkış saatine denk geldim. Arayayım bari biraz konuşurum dedim. Aradım telefon kapalı aradım kapalı aradım kapalı.Ben korkmaya başladım amk çünkü çalıştığı yerle yurt arası mesafe baya var ve saat gecenin 9'u.10 15 kere böyle aradım açmadı. Sonra yurt arkadaşını aradım telefonu vardı bende o da yok daha odaya gelmedi dedi.Ter içinde kaldım amk o yolu nasıl yürüdüm hiç hatırlamıyorum çok korkmuştum.Son bi kez şansımı deneyeyim dedim telefon çalıyordu.Çıt diye bi ses geldi ve telefon açıldı