allah var beyler gelin ibretlik kısa bi anı

anlatacağım. şuan 25 yaşındayım. evvel seneler önce 4. sınıfa gidiyorum, mahalledeki herkesin bigibleti var benim bigibletim yoktu. allaha şükür durumumuz iyiydi ama babam almıyodu işte nedendir bilinmez. mahallede bi tane kız vardı o verirdi bana bigibletini hep ona binerdim. bi kaç gün babam gördü bu olayı, 1 hafta sonra bana süpriz yapıp bigiblet almıştı. ev telefonunu aradı o zamanlar ericsonun bi modeli vardı
--spoiler--
http://resim.donanimhaber...D48079D32277B6C892D12.jpg
--spoiler--

baya da iyi para vermişti buna, neyse bana dedi mahalledeki bigibletçinin önüne gel bişeyler aldım eve zütür ben toplantıya gidicem dedi. ben de söve söve giderken bagajı açmamla bigibletimi gördüm.

--spoiler--
http://image5.sahibinden..../81/52/24/34815224ol8.jpg
--spoiler--

bu bigibletin aynısıydı, ön tekerini çıkarıp koymuşlardı, hemen bigibletçide ön tekerini taktırıp babamın boynuna atladım ve o gün 2 saat bigiblete bindim.

ancak ilk deneyimlerim pek iyi değildi, kız bigibletinin daşşak koyma yeri olmadığından onu rahat kullanıyodum ayakta, ancak bu bigibleti ayakta kullanırken daşşak koyma yerinde boru olduğu için, ayaklarım yetişmiyor ve yana düşüyordum.

ertesi gün, annem hamur alınacak diye fırına yolladı beni, bende hiç caddeye çıkmamıştım daha önceden, ne olacak o kadar bigiblete bindim gider gelirim diye içimden geçirdim. anneme çaktırmadan bigibletimi alıp yola koyuldum.

fırına sağ salim vardım, ancak nasıl gittiğimi bi ben bilirim. kaldırım kenarlarından ayakalarımı sürüye sürüye gittim.

neyse, hamurları aldım para üstünü de alıp, ana caddeye çıktım ve eve doğru sürmeye başladım. Araba ve otobüsler sıklıkla geçtiği için tamamen kaldırma yanaşıp, oradan dengemi sağlıyordum. çok iyi hatırlıyorum, gidonun sol tarafında frenle, tutma yerinin arasına asmıştım 3 adet hamur poşetini..

birden arabaların gelmediğini farkettim, ve kaldırımdan uzaklaşarak bigibleti sürmeye başladım.. bir anne ile kızı kaldırımdan inmiş bana doğru geliyordu, ufacık çocuğum sesim çıkmadı ve panik oldum. Araba istikametinin tam tersi yöne gidiyorum, yani arabalar yukarıdan aşağı giderken, ben bigibletle aşağıdan yukarı doğru gidiyorum, özetle araçların ön tarafları bana dönük..

bu kaldırımdan yürümeyen 2 tane embesilden kurtulup tekrar sağ kaldırıma yanaşmayı düşündüm, gidonu sola kırıp bu arkadaşları atlattım ve sakince sağ tarafa yanaşacaktım, ne olduysa o anda oldu, karşıdan yeşil ikarus otobüs , vtec açmış honda gibi üzerime geliyordu.

can havliyle sağa kırıp kaldırıma yanaştım, ve sağ ayağımı pedaldan çekip kaldırıma koymaya niyetleniyordum ki, dengemi kaybedip sol tarafa doğru düştüm, otobüs bütün gücüyle frene bastı, gözlerimi kapattım bi karartı oluştu, gözlerimi açtığımda otobüsün lastik kısmına 15-20 cm mesafedeydim.

başıma oradaki bütün esnaflar toplandı, su getirdiler, ellerimdeki yaraları silmek için peçete falan getirdiler. o an ellerim ayaklarım titriyodu, otobüs şoförü hemen inip, yanıma geldi ve bende birşey olmadığını görünce gözlerine inanamadı.

esnaflara dönerek dedi ki, bu kazadan sağ kurtulmasının imkanı yok, çocuk önüme düştüğünde 1 metre vardı yoktu, nasıl durdum bilmiyorum. yerde ne bi fren izi ne başka bişey. o zamanlar orada bi kuruyemişçi vardı, bana su getiren de oradaki amcaydı.

bana dediki, bak oğlum allah çocukların aklı ermediği için, onları koruması için meleklerini yollar. seni de allah'ın melekleri korudu. bigibletimin arka tekeri patlamış ve jantı eğilmişti, ve kaza mahallinde ben bigibletten 3-4 metre uzaktaymışım.

normalde ben yan düştüm, ilk ön tekere vurması gerekiyor, ve ön tekere vurmasıyla aynı hizada olan bana da vurması gerekiyor, benim elimdeki yara bere izi ise, ilk otobüsün önüne düşerken sol elimi asfalta sürtmem sonucu oluşan yara izi.

velhasıl, olayı babama anlattğım da, ben böyle birşeyden korktuğum için sana bigiblet almıyordum, büyümeni bekliyordum dedi. ama seni öyle başkalarının malını kullanırken görünce, bi an kendimi kaybedip sana bigiblet aldım, neyseki allah seni korudu. bu bigiblet hiç bir şekilde bu mahalleden dışarı çıkmayacak yoksa bigibleti başkasına veririm dedi. 6. sınıfa bigibletimle mahalleden dışarı atmadım sonra zaten büyüdük akıllandık..

çocuklar öldüğünde cennete gider, bana söylesene cenneten daha üst bir şey?

bilmiyorum neden ama, allah beni koruyor, dua ettiğimde dualarımı kabul ediyor bunu biliyorum. yani size anlatamıyorum ama allah var.