dün gibi hatırlarım. daha okula gitmiyorum. ozamanlar tv de power rangers meşhur 90lı yıllarda çocuk olan varsa bilir. bende büyük hayranıyım o çizgi filmin. birgün babam doğum günümde bana o kara rangerin oyuncağını almıştı. nasıl sevindim nasıl mutlu oldum anlatamam.

aldığım gibi koydum vitrinin onüne. paketini bile açmaya kıyamadım. saatlerce vitrin camında onu seyreder pırıl pırıl parlayan elbisesine hayranlıkla bakardım. sokaktan arkadaşlarımı çağırır onlarada vitrin önünden seyrettirirdim. açmamı söylerdi herkes izin vermezdim. hatta sokakta oynarken eve misafir geldiğini görünce oyunu bırakır hemen eve giderdim. çocukları oyuncağımı alır paketini açar diye korkardım.

birgün babam eve geldiğinde çok dalgındı. babamıda daha da çok sevmiştim bana o oyuncağı aldığı için. o gün babam işten kovulmuştu. beş parasızdık. evde ne var ne yok sattık. ilerleyen günlerde günde 1 öğünden fazla yiyemiyorduk.

dışarda çağırdığım arkadaşlarımdan biri babasından o oyuncaktan istemiş. babasıda çok aramış ama bulamamış. babamın yanına gelerek;
-"bizim oğlan şu oyuncağı çok sevmiş parasıyla onu bana verirmisin"
-"o bizim oğlanın oyuncağı satarsam üzülür şimdi"
-"olsun canım, zaten hiç açmamış belliki sevmedi oyuncağı"

babam yanıma geldiğinde şu muhabbet geçti.
-"oğlum murat senin oyuncağını beğenmiş sende hiç açmamışsın onu satsak mı?"

ben çocuğum ama bilirim annemin para kazanmak için gece yarılarına kadar el işi ördüğünü, bilirim babamın parasızlıktan ağladığını

-"satalım baba napıcam ki ben oyuncağı"

babama oyuncağı verdikten sonra koşarak tuvalete gittim. hıçkıra hıçkıra dakikalarca ağladım.

kaç paraya satıldı bilmiyorum ama, o günden sonra sürekli şu duayı yaparım

Allah kimseyi çocuğunun oyuncağını sattıracak duruma düşürmesin

Park edeyim

Edit: Ağladım bin

Edit: Okumamıştım prim kastım helal edin okuyorum

Edit: okudum harbi üzüldüm aq

(bkz: cekunun babasi benim)

Ben ailemden hiç oyuncak isteyemezdim :/

Ağladım çünkü bende benim çocuğun eskilerini let go dan satıyorum bizde de sıkıntılar var :(

o zamanlar ötmüyor tabi

iyi de amq ben hep kaybederdim

oyuncak sanmış

%100 yalan bir hikaye, neden çünkü bende zütümden uydurma bi hikaye yazsam, arkadaşımın ismini direk murat diye kullanırdım... akla ilk gelen isim o olur genelde. yine de bu yeteneğini harcama, kitap falan yaz watpadd'de.

Ben o konuda çok şanslıydım Allaha Şükür babam hayatta almaz annem de o kadar para vermezdi ama dayım oyuncak firmasında çalîşıyordu evin içi toys shop a dönmüştü evin içinden tren geçiyor, uzaktan kumandalı araba falan var bir sürü sürekli bozuluyor dayım yenisini gönderiyor falan harika yıllardı

Ağladım cugu
Edit: Tutmuş amk itoraf ediyorum ağlamamıştım.

Uzuldum lan

Buram buram prim koksada acikli bi hikaye

http://incisozluk.com.tr/e/180987725/ okuyun zumqilerim cinli hikaye

Vay amk

Aglattin be

Benim oyuncağım yoktu kanka parkta arkadaşlarla oynardık arkadan bomba patlarken ileriye atlarkenki heyecanı oyuncak vermez zaten

iki dakika okyun ya ne olucak beyler lutfen okyun yaaa http://www.incisozluk.com/e/181039165/ okuyan eller amsiz kalmasin

Amin panpa

Şimdi durumunuz nasıl kardeşim

Vay bee