Allah islâmda eşi ve bnzeri olmyn övülmeye layık tek varlık ve kainatın yaratıcısıdır.
Tek ve benzersiz Allah inancı islâmın temeli ve islâmî inanışın esasını oluşturur. "Allah" lafzı Kur'ân'da 2699 defa tekrarlanır. ihlas Suresi, islâmın Allah inancını özetler:

"De ki, Allah Ahad'dir. Allah Samed'dir. Doğurmamıştır ve doğurulmamıştır. Ve O'na hiçbir şey denk olmamıştır."
Kuranda Allah inancı ve Allah'ın sıfatları geniş olarak işlenmiş, din bilginleri Allah'ın isimleri ve sıfatlarını tanımlamışlardır. islâm toplumunda Allah inancının belirli değişimler geçirdiği, örneğin Kuran ve hadislerde gökyüzünde arşta oturan ve belirli insani sıfatlar taşıyan bir Allah inancının Kelamcılar tarafından sorgulandığı, bu kapsamda farklı görüş ve mezheplerin ortaya çıktığı görülür mesela:
Kelâmcılıkta Allaha mekân izafe edilmesi ve antropomorfizm (Tanrı'nın insana benzetilmesi) müşebbihe olarak tanımlanır ve kesinlikle islâmdışı kabul edilerek reddedilir. Tevrat’taki "Yakup ile güreşe tutuşan Tanrı ve Hıristiyanlık üçlemesindeki "Baba Tanrı" figürü eleştirilir. Kelâmcılar Kuran ve kudsi hadisler gibi islâmî kaynaklarda kullanılan Allaha mekân izafe etme ve “Allahın eli” Allahın yüzü”, "insanın Rahmân suretinde yaratılması" gibi ifadelerle Allah'ın işitmesi, görmesi gibi ifadeleri mecaz veya mahiyeti bilinemeyen ifadeler olarak tanımlarlar.

Allah'ın esma-ül hüsna’da geçen Mütekebbir (kibirlenen), Sabur (Sabreden), Müntakim (intikam alan) gibi bâzı isimleri ise antropomorfizm in diğer örnekleridir.
Arapça’daki “ilah” isminin, Süryanice olduğu söylenen “Laha” veya Aramice “alâha” kelimesiyle, “lahumme”nin ise ibranice’de “tanrılar” anldıbına gelen “Elohim” ile ilgili olacağı üzerinde duranlar olmuştur. Şunu iyice hatırda tutmak gerekir ki, Allah kelimesinin, Arapça asıllı olmayıp yabancı bir dilden gelmiş (muarreb) olacağını gösteren hiçbir belirti veya delil yoktur. Bir aile teşkil eden dillerin, ortak köklere sahip olmaları tabiidir. Birçok durumda, hangisinin hangisinden aldığı gösterilemeyeceği gibi, esasen böyle bir menşe’ aramanın da pek anlamı yoktur. "el ilah" kelimesinin de "ay tanrısı" anldıbına geldiği iddiası tamamen gerçek dışıdır. "ilah" kelimesi etimolojik köken itibariyle Sümerce'deki "-iL" (-el) kökünden gelir ve "Tanrı" veya "Tapılan şey" demektir. "is-Ra-El" (israil) de bu kökten türemiş bir kelimedir. "Tanrısal Nurun Aklı" demektir . "is" akıl anlamındadır Sümerce'de karşılığı "Us"tur. Ra Mısır'da güneş tanrısına verilen isim olup asıl itibariyle "Işık-Nur" anlamı taşır. Arapça ile akraba olan dillerde "ilâh" kelimesi benzer şekillerde seslendirilir;