başımda çocukluğumdan beri var olan hayatımı giben öyle bir dert varki beyler bu şekilde doğmadığınız için yatın kalkın şükredin.

ben kendimi bildim bileli çok iştahsızım sofraya otururum çocukluktan beri 1 çorba 3-4 dilim ekmek ötesi yok tüm gün yediğim bu dur aç olsam bile elim ayağım yemeğe gitmez tüm gün bu şekilde dolaşıyorum 21 yaşındayım doğduğumdan beri böyle.

14-15 yaşıma kadar zerre giblemiyordum. bi gün okula bi gittim 7. sınıftı galiba. millet hayvan gibi olmuş ben aralarında 35 kilo erkek. lan dedim bunee hemen dedim kilo almalıyım. denedim denedim ama yiyemiyorum yok bende iştah hiç olmamış ki 0 neredeyse. ergenlik çağım bittim şu an 21 yaşımdayım. 163 boy 42de kilo ve hayat inanılmaz zor. ulan ne hayallerim vardı. kızlarla flörtleşecektim. arkadaşlarla eğlencenin dibine vuracaktım eğlence mekanlarında hiçbirini gerçekleştiremedim lan bu illet yüzünden bu nasıl bir lanettir ya.çelimsiz ve kısa boylu olduğum için .en çok da zoruma giden okuyan, araştıran kendisini bilen kısacası kafası çalışan birisyidim. asosyal 0 arkadaşı olan bomboş bi insana dönüştüm. 15-16 yaşına kadar iyi bir çevrem vardı. kilo alamamak ve fiziksel durumum beni o kadar üzdü ki asosyal bi mala dönüştüm lan.bu benim ruh sağlımı gibti üniversite kazanma hayalim vardı onu bile gerçekleştiremedim bu yüzden. hiç ne arkadaşım var ne bişeyim.

en çok da ne koydu harbiden düşenin dostu olmazmış be kafam bozulunca arkadaşlarımın çoğu terketti. pgibolojim bozulduğu için. en ağırı tam 1 sene önce oldu işyerinde bi kızla tanıştım sever gibi yaptı bağladı kendine en sonundada hiç umursamadı. ben dahada hırslandım 1 seneden beri uğraşıyorum kilo falan alıcam diye ama nafile hep aynı terane hala 42 kiloyum be.

bi ortama girersin tıfılsın diye seni kullanmaya çalışırlar. bir şey söylersin çocuk gibi göründüğün için giblenmezsin. bir ortamda dehgesizin biri çıkar dediğini yanlış anlar üstüne yürür. bir şey diyemezsin çok zor ve panpalar milletin içinde sürekli ezilir durursun gerçekten çok zor . doldum bari içimi buraya boşaltayım dedim

doğru diyorsunda bendeki dert öyle birşeyki elimi kolumu bağladı. ne çalışabiliyorum ne birşey yapabiliyorum çok berbat be kurtuluşuda yok yaşamadan ölecez belli oldu.