allah bir daha bu millete istiklal marşı

yazdırmasın!.. -Mehmet Akif Ersoy

Malum ırktan bi kişi zırvalamış gene... Asıl marşımız budur ve bu kalacak!

Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak;
O benimdir, o benim milletimindir ancak.

Çatma, kurban olayım, çehreni ey nazlı hilâl!
Kahraman ırkıma bir gül! Ne bu şiddet, bu celâl?
Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helâl...
Hakkıdır, Hakk\\\'a tapan, milletimin istiklâl!

Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım.
Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım!
Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner, aşarım.
Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım.

Garbın âfâkını sarmışsa çelik zırhlı duvar,
Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var.
Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir îmânı boğar,
\\\"Medeniyet!\\\" dediğin tek dişi kalmış canavar?

Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma, sakın.
Siper et gövdeni, dursun bu hayâsızca akın.
Doğacaktır sana va\\\'dettiği günler Hakk\\\'ın...
Kim bilir, belki yarın, belki yarından da yakın.

Bastığın yerleri \\\"toprak!\\\" diyerek geçme, tanı:
Düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı.
Sen şehid oğlusun, incitme, yazıktır, atanı:
Verme, dünyaları alsan da, bu cennet vatanı.

Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki fedâ?
Şühedâ fışkıracak toprağı sıksan, şühedâ!
Cânı, cânânı, bütün varımı alsın da Huda,
Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüdâ.

Ruhumun senden, ilâhi, şudur ancak emeli:
Değmesin mabedimin göğsüne nâ-mahrem eli.
Bu ezanlar -ki şehadetleri dînin temeli-
Ebedî yurdumun üstünde benim inlemeli.

O zaman vecd ile bin secde eder -varsa- taşım,
Her cerîhamdan, ilâhi, boşanıp kanlı yaşım,
Fışkırır ruh-ı mücerred gibi yerden na\\\'şım;
O zaman yükselerek arşa değer belki başım.

Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilâl!
Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helâl.
Ebediyen sana yok, ırkıma yok izmihlâl:
Hakkıdır, hür yaşamış, bayrağımın hürriyet;
Hakkıdır, Hakk\\\'a tapan, milletimin istiklâl!

Mehmet Akif Ersoy

KÜRTÇE: (Okuyun da anlayın... )

Netirse, ji asoyan nakevê ala sor,
Heta ku hebê li welatên min maleke ava.
Ev sterka gelê min e, yê biberiqê,
Ev a min e, tenê a gelê min e.

Ey heyva nazik, gorî te bim, nevegerêne rûyê xwe ji me,
Carekê bikene ji gelê min ê egît re, ev çi tundîye ev çi tirse.
An li te helal nabê ew xwîna me,
Azadî mafê gelê min ê Xwedaperest e.

Ez ji roja rojve azad jiyame ez ê azad bijîm,
Kîjan dîn dikarê min bendbikê. Şaşdibin ji mejîyê wî.
Wek lehîyeke har im, benda diqetînim, diçim,
Li çiyan dixim, teng ten ji min re derya, ez difûrim.

Ger rojava asoyên xwe bi dîwarê pol pêçabê,
Sînorên min hene wek dilê min tijî bibawerî.
Ber ewt ewtê bikin, netirse. Kî dikarê bawerîyekê bi vî rengî bixeniqênê.
Bi diranekî mayê ew cinawirê ku jê re ‘şaristanî’ tê gotin.

Heval! Dijmina nexe nav niştîmanê min,
Bedena xwe bixe sîper, ber birawestê ev erîşa bêrûmet.
Ê werin ew rojên ku Xwedê dîyarkirine.
Kî dizanê, sibê an ji sibe jî zûtir.

Devera ku te pêlêkir nebêje ‘axe’, bizanibe,
Bibîrbêne, bihezaran bêkefenê dibin axê de.
Tu zarokên şehîdanî, ne eşînê, bav û kalê xwe, heyfe,
Ne de vî welatê mîna bihişt, ku bidin te cîhanê.

Kî ji bo niştîmanê mîna bihiştê nabê feda,
Ger tu biguvêşê axê yê şehîd bipijiqin, şehîd.
Ger ku can û evîn û hemû hebûna min bistênê Xweda,
Li cîhanê, tenê min ji niştîmanê min nekê cûda.

Daxwaza canê min tenê ev e ey Xweda,
Destê bîyanîyan nekêvê sînga mizgefta min.
Ev bangdan –ku şahidê bingeha ol e-
Heta heta li ser welatê min bangbidê.

Wê demê yê bi şadî secdêbikê ku hebê kevirên min,
Ji her birînê yê biherikê hêstirên bixwin, ey Xweda.
Yê ji erdê bipijiqê cesedê min wek zindîyekî,
Ew dem, yê serê min bilindbibê, bigihijê asîmana.

Li ber ba biheje mîna asoyan tu ey heyva bi şan,
Ê dî helale ji te re, xwîna me a ji bo te herîkîye.
Tu cara nîne ji te re, ji netewê min re hilweşandin,
Azadî mafê ala min e a ku azad jiyaye,
Azadî mafê gelê min ê Xwedaperest e.

Mihemed Akîf

iNGiLiZCE:

Fear not! For the crimson flag that proudly waves in these dawns, shall never fade,
Before the last fiery hearth that is ablaze within my nation burns out.
And that, is the star of my nation, and it will forever shine;
It is mine; and solely belongs to my nation.

Frown not, I beseech you, oh thou coy crescent,
But smile upon my heroic nation! Why the anger, why the rage?
The blood we shed for you will not be worthy otherwise;
For freedom is the absolute right of my God-worshipping nation.

I have been free since the beginning and forever will be so.
What madman shall put me in chains! I defy the very idea!
I\\\'m like the roaring flood; powerful and independent,
I\\\'ll tear apart mountains, exceed the heavens and still gush out!

The lands of the of the West may be armored with walls of steel,
But I have borders guarded by the mighty chest of a believer.
Recognize your innate strength! And think: how can this fiery faith ever be killed,
By that battered, single-toothed monster you call \\\"civilization\\\"?

My friend! Leave not my homeland to the hands of villainous men!
Render your chest as armor! Stop this disgraceful rush!
For soon shall be come the day of promised freedom...
Who knows? Perhaps tomorrow? Perhaps even sooner!

See not the soil you tread on as mere earth,
But think about the thousands beneath you that lie without even shrouds.
You\\\'re the noble son of a martyr, take shame, hurt not your ancestor!
Unhand not, even when you\\\'re promised worlds, this paradise of a homeland.

What man would not die for this heavenly piece of land?
Martyrs would gush out if you just squeeze the soil! Martyrs!
May God take all my loved ones and possessions from me if he will,
But may he not deprive me of my one true homeland for the world.

O Lord, the sole wish of my heart is that,
No infidel\\\'s hand should touch the bosom of my temple.
These adhans, the shahadah of which is the base of the religion,
Shall sound loud over my eternal homeland.

Then my tombstone - if there is one - will a thousand times touch its forehead on earth (like in salah) in ecstasy,
O Lord, tears of blood flowing out of my every wound,
My corpse will gush out from the earth like a spirit,
And then, my head will perhaps rise and reach the heavens.

So flap and wave like the dawning sky, oh glorious crescent,
So that our every last drop of blood may finally be worthy!
Neither you nor my nation shall ever be extinguished!
For freedom is the absolute right of my ever-free flag;
For freedom is the absolute right of my God-worshipping nation!

Mehmet Akif Ersoy

Edit: Prim amacım var mıdır? Sizin vicdanınıza kalmış...