uydurma yarrrak gibi hikaye dıbınam okuyanı gibsinler

kendine niye molla diyon la imam hatibe mi gidiyon

Bir gün karar verdim açılıcam kıza içimde ne varsa dökücem ortaya "oğlum molla her şey daha güzel olucak" diyorum kendi kendime.

Çaktım mjı kıza ilkten istemesede, ısrar edince kabul etti.
Kabul eder etmez kalbimde başladı ateş koştum ölesiye, cebimdeki yeni çektiğim maaşla yüzük aldım kuyumcudan hemde en güzeli, aynı onun gibi zarifini.

Buluşacagımız yere iki saat önceden geldim gönül bu duramıyor.
Aralıksız dört sene sevdim.
Karşılıksız, acılı nasıl bir sevdaysa öldüm öldüm dirildim, her seferinde gömenim yoktu yalnızdım.
Acıları işledi kalbime, sigaraya kandı cigerim, karacigeri bıraktık masada alkolden nasıl bir sevgi bilemezsiniz.

Geldi bu kuğu gibi ben başladım anlatmaya saatlerce anlattım sevgimi yılların aşkını sonrada yüzügü geçirdim parmagına.
O bana sadece " molla kusura bakma ben başkasını seviyorum, üzgünüm " diyince ölmek istedim.
Kalktı masadan tam giderken kolundan tuttum ;

Egildim suratına " yüzügü ver dıbına kodumun huursu " dedim.
Seviyoruzda yüzügü bırakalım mı amk bozdurur karıya giderim.