allah a nasıl inanmaya başladım anlatıyorum

@23 ben dindar bi insan değilim. Kuran'ı kerimide okudum evet.Ama gerçekten yapmak istesemde yapamıyorum, yapı meselesi birazda.Ama Allah'a gözlerim görmüş gibi inanıyorum varlığını hissediyorum. Gelicem biraz sabret, açıklıcam hepsini

babam sordu, garaj nerde senin dedi. Kaynarca da oturuyorum abi ben dedi, oradaki benznliğe çekicem dedi.Ben atladım hemen,abi dedim ne olur oraya kadar bırak bizi oradan pendiğe geçeriz biz. Saat 10:45.Babam tuhaf tuhaf baktı bana.Ama adam kapıyı açmıştı. Bindik.Yollar boş olduğundan,7-8 dakikada kaynarcaya vardık. Babam taksi tutmuş gibi yüksek bir banknot vermişti herife, çıldırıyordu sinirden. Neyse şimdi, gebze harem minibüsüne binip pendiğe geçmemiz lazımdı.ama o minibüsler 2 dk da bir seri geçtiği için sıkıntı yoktu. Hemen gelene bindik. Pendik köprüsünde indik. Pendiğe 5 dakikada yürüdük.En sonunda okula varabilmiştik. Otobüsü görüyordum ben farlarına yakmıştı, saat 11i 5 geçiyordu. Babamdan ayrıldım hızla koştum otobüse doğru, hareket ediyordu artık.Önüne geçtim lan resmen durdurmak için. Durdu tabiki sonra. Kapıyı açtı şöför içerden,o kevaşe hoca indi. Napıyosun sen felan,bir sürü ıvır zıvır laf söyledi. Babamı görünce sustu ama

Önce kendimi tanıtayım.26 yaşındayım. Ailem,akrabalarım alayı ateist. Sosyalizm düşüncesini savunuyorlar ve ona inanıyorlar. Bende açıkcası bu görüşü benimsedim kendime soran olursa sosyalistim diyorum.

Selaminin hııammına korum.

Neyse duraktan bi elli metre felan uzaklaşmıştık. Arkamı döndüm. Ulan bir ışık bu tarafa doğru geliyor gbiydi. Durdum ben. Babam "yürüsüne lan"dedi. Dedim baba dur bi sn.Harbiden bi araba farı geliyordu amk yaklaşıyordu. Babamda durdu.Ama bu minibüs olmayabilirdi, hatta büyük ihtimalle minibüs değildi.Ama iyice yaklaşınca bunun minibüs olduğunu anladık.O minibüs farlarının gözlerimin içinde nasıl parlayışını hiç unutmuyorum arkadaşlar, Allah ile belkide ilk temasım buydu.O farlar belkide onun nuruydu bilmiyorum ama allah olmasa bile umuttu bu umut, herşeyin bittiğini düşündüğünüz bir anda umudu tattıınız mı siz hiç. Neyse hemen koştum tabi ben minibüse,ama adam kapıyı açmıyordu. Cdıbına vurdu babam.Şöfor camı açtı, garaja çekiyorum abi, müşteri almıyorum dedi.

dedim hocam buyrun izin kağıdım geziye gelebilirmiyim diye sordum. Hayır gelemezsin dedi. Neden dedim soluk soluğa kalmıştım. gözlerinin içine bakıyordum resmen. Boş kontejyanımız yok dedi, dedim hocam eminmisiniz lütfen gelmek istiyorum dedim ayaktada gelirim ben dedim.Öyle olmaz dedi. Girdi otobüse, boş koltuk varmı diye bağırdı, gelicem diyip gelmeyen varmı ? diye sordu.Çocuklardan biri cevap verdi, selami gelmedi hocam bi koltuk boş dedi.

Mecburen geri döndüm. Başkası olsa kesin vazgeçerdi ama ben aşkım için vazgeçmiyordum. Minibüs bekledim durakta eve gitmek için.Ama görseniz nasıl sinirliyim, nasıl sinirliyim anlatamam size. Gelmiyordu da dıbına koduğumun minibüsü.En son geldi bi tane direk atlaıdım. saat tam 10 da evde oldum. Baba dedim hemen imzala şunu. Babam baktı bana, olum dedi"vazgeç,bu saatte minibüs bulamazsın gitmek için "dedi. Annemde telaşlanmıştı.Ama direndim, ağladım felan 5 dakika babamı ikna ettim. Babamda sinirlendi giy lan dedi ayakkabını birlikte beklicez minibüs gelmezse iflahını giberim dedi. Tamam dedim.

hadi bakalım dinleyelim

reserved

Ben hep şuna inanırım arkadaşlar, hayat felsefemde budur. insanların mutluluk düzeyleri ile refah düzeyleri hep karıştırılır. işin temeline baktığımızda ise, refah-rahat bir yaşam arzusunun sebebi mutlu olmaktır. Mutlu olmak için insan zengin olmak ister, mutlu olabilmek için sevgili ister karı-kız ister. Ateist arkadaşlarımın bir çoğu Allah varsa adalet niye yok diyorlar,bu yüzden inanmıyorlar.Çok üzülüyorum gerçekten.ilk inanmaya başladığım zamanlarda bu soru kafama çok takılıyordu, Allah varsa neden afrikalı çocuklar.. neden afrikalı aç çocuklar var diyordum.Bu suçsuz bu günahsız insanlara Allah neden yardım etmiyor diyordum. Kendim bunu düşünmeyinceye kadar, hiç bir din adamı bana bu sorunun cevabını tatmin edici ölçüde vermedi. Sizlere de verdiklerine inanmıyorum.Ne diyorlar sürekli ?

-Yok işte Allah onları bizi sınamak için yarattı (Peki bizi niye onları sınamak için yaratmadı adalet was here ?)
-Allah bizleri onlara yardım etmeyi emretti,ama biz etmiyoruz (Mantıksız.Çünkü Allah yeri geldiğinde kendisine bile hainlik eden nankör insanlara,bir başka topluluğun hayatını neden tehlikeye atsın)

Sabah oldu okula gittim. Nasıl yaptıysam hocayı bir kez daha ikna ettim. Yarın söz getirecem dedim. Akşam eve gittiğimde babama yine maaşını vermemişlerdi. Normal şartlar altında her ay 14 ünde alırdı ama işte aksilik amk. Gezi parasını gibtir et evde ekmek alacak parayı bile zor bulmaya başlamıştık. Zaten ay sonunu zor getiriyorduk. Moralim,keyfim her bi skimim kaçmıştı. Geçtim odama kiltledim kapıyı, ağladım amk. Ağladım çaresizce. Hiç bi çarem, hiç bi çözüm yolu yoktu bu işin.Ya çalıp çırpacaktın yada yada öyle işte amk. Gezi hayallerim suya düşmüştü. Yarın da hocaya hiç bir bahane söylemeyip gelmicem dicektim. Fakir adamın aşık olmaya bile hakkı yoktu. Bunu kabullendim o gece..

Anlat panpa dinliyorum :D

entry nick amk

kendin imzala adasda neyse devam

geldi yine şakirt

@127 ermiş panpam benim çişim var bu huur cocugu yazıcak dıye gıtmedım gönül gözün açık heralde

saat 8 gibiydi. Annem çıktı odadan. Yalnız kaldım. Düşünmeye başladım.O muallaklerle sevdiğim kızı gülerken eğlenirken düşünemiyordum.Çıldıracak gibi oluyordum. Gözlerim doluyordu. Onlar gezideyken bu hayat bana bir zindan gibi gelecekti.(şimdi düşünüyordumda ne çok büyütmüşüm amk, çocukluk işte) lan dedim kalk, kalk denemeye değer. Hiç birşey kaybetmem ben bunu denersem, başarabilirsem süper. Başaramazsam da adalete küfreder, içimi dökerim dedim. Aldım annemden parayı saat sekiz buçuk gibi minibüse bindim okula gitmek için. Bizim evden okula gitmek yarım saat sürüyordu minibüsle.9 da okulda oldum

SOSYALiZM ATEiSTLiK DEĞiLDR... gibtirtmetyn felsefinizi

verdim şukunu lan afferin güzel gidiyorsun.
devam et.

devam ediyorum panpalarım