allah a nasıl inanmaya başladım anlatıyorum

okursanız bişey kaybetmezsiniz, okuyup imana gelin de demiyorum ama bazı inançsız yazar panpalarım inananlara ahmak, beyni yıkanmış, batıl inançlı cahil gözüyle bakıyor.Bu zoruma gidiyor açıkcası, şimdi neden Allah'a inanıyorum ,nasıl inanmaya başladım anlatıyorum isteyen okusun

@138,139,142

anılarımı okumasanız bile şu entryleri mutlaka okuyun panpalarım

Önce kendimi tanıtayım.26 yaşındayım. Ailem,akrabalarım alayı ateist. Sosyalizm düşüncesini savunuyorlar ve ona inanıyorlar. Bende açıkcası bu görüşü benimsedim kendime soran olursa sosyalistim diyorum.

Evet Allah ile nasıl tanıştım.ilk olarak buradan başlıyorum arkadaşlar. Sanırım dinleyecek olanlar var,bir kişi bile olsa anlatmaktan çekinmicem zaten

Lise 1.sınıfa kadar din kültürü derslerinde ,hocanın anlattıklarını can kulağıyla dinleyen, ders sonundada birbirlerine cinli minli hikayeler anlatan elemanlara hep taşak geçerdim. Dalga geçerdim. Namaz kılanlarla, boşu boşuna kendini aç bırakanlara felan. gerçi şuan bile hiç namaz kılmışlığım yok açıkcası ama o zamanlar dalga geçerdim. Gülerdim,komik bulurdum bu tür inanışları. Dinmiş allahmış kitapmış. insanları kilitleyen özgürlüklerini kısıtlayan şeylermiş gibi gelirdi bana.

Ailem her ne kadar cool insanlardan da oluşmuş olsa, maddi açında daima bir sıkıntı çekerdik. Babam tersane işcisiydi.Çok düşük bir maaşla bize bakmaya çalışırdı tek başına.Üstelik o zaman tersaneler şimdiye oranla çok daha tehlikeliydi,iş güvenliği sıfırdı canlarını ellerinde taşıyordu insanlar. Babama bişey olursa, akrabalarımın hiç birine bel bağlayamacağımızı biliyordum, çünkü hepsi kendi aleminde insanlardı. Düşünün kardeşim doğdu, komşumuz olmasına rağmen dedem ilk defa 2 yaşında gördü kardeşimi.O da raslantı eseri.

Neyse.Ben çok fena aşık olmuştum. Daha 9.sınıftaydım. Lise aşkları felan bilirsiniz işte.Ama çocukca bile olsa, güzel seviyordum be.Aşıktım amk kendimce, sorsalar o zaman onun için hemen canını verirmisin diye. Veririm derdim.O derece.Ama gelin görün ki,kız bi havalı bi havalı tam zengin kızı.Üstelik bende de gram desen tip yok. Hatta bi keresinde şakadan senden hoşlanıyorum demiştim, dünyada son erkek sen kalsan yine de bakmam demişti. Dünya başıma yıkılmıştı

@23 ben dindar bi insan değilim. Kuran'ı kerimide okudum evet.Ama gerçekten yapmak istesemde yapamıyorum, yapı meselesi birazda.Ama Allah'a gözlerim görmüş gibi inanıyorum varlığını hissediyorum. Gelicem biraz sabret, açıklıcam hepsini

evet. Kızın bana bakma ihtimali sıfırdı.Ama ben yinede vazgeçmiyordum. Rakiplerimde çok ciddiydi üstelik. Okula motorla gelip giden bi elemana hastaydı bu benimki.Üst sınıftakilerden bir çok kişide bunu seviyordu, asılıyordu,yazıyordu.O da hepsine yüz veriyordu dıbına koyım. Rahatsız oluyordum tabi içten içe ama sesimi çıkaramıyordum.Laf aramızda çok kıskanç biriyimdir, inanılmaz derecede kıskanırım sevdiklerimi

Senenin sonunda okul çanakkaleye bir gezi düzenleme kararı aldı. Katılacakların isimlerini alıyorlar felan, herkes yazdırıyor. Sıra bana geldi, dedim ben bi evdekilere sormam lazım. Biraz sesli söyledim galiba, herkes gülmeye başladı taşak geçtiler benle "hahah paranız yok dimi fakir"felan diye.Çok zoruma gitti benim. Kimin zoruna gitmez ki."Ne alakası var dedim, uzun yola gidiyoruz onlara sormadan evet diyemem"dedim."Tabi tabi diyip inanmadılar"..Bende sinirlendim amk yaz lan dedim yaz gelicem dedim.

o gün eve gittiğimde evdekilere hiç selam vermedim. Direk geçtim odama, attım çantayı ağlamaya başladım. Ulan benim o geziye mutlaka gitmem lazımdı.Hem insanların fikrindeki "fakir" kelimesini silmek için, hemde sevdiğim kızı o üst sınıftaki muallaklerle yalnız bırakmamak için.En çok da onun için di ama,en çok yalnız bırakmamak için di.Kendimi onun koruyucu meleği gibi hissediyordum amk. Biraz sonra annem geldi. Neyin var niye ağlıyosun diye sordu.

dedim böyle böyle. Gezi var. Katılmak istiyorum ücret şu kadar. Annem durdu, bunun için mi ağlıyosun bu kadar dedi. Evet dedim. Tamam dedi söz, baban maaşını alsın vericem parayı zütür okula ver.Çok sevindim amk çok mutlu oldum. Ayın 12 siydi. Gezinin tarihi 17 mayıstı. Babam ise 14 ü gibi maaş alırdı hep. Acaip mutlu olmuştum. Anlatamam.Annem içimi çok rahatlatmıştı.

Ayın 14 üne gelmiştik. Hocalar artık parayı getirmemi yoksa, kaydımı silip başkasını alacaklarını söylüyolardı. Tamam dedim yarın mutlaka getircem hep unutuyorum hocam diyodum.Çünkü biliodum babam bu gün maaş alacak, bende ertesi gün parayı getirecektim.Eve heyecanla gittim. Babamın gelmesini bekledim. Babam eve biraz geç geldi. Ellerini boş görünce korktum.Ben babamın maaş alıp almadığını içeriye girerken yüzünün aldığı simadan anlardım.Üstelik eve asla boş gelmezdi.

Geçtim odama beklemeye başladım. Biraz sonra annem geldi yanıma. Anne dedim babam maaş almışmı.Yok oğlum dedi almamış vermemişler bugün yarın vereceklermiş dedi.Ama anne dedim, hocalar gezi parasını istiyorlar ne yapcaz dedim. Bilmiyorum dedi oyala bi kaç gün dedi. Peki anne dedim.Üzüldüm ama ona üzüldüğümü belli etmedim üzülmesin diye. Geçtim yatağıma canım çok sıkkın bi şekilde yattım, sabah ne yalan söylicemi düşündüm.

beyler bi 15 dk sonra devam edicem

Sabah oldu okula gittim. Nasıl yaptıysam hocayı bir kez daha ikna ettim. Yarın söz getirecem dedim. Akşam eve gittiğimde babama yine maaşını vermemişlerdi. Normal şartlar altında her ay 14 ünde alırdı ama işte aksilik amk. Gezi parasını gibtir et evde ekmek alacak parayı bile zor bulmaya başlamıştık. Zaten ay sonunu zor getiriyorduk. Moralim,keyfim her bi skimim kaçmıştı. Geçtim odama kiltledim kapıyı, ağladım amk. Ağladım çaresizce. Hiç bi çarem, hiç bi çözüm yolu yoktu bu işin.Ya çalıp çırpacaktın yada yada öyle işte amk. Gezi hayallerim suya düşmüştü. Yarın da hocaya hiç bir bahane söylemeyip gelmicem dicektim. Fakir adamın aşık olmaya bile hakkı yoktu. Bunu kabullendim o gece..

Ayın 17 si olmuştu. Akşam gece saat 11 de,otobüs kalkacak herkes geziye gidecekti. Dedim hocam ben yine unuttum. Silin kaydımı gelemiyeceğim. Hoca sildi kaydımı.O gün ruh gibi dolaştım okulda, adeta bir ruh gibi. Moralim gib gibiydi çünkü. Herkes akşamki gezi için plan yapıyordu.Üst sınıftan dallamalar doluşmuştu bizim sınıfa benimkiyle muahabbet ediyordu.

Dayanamadım derslere girmedim, okulun arkasında bitek benim bildiğim bi yer vardı. Yalnız kalmak istediğimde oraya gidiyordum sürekli. Ulan dedim dıbına koyım.Şu felsefesini gibtiğim dünyasında benim halimden anlayacak hiç kimse yok mu amk dedim.O sırada önümden iki tane kız geçiyordu, etekleri uzun amele tipten iki kız. Kendime konuştuğumu anlamasınlar diye sustum. Geçmelerini bekledim.Tam gözden kaybolacaklarken kızlardan biri "Düşmez kalkmaz bir Allah'tır dedi çok içten bi sesle"raslantı işte amk. Kafamda o an şimşekler çaktı.Lan dedim salak herif ne kaybedersin, eğer düşmez kalkmaz Allah'sa sana yardım da edebilir.Aç elini bi dua et amk ne kaybedersin dedim.Ve o gün çok içten bi şekilde, tüm çaresizliğimle dua ettim.

Çıkış zili çaldı, gittim eve. Babam gelmemişti daha. Canım sıkıldı. Saat 7 buçuk gibi, geldi babam. Elleri doluydu. Anlaşılan maaş almıştı.Ama artık çok geçti çok geç.Dua etmiştim ama onun da kabul olmasına imkan yoktu. Babam her zaman saat 5 de evde olurdu. Yine o saatte gelmiş olsa,bi şeyler değişirdi.Ama dedim amk denemeye değerdi,dua ettiğim için kendimden utandım.Çocukca bişey yapmıştım ve gidemeyecektim o geziye. Daha fena sinirlendim. Geçtim yine bnim ampülü patlak, karanlık odaya

Annem geldi yanıma 5 dakika sonra,al oğlum dedi. Yarın hocana ver. Dedim "anne bi git otobüs saat 11 de kalkacak sen neyin kafasındasın. Gidemicem aksilik işte, huurçocukları kapitalistler zütlerinin keyfi için üç gün geç verdiler maaşı."dıbına koduklarım bu yaptıklarıyla beni nasıl üzdüklerini hayatımda nasıl uçurumlar açtıklarını bilmiyorlardı. Kaç yaşımdayım hala çok zengin insanlara uyuz olurum.Bu sebeplerden dolayı, fakiri düşünmezler çünkü. Neyse..

saat 8 gibiydi. Annem çıktı odadan. Yalnız kaldım. Düşünmeye başladım.O muallaklerle sevdiğim kızı gülerken eğlenirken düşünemiyordum.Çıldıracak gibi oluyordum. Gözlerim doluyordu. Onlar gezideyken bu hayat bana bir zindan gibi gelecekti.(şimdi düşünüyordumda ne çok büyütmüşüm amk, çocukluk işte) lan dedim kalk, kalk denemeye değer. Hiç birşey kaybetmem ben bunu denersem, başarabilirsem süper. Başaramazsam da adalete küfreder, içimi dökerim dedim. Aldım annemden parayı saat sekiz buçuk gibi minibüse bindim okula gitmek için. Bizim evden okula gitmek yarım saat sürüyordu minibüsle.9 da okulda oldum