alex e olan hayranlık

alex.. alex de souza. beni futbola bağlayan 2 kişiden ilki. alex türkiyeye geldiği ilk günü hatırlıyorum. 11 yaşındaydım sanırım. 2004 yılı Haziran ayıydı. babamla televizyonun başında onun gelmesini bekliyorduk. daha önce hiç görmemiştim onu ve ilk defa görecektim ama gerçekten benim kalbimde bir yer alacağını biliyordum. ve evet. gelmişti. görmüştüm onu. üzerinde 'made in brazilya' yazılı bir t-shirt vardı. kafası keldi ve gözlüklüydü. içimden o an ' vay be keşke onun yerinde olsam ' diyordum. babam da yanımda mutlu bir şekilde ' helal olsun bu adamı getirenlere ' diyordu.

alexin takıma gelmesi çok mutlu etti beni ve arkadaşlarımı. mahalle maçlarında önceden ronaldinho'yu ben alırdım, ama artık alexi alacaktım.

alexin gelmesi üzerine bir kaç gün geçti. pazar günü babam ve annem pazara çıktığında babam bana çarşıdaki forma satan dükkana uğrayıp alexin formasını almıştı. 20 numaraydı o zaman. giydim üzerime çubukluyu çıktım dışarıya arkadaşlarımla maç yapmak için. arkadaşlarım benim aldığım formayı gerçekten imreniyorlardı. ama alex mahallede benim oyuncum olduğu için hiç kimse almamıştı alex'in formasını.

yıllar ilerliyordu. her sezon sonunda ' inşallah alex'le kontrat uzatırlar ' diye dua ediyordum. uzatıyorlardı da saolsunlar.

alex'in bize yaşatmadığı heyecan kalmadı zaten. şampiyonlar ligininde çeyrek finali , süper lig kupasını , türkiye kupasını , süper kupayı hepsini gösterdi saolsun bize. koşmuyor deniliyordu ama o resmen aklıyla koşuyordu.

ve aykut kocaman geldiğinde, ilk geldiği gün pek istemedim aykut kocamanı. iticiydi biraz. o zamanlar ' bu adam alex'i takımdan gönderecek ' diye bir korku vardı içimde. sevmiyordum, sevemiyordum aykut kocamanı. hiç bir zaman sevmediğim aziz yıldırımla birleşip alex'i yollayacakları aklımdan geçiyordu. ilk senesinde şampiyon yaptı, şike var dediler. ben bir fenerbahçeliyim ama bilmiyorum şike var mı yok mu. girmeyeyim o konulara.

aykut kocaman başımızda olduğu sürece adam akıllı hiç bir maçı iyi oynayamıyordu takım. galatasaray resmen tek kale oynuyordu bize karşı. takımı bırakmak istiyordum, ama aklıma büyük kaptan geliyordu ve bırakmıyordum takımı. eh be alex.. senin suçun değildi bunlar. neyse...

aykut kocaman ile alex arasındaki bu tartışma başladığında aykut kocamana olan nefretim iyice büyüyordu. aziz yıldırımın da aykut kocamana hak vermesi çıldırtıyordu beni. keşke ikisi de gitse takımdan diyordum. etmediğim küfür kalmadı o ikiliye. hala da ediyorum aklıma geldiğinde. alex kadro dışı bırakıldığında istanbula gidip o iki adamı öldürsem mi diye düşünmeye başladım. ama 19 yaşımda katil olmak istemedim. zaten bu bana da uymazdı. ardından alexin heykeli açıldı. ve birkaç gün sonra büyük veda geldi.

evet aykut kocaman ve aziz yıldırım. bu sözlerim size. siz kimsiniz de büyük kaptanı bizden ayırıyorsunuz? neden? bir rekor uğruna mıydı aykut efendi her şey? taraftar ağladı alex gidince çıtınızı çıkartmadınız. üzerine taraftara şerefsiz dediniz. aykut kocaman devre arası verdi istifasını. huur çocuğu aziz yıldırım kabul etmedi. aykut kocaman o gün ağladı. öyle söyleniyor. aziz yıldırım da ' hocanız ağlıyor insaf ' diyor bize. ulan şerefsiz aziz yıldırım. 25 milyon fenerbahçe taraftarı ağlarken sen niye insaf göstermedin bizlere?