aldırma beşiktaş

safları sıklaştırın kara kartallar.

@3 şimdi gibtir git

zütünden kan almaya geldik
çarşıya tecavüz etmeye geldik
beşiktaş ananı gibmeye geldik
beşiktaşşşşş

"şeref"inle oyna "hakkı"nla kazan. Şeref, hakkı, vefa, feda diğer takımlar için sadece bir kelime iken bizim için hayatın anlamidir olmazsa olmazlarimizdir..!!

@22 galatasaray feneri şikâyet etti, beşiktaş şuçlu oldu.biz kimseye çelme takmadık veya yancı olmadık kimsenin yanında

canım feda olsun sana !!!

@1 140194012491 şuku feda olsun sana

lan olm nolcak bu senede uefaya gitmeyiverelim en azından biz hakkımız olanı kaybettik allah bize 8. olupta gitmemeyi nasip etmesin

@43 klavye den sallayan ergen oç

olum bak git... (hemen çöpçüye bağlamayın amk bu 3 kelime ondan öncede yanyana kullanılmıştı.)

@43 gibik bir beyne bile sahip değil

değil 1 sene uefadan men, küme düşmeye ve bir daha avrupa'da oynamamaya razıyım.. yeter ki çocuklarımıza bizim tanıdığımız beşiktaş'ı anlatabilelim 5-10 yıl sonra...

Begibtasli haric bu yazıyı kimse anlamaz, bir takımın ruhuna, renklerine aşık olmak nedir bilmez. Konu yenmek yenilmek degil ki, ebeveyn cocugunu sadece başarılı diye mi sever? O kendisi olduğu için, kendisinden olduğu için, tarifsiz bir duyguya kendini gark ettiği için sever. Beşiktaşlılık ve eşiktaş sevgisi budur işte. Beşiktş sadece bir spor kulübü değildir, o ruhtur, hep vardı, hep var olacak. Kulüp bir gün kapansa bile, içimizde, her birimize sirayet eden varlığı hep bizimle olacak. Diğer takım taraftarlarının anlayamadığı bu aşk; Beşiktaş aşkıdır. Hikmeti kendindendir ve öyle kalacaktır. Ben seni, çamurlu mahalle sahasında da oynasan, hatta sporcuların değil sadece çocukların teşkil ettiği bir takım da olsan seviyorum. Duruşunu, ruhunu, renlerini, Çarşı'nı, iyi ki varsın Beşiktaş'ım... Hepinizi seviyorum Beşiktaşlılarım. Diğer takımlara olan saygınızı, toplumsal olaylara duyarlılığınızı, birimiz hepimiz - hepimiz birimiz için mottomuzu, gönüllülüğümüzü seviyorum. Lütfen istanbul'da kalan son!!!, bulabildiğimiz bir araziye dev bir Beşiktaş ormanı yapalım, Topkapı Sarayı'nın bahçesinde asırlardır yaşayan dev çınarlar gibi Beşiktaşımızı asırlarca yaşatacak, gölgesi, yaprağı, kökleriyle, Beşiktaş'ın bizim ruhumuzu beslediği gibi insanları besleyecek bir orman kuralım. Haydi, hep birlikte. Hepinize en içten sevgiler...

"Yarın işe nasıl giderim?

Okulda çocuklar ne der?

Sokağa nasıl çıkarım?"

Böyle düşüncelere haşa kapılmayı yasaklayalım bünyelere. Beşiktaş büyük taş falan değildir, Beşiktaş dikilitaştır. Bazen sendeleyip meyletse de sağa sola, ayağa kalkacağı zamanı iyi bilir. Tam onun büyüklüğünden şüphe edenlerin ayağı tökezlemişken dikiliverir ve oturtur üzerine, şaşkınlığa zaman bırakmadan.

Beşiktaş her zaman her yerde Beşiktaş’tır. Gücü ve büyüklüğü aklın alamayacağı kadardır.

Piza Kulesi Beşiktaş’ın büyüklüğüne olan saygısından önünde eğilmiş ve doğrulamamıştır aslında.

Berlin duvarı Almanların birlik politikası ile değil, Beşiktaş’ın sağlı sollu ataklarıyla yıkılmıştır.

Irak’taki Saddam büstünün inönü’den yükselen bir “Kartal gol gol gol” feryadına dayanamadığı için yıkıldığı söylenir.

Ve israil Filistin’i, diğerlerinin satın alınmış zaferler kutladığı yavşak akşamlarda bombalamaya başlamıştır. O günden beri tanka karşı taş, savaşa karşı Beşiktaş.

Eğer bunca ütopik benzetme ardından hala Beşiktaş’a eskisi kadar bağlı iseniz prospektüse bir yan etki düşelim.

Zatürre gibidir Beşiktaş’ı sevmek, gereken özen gösterilmezse vereme çevirebilir.

Beşiktaş’ı sevmeyi kafasına koyanların ayık olma vaktidir.

Eyvallah.

Dipnot: Yazı alınıtıdır