aldatılmış bir erkeğin başından geçenler

dışarı çıktığımızda hava hafif serinlemişti. sırtımda hafif bir ürperme hissi olmasının yanında içim kanyak içmişçesine yanıyordu. hatice iyice bana doğru sokularak,

+çok kabasın metehan

-nedenmiş o

+bana ceketini vermeyecek misin

-versem bir şey farkedecek mi

+etmeyecek ama ben vermeni istiyorum

-nedenmiş o

+sana değmiş bir şeyi üzerimde hissetmek istiyorum

-hatice saçmalıyorsun bak kendini dövdürtme bana

+böyle konuşma metehan gerçekleri ikimizde biliyoruz

-hangi gerçekleri

+birbirimizi yıllarca beklediğimizi

hatice'nin elleri ellerime değmiş beni kendine doğru çekmişti. haydi dercesine bakıyordu. dudaklarımız usulca birbirine değdiğinde içimi nedense tuhaf bir huzurun kapladığını hissetmiştim. bu an ne kadar sürdü bilmiyorum lakin bir yerlerden parlama ışıklarını görünce haticeyi birden geriye ittim.

+ne oluyor lan

-metehan ne oldu canım iyimisin

+sen görmedin mi

-neyi görmedim

+biri yakınlarda fotoğraf çekti

-off saçmalama sen hayal görüyorsun, haydi gel yukarı çıkalım

asansöre bindiğimizde hatice'nin suratındaki sinsi gülümsemeyi farketmiştim..

o andan itibaren içimi bazı şüpheler kemirmeye başlamıştı. yıllarca işim düşmedikçe muhabbet etmediğim, sürekli laf soktuğum, dışarda sadece birkaç kez buluştuğum insanın bu kadar kısa bir sürede bana yakınlaşması tuhaftı. ancak son zamanlarda yaşadığım olaylar nedeniyle mantıklı muhakeme yeteneğimi kaybetmiştim. o gecenin her saniyesi bana işkence gibi geldi, biran önce bitsede gitsek moduna girdim. gece sona erdiğinde hatice huursunu taksiyle gönderip, bir sigara yakıp boş sokaklarda yürümeye başladım.. bir hedefim olmadan sırf yürümüş olmak için kendimle başbaşa kalmak içimdeki bütün günahları dökmek onlardan arınmak için yürüyordum. ayaklarım beni en sonunda kayalıklara doğru sürükledi..

müthiş bir vicdan azabı duyuyordum. ben neler yapmıştım. ceylin'in yüzüne nasıl bakacak, yastığa başımı koyduğumda nasıl uyuyacaktım? bir anlık iradesizliğimin bedeli çok ağır sonuçlara sebep olabilirdi. ben düşüncesiz ipnenin tekiyim diyerek kayalıklardan kalktım ve eve gittim. yatmadan önce, ceylin'e şu mesajı yazdım;

+ne olursa olsun seni çok ama çok seviyorum ve her zaman sevmeye devam edeceğim yavru ceylanım..

kabuslarla dolu uykumdan kalktıktan sonra telefonumda hatice ve ceylin'den gelmiş 1'er mesaj vardı.

ceylin: bende seni çok seviyorum ama neden her şeye rağmen dedin sarhoşmuydun dün sen? dün ne oldu, bugün buluşalım anlatsana

hatice: dün yaşanan her şey birer hataydı ve alkollüydük. olanları unut. mümkünse bir daha görüşmeyelim

hatice huursuna, gibtir git kendin yavşadın şimdi bana namuslu ayağına yatma cevabını attıktan sonra bir sigara yaktım. olaylar oldukça tuhaflaşmaya başlamıştı lakin ben bunu henüz idrak edememiştim..

hadi panpa niye böyle yavaş yazıyosun amk

sayfa51dendevamamk

reserve

reserved

bence yanlıs yapmışsın ceylin'e olanları söylicektin bi anlık iradesizlikti dicektin fotograf cıkarsa ortaya yaraga yedin. dürüst olunca bi şey kaybetmezdin ama işte beynini gibiyim. çok afedersin

reserved. gece bakıcam

merakla bekliyoruz panpa lütfen daha hızlı madem başladın birşeye devdıbını getir

rezerved hızlı ol lan o ayçın orosbusunun fotoğrafları face'te yayınla pampa işin içinde o var gibi geliyor

bak bin kurusu bugün doğumgünüm, arkadaşlarım dışarıda benim doğumgünü partimi yapıyorlar, hatta sonuna geliyorlardır, ben burada senin 2 satır yazı yazmanı bekliyorum!

evet beyler devam ediyoruz, kimler burada bakalım?

ben buradayım hala!

ceylin'le buluşmak için evden çıktığımda içimdeki sıkıntılardan bir nebze arınmıştım. ceylin'i uzaktan gördüğümde içimde br sıcaklık dalgası yayıldı, başım hafifçe dönmeye başlamış, adrenalin etkisiyle böbreklerimin olduğu bölgelerde bir ürperme hissi peyda olmuştu. ceylin yine giyinişini ve makyajını abartıya kaçırmamış ve o naif sadeliğini korumuştu. birbirimize 2 adım kala bana doğru sıçrayaraközlemişim seni dedi ve bedenini kollarıma bıraktı. bende sebi çok özledim dedim ve yanımızdan geçen insanların şaşkın bakışlarını umursamadan doya doya tenlerimizin kokusunu içimize çektik. zaman kavramı bizim için önemini yitirmişti. ceylin'i bıraktığımda kollarımın hafifçe uyuştuğunu hissetmiştim.

+bugün neler yapacaz yavrum

-bilmem doğaçlama gideriz

+gel o zaman çay bahçesinde biraz soluklanalım

-olur

ceylin'le çay bahçesine oturduğumuzda sanki ilk buluşmamızçasına bakışıp duruyorduk. gözlerinin içi ışıldıyor, etrafa tebessümler saçıyordu. (o an fotoğraf makinemin yanında olmayıp o güzel anı ölümsüzleştiremediğim için hala kendime söver dururum.) en sonunda sessizliği bozan ceylin oldu;

+artık liseli bir çift değiliz metehan

-dur kızım daha diplomayı almadım

+bu hafta onuda alacaksın merak etme

-3 sene sonra sende alacaksın

+mesele sence o mu metehan? (ciddileşmişti)

-hayır

+her ne kadar ikimizde kabullenmekte zorlansakta artık sen yavaş yavaş hayata atılmaya başladın metehan

-ve sende her zaman yanımda olacaksın

+hayatında bazı şeylerin önceliklerini belirlemeli, ve ona göre hareket etmelisin.

-benim tek önceliğim sensin

+saçmalıyorsun, eğer böyle düşüneceksen bu ilişki hemen burada biter

o an adeta taş kesilmiş, tüylerim diken diken olmuştu. ceylin ısrarla gözlerimin içine bakıyordu. önümde duran paketin içinden bir dal sigara alıp yakmaktan bile acizdim..

reserve

sayfa 20 entry 479

la olum burdayız hadi

gel panpa - http://inci.ca/u7rgzv7em2

masaya siparişleri getiren garson sayesinde kendimi toparlama fırsatım oldu. çayımı karıştırırken, ceylin'e peki bu konuda sen ne düşünüyorsun diye sordum, sesimdeki titremeyi sezmemesi imkansızdı.

+önceliğin kendini geliştirmek olacak ancak bu sayede ikimiz için güzel bir gelecek inşa edebiliriz

-anlıyorum ben bu açıdan hiç düşünmemiştim

+düşünmenin zamanı geldi, hatta geçti bile metehan

-elimden geleni yapacağım

+yapmalısın, aksi halde ilişkimizi sonlandırmak zorunda kalırım

ceylin'in gözleri hafiften nemlenmişti.

-düşünmesi bile insanı mahfediyor hayatım

+kesinliklee

ceylin'e her geçen gün daha çok hayran oluyordum. sıradan kızlar gibi bencilce hareket etmiyor, kendisi yüzünden bana zarar geleceğini anladığı an kendini benden soyutlayacağını söylüyordu. bu takdir edilecek bir davranıştı. lakin ben sevgiyide, nefretide aşırı uçlarda yaşayan bir insandım.

+neyse bu konuları bir daha konuşmamak üzere kapatıyorum, yarın nasıl bir kutlama yapacaksın

-ne kutlaması?

+yarın senin doğum günün şapşall

-harbiden ha bak ben onu unutmuşum

+tüh bilseydim sana güzel bir süpriz hazırlardım

-gerek var mı

+yok mu?

-neye?

+seni şaşırtmaya ve güzel bir hediye vermeye

-benim en büyük hediyem sensin ve zaman geçtikçe dahada değerleniyor

gülümseyerek elimi tuttu ve gözlerini gözlerime dikti. ellerimizi bırakıp çayımdan bir yudum aldığımda tükürmemek için kendimi zor tuttum. çay buz gibi olmuştu. ceylin ne oldu dercesine bakıyordu. elimle çayını işaret ettim. ceylin, çayından bir yudum aldıktan hemen sonra öksürmeye başladı. birbirimize bakıp, kahkaha atmaya başladık. yan masaları rahatsız ettiğimizi farketmiş olacak ki hadi gidelim burdan dedi. tam zamanında çayı getiren garsona bahşişini verdikten sonra, ceylin'le birlikte gülerek hızlıca yürümeye başladık. mahalledeki bütün zillere basıp, kaçan afacan çocuklar gibiydik.

maalesef bu mutluluk o kadar uzun sürmeyecekti..

takipteyiz bamba