aldatılmış bir erkeğin başından geçenler

@41 gibtir git.

Bahçede dolaşırken ikimizde susuyorduk hani bazen bazı şeyler sözcüklerle anlatılmaz bakışlarla yaşanır ya öyle bir andaydık. Göz göze geliyor ikimizden birimiz gülerek ‘’ne?’’ diye soruyordu. Bu aslında utanmanın ve konuşacak bir şey bulamamanın sonucuydu. Normalde epey fırlama olan ben bu sefer ağzımdan çıkacak bir cümleyi bile zihnimde defalarca muhakeme ediyordum çünkü pisi pisine bu kızın elimden kaçmasına razı olamazdım. Az önce yanımda iki kelime edemeyen, vakur kız bahçede ki bir kedi yavrusunu görünce birden küçük bir kız çocuğunun şımarıklığını üzerine giydi. Bağırarak, gülerek kedi yavrusunu seviyordu. Normalde kedilerden nefret eden ben orada kediye sevgi nezaketinde bulunmak zorunda kaldım, sırtımda soğuk bir ürperme hissettiğim halde kediyi okşadım. Meğer kızın kedilere karşı bir zaafı varmış ve evinde kedi besliyormuş. Kedilere zaafının olmasının sebebi ise başına gelen bir felaket sonucu gerçekleşmişti. Bunun nedenine ileride değineceğim.

beğendim panpa bende birini seviyorum ama açılamıyorum hayırlısı...

Kediyle biraz daha oyalandıktan sonra kızı sınıfına bıraktım. O sıralar bazı binlerin beni köşelerden sinsice izlediğini bilmiyordum. Bunlardan birisi kızın sevgilisi Faruk, diğeri ise kızın sıra arkadaşı mümtaz isimli bir binti. Okulda tabi göze çarpan biriydim ve Ayçın ile bahçede dolaşmam kızlar tuvaletinde hararetli konuşmaların yaşanmasına sebep olmuş, bir çok kişininde dikkatini çekmişti. Sınıfta sırama oturduğunda sınıfın kaşarı ve avoncusu hatice sırıtarak yanıma oturdu normalde o huurdan hiç hazetmeme rağmen, mutlu olduğum için sesimi çıkartmadım. Metehan dedi sırıtarak. Biraz yüksek bir ses tonuyla ne var dedim. Hiç irkilmedi huur. Gözünü kırparak sen ayçını nereden tanıyorsun bakalım diye sordu. Asıl sen nerden tanıyorsun dedim. Onlar bizim aile dostumuz, çocukluğumuz birlikte geçti bizim diye yanıt verdi. Evet fırsatlar ardı ardına ayağıma geliyordu, kızın zevklerini, zaaflarını öğrenmek için hatice bulunmaz bir nimetti.

‘’ bakışların ışık mı? saçların sarmaşık mı? yıldız mısın, güneş mi? alev misin, ateş mi? neden sessiz bakıyorsun? beni niçin yakıyorsun? çiçek gibi her bir yanın. beni niçin üzüyorsun? gözlerini süzüyorsun. kirpiklerin paralıyor. bakışların yaralıyor. rengin sanki çiçekten. bilmem hangi çiçekten?’’

ulan bunu nasıl düşündün o an..hesapladım bunu düşünmek 36 dakika sürüyo amk kız görüş alanından kaybolur bunu düşünene kadar

@45 o bir şiir kardeşim ve ezbere biliyorum. ruh adam'ın ilk kısmında yazan bir şiir

anladık şiir olduğunu amk mağarada yaşamıyoz da o an benim aklıma hayatta şiir miir gelmez hibişi gelmez hatta

Bir süre Hatice huursunun suyuna gitmeye karar verdim. Pek bir şey anlatmadı huur yalnızca kızın babasının bir trafik kazası sonucu hayatını kaybettiğini söyledi. Ayçın'ı kollamaya çalıştığı belliydi ve kötü bir niyetin varsa vazgeç demeye getiriyordu. Her ne kadar böyle bir şey ima etmesine kızsamda içten içede takdir etmiştim huuryu sonuçtu sevdiğim kızı kendince korumaya çalışıyordu. Bu arada kızın babasının vefat ettiğini duyunca yakın bir akrabam ölmüş gibi üzülmüştüm binler. Demek benim prensesim çok zor günler geçirmişti, bu dünyada ki en önemli dayanaklarından biri yoktu.. 15 yaşında bir kız çocuğu olduğunuzu ve babanızın olmadığını bir düşünün ne kadar zor bir durum. Ağırbaşlı olmasının sebebi belki de yaşadığı felaketler nedeniyle idi..

Ben kızın başından geçen bu felaketi öğrendikten sonra aşk’a ilave olarak kıza ayrı bir şefkat duymaya başladım. .ona bu ekgibliğini hiç hissettirmemek istiyordum. Bahçede dolaştığımızın ertesi günü kızın sevgilisi Faruk'un yanıma geldiğini farkettim. Hiç giblemiyormuş gibi göründüm, yanımda ki binleri def ettikten sonra buyur arkadaşım bir sıkıntın var herhalde diye sordum. Geldi efendi, efendi konuştu, sakin-ağırbaşlı bir çocuğa benziyordu ve kendisi hakkında ufak bir araştırma yapmıştım bir yamuğunu gören duyan yoktu. Özet geçmek gerekirse ayçın'a aşık olduğunu, benim delikanlı bir kişi olduğumu racon gereği onunla arama mesafe koymam gerektiğini söylüyordu. Bunları yalnız rica ederek söyledi hep binler. bin beni en zayıf noktamdan vurmuştu, her ne kadar gönlüm razı olmasada kendime saygı duymamda ki en büyük sebeplerden biri olan delikanlılık çocuğun haklı olduğunu, sevgilisi olan bir kızla yakınlaşmanın bana ters olduğunu söylüyordu. Elini sıkıp, tamam bilader sen rahat ol o kız benim bacım diyerek gönderdim bini. Fakat gönül söz dinlemiyordu ve ben bu duruma çok sıkılmıştım.

rezerve

beyler daha ne kadar hızlı olabilirim ki?

rezervuar

ben bu hikayeyi biliyorum müdür mesajlarına bak

Sinirimi olur olmadık şeylerden çıkarıyordum, bu kadar basit bir nedenden dolayı aşkımla arama mesafe girmesine razı olamıyordum. Sinirimi okulda ki binlerden çıkartıyor, akşamları ise facebooktan resimlerine bakarak sızana kadar içiyordum. Babam bir çok konuda beni serbest bırakmasına rağmen uyarma ihtiyacı hissetti. Faruk’la konuştuktan yaklaşık 1 hafta sonra Ayçın facebook hesabını dondurdu. Ben artık yavaş yavaş bu gerçeği kabullenmem gerektiğine karar verdim. ilk dönemin son sınav dönemi gelmişti ve beni yine heyecan dalgası sarmıştı..

Ayçın'ın sınıfında sınav oluyorduk yine ancak Ayçın her zaman oturduğu yerde değildi. Ben inadına oraya gittim. Aynı hizada, hemen 2 metre yanımda ki başka bir sırada oturuyordu ama açık söylemek gerekirse epey bozulmuştum. Muhtemelen Faruk bini tembihlemişti. Ben bunları düşünürken göz göze geldik, gel otur dercesine bakıyordu ama gurur yaptım gitmedim. Yavaş yavaş aklımdan çıkmaya başladı, bu arada dershanede başka kızlar ile birlikte oldum ve Ayçın sadece denk geldikçe içimi burkan, birine dönüştü benim için. Ta ki o geceye kadar…

O geceden sonra hayatımın bir daha eskisi gibi olmayacağını nereden bilebilirdim ki...

beyler takip eden yoksa anlatmıyorum

kız gercek ısmı aybuke ve huur.

Faruk’la o konuşmayı yaptıktan sonra Ayçıne ile aramıza ister-istemez mesafe girmişti ve birkaç defa yüzeysel konuşma dışında aramızda başka bir diyalog gerçekleşmedi. Ben bu süre zarfında kendimi meşgul edecek şeylere yöneldim. Kitap okuyor, tanıdığım bir abiden kopuz dersleri alıyordum. Kısaca kafamı iyice dağıtmıştım. Yaklaşık 7 ay böyle geçti. Geçen sene bir ağustos gecesine kadar.. Sahura kadar uyumuyor, şafak sökünce yatıyor orucu uykuya tutturuyordum binler. Birden chat penceremde onun resmi belirdi. iyi geceler, nasılsın diyordu. Teşekkür ederim sen nasılsın diye yanıtladım. Biraz öyle muhabbet ettikten sonra bana tarihle ilgili birkaç soru sordu. (tarihe oldukça meraklı bir binim, hayatımda ki en büyük ilgi alanlarımdan biri tarihtir) burdan zor oluyor diyerek msn adresini verdi. Olmaz eklemem dedim. Niye? Diye sordu.

Prensipler dedim kısaca.
-ne prensibi diye sordu.
+çünkü erkek arkadaşı olan bir kızla samimi bir şekilde sohbet etmek bana ters.
Mmm senin gibi düşünenler kaldımı ya. Bu arada endişelenmene gerek yok faruk’tan ayrıldım dedi.
O an nasıl sevindiğimi sizlere anlatamam binler. Yüzümde bir gülümseme oluştu. Artık önümde hiçbir engel yoktu ve ilk adımı kız atmıştı. Her neyse biz msn’den muhabbet etmeye başladık. Samimiyet ilerledikten sonra sana bir şey itiraf edeyim mi diye sordu. Ney dedim? Aslında ben tarihten nefret ederim sırf seninle konuşmak için sana o soruları sordum dedi. Kızları bilirsiniz binler hemen şımartmaya, açılmaya gelmezler o yüzden ciddiyetimi koruyarak; olabilir ama dikkat ettiysen ben sana ilgi alanlarınla ilgili hiç soru sormadım muhabbet etmek istesem direk konuya girerdim dedim.

dinliyoruz