Albert Einstein Allah'a inanıyordu yani dünyanın en akıllı insanı Allah var diyordu.

Profesör ve Albert reyizin diyaloğu:

- Soğuk var mıdır sayın Profesör?

Profesör şaşırır:

- Nasıl bir soru bu böyle? Tabii ki var diye cevaplar.

Sen hiç soğukta üşümedin mi?

Bunun üzerine şöyle söyler:

Hayır profesör, aslında soğuk yoktur... Fizik yasalarına göre gerçek hayatta biz sıcaklığın yokluğuna soğuk adını veririz. Aslında soğuk diye bir şey yoktur. O sadece sıcaklığın yokluğunda duyumsadıklarımızı tarif etmek için ürettiğimiz bir kelimedir.

- Karanlık var mıdır profesör?

Profesör cevap verir:

- Tabii ki vardır. Sen hiç karanlıkta kalmadın mı?

bir kez daha atılır:

- Korkarım gene yanılıyorsunuz Sayın Profesör... Çünkü esasında karanlık diye bir şey de yoktur. Gerçek yaşamda karanlık; ışığın yokluğuna verilen addır.

Biz ışık üzerinde çalışabiliriz ama karanlığı çalışamayız.

Gerçekte, biz Newtonun prizmasını kullanarak beyaz ışığı kırar ve renklerin çeşitli dalga uzunlukları üzerinde çalışabiliriz.

Fakat karanlığı ölçemeyiz.

Bir basit ışık karanlık bir mekânı aydınlatarak karanlığı kırmış olur yani karanlığı geçersiz kılar.

Çünkü gerçekte karanlık yoktur, ışıksızlık vardır.

Mesela siz uzayın ne kadar karanlık olduğundan nasıl emin olursunuz?

Işığın miktarını ölçerek!

Bu doğrudur değil mi?

Öyleyse karanlık denilen şey, insanlar tarafından ışığın olmadığını anlatmak amacıyla kullanılan kelimedir.

Profesör afallamıştır ve son darbeyi vurur:

- O zaman size son bir soru daha sormak isterim Sayın Profesör. Şeytan var mıdır?

Profesör bu kez pek emin olamamakla birlikte yine de cevaplar.

- Vardır. Açıkladığım gibi, biz onu her gün, her yerde görürüz.

O, dünyadaki işlenmiş tüm suçlarda, şiddette yer alır.

Bunların tümü şeytanın kendisinden başka bir şey değildir.

hayır anlamında başını sallar profesöre.

- Şeytan yoktur efendim. Yani kendi başına yoktur.

Şeytan basit olarak Tanrının yokluğudur.

O aynen karanlık ve soğukta olduğu gibi insanın Tanrının yokluğunu tarif etmek için yarattığı bir kelimedir.

Kötülük ve Şeytan, insanın Tanrıyı ve sevgisini yüreğinde hissetmediği zaman yaptıklarına verilen addır.

O, aynen sıcaklığın olmadığı yere adını verdiğimiz soğuk, ya da ışığın olmadığı yere adını verdiğimiz karanlık gibidir.

Şeytan ve kötülük, Tanrının içimizde olmadığı anda yaptıklarımıza verdiğimiz addır.

Profesör kürsüde afallamıştır.