1. 31.
    0

    bee!

    ···
  2. 30.
    0
    Bizi başkaları anlamaz albayım başkalarının aklı başkadır
    ···
  3. 29.
    0
    sıçarım albayına amk
    ···
  4. 28.
    0
    Sonunda adam ölüyor
    ···
  5. 27.
    0
    Ah be aga
    ···
  6. 26.
    0
    Kim lan bu albay?
    ···
  7. 25.
    0
    Albayınızı kutsal suya yatırim
    ···
  8. 24.
    0
    Sözlükte keskin nişancı va... Mevzusuna döndü yeter amk
    ···
  9. 23.
    0
    Albayım beeeeee
    ···
  10. 22.
    +6
    Albayınızı gibiyim.

    http://c12.incisozluk.com...11505/0/2351930_ofefe.jpg
    ···
  11. 21.
    0
    Albayım bize hep dogruyu ögrettiler oysaki gerçek başkalarının bize uyguladıgı tatsız bir ölçüdür

    http://c12.incisozluk.com...11503/0/1582780_o9620.jpg
    ···
  12. 20.
    +1
    Albayım...
    ···
  13. 19.
    +2
    birader su albayım bittik ,albayım hayat zor filan yok albayım anamızı gibtilermevzusunun takunu cıkardınız. hele geçen bir kız gördüm amiralim yazmış yok orgeneral dıbına koyim
    ···
    1. 1.
      0
      Sol el çavuşum.. Sağ elde bi sakatlık varsa bazen onuda kullanmak gerekir...
      ···
  14. 18.
    0
    asker kacagiyim ben de kasim itibariyle
    ···
  15. 17.
    0
    Ne korkunç değil mi albayım? Evet, her şeyi
    zaman bu duruma getirdi. Aslında zamandan korkuyordum; günlerin birbirine
    benzemesini bu yüzden istiyordum. Bu nedenle yaşamıyordum, değişiklik
    istemiyordum. Beni zaman mahvetti albayım. Zamanla buluyor insan formunu. Her
    şey zamana bağlı: Yetmiş beş yetmiş altı yetmiş yedi derken insan ölüyor.
    Zaman her şeyi hallediyor değil mi? Her sözün hesabını sordum ondan, hiç bir
    sözün hesabını vermedim. Çünkü ben canavardım albayım, insan etine susamıştım.
    Çiğ et yemek istiyordum. işte sana çiğ et: Midene oturdu. Fakat ben,
    gerçekten yanaydım; bu nedenle midem bozuluncaya kadar devam ettim. Onun gibi
    kendimi korumadım. Şimdi de beden hareketlerimi yapıyorum, karın adelelerimi
    kuvvetlendiriyorum. Gelecek sefer herkesi çiğnemeden yutacağım. Çünkü taş gibi
    sertleşti midem. Geriye doğru dönelim, karın adelelerini görelim: Bir iki üç
    dört. işin başına dönelim. Beni istemedi, yeter artık dedi. Fakat onu ben
    kovdum. Çünkü as en bilirsiniz ki, en iyi savunma saldırıdır. Ben yamyamım
    albayım: Çiğ etten -insan etinden- midesi bozulan bir yamyam. Acıklı bir
    yamyam değil mi? işte benim dramım albayım! Zaman her şeyi bozuyor albayım.
    Ona kendimi göstermek istedim ve sonra da acıklı görüntümü örtmek için
    meseleyi gürültüye getirmeğe çalıştım. Fakat hatırlamıyorum albayım., Allah
    kahretsin hatırlamıyorum. Bir takım bağırmalar, ağlamalar duyar gibiyim; bir
    öfkenin, sebepsiz bir öfkenin yükseldiğini görür gibiyim. Peki ne yaptım? Ne
    söyledim?
    ···
  16. 16.
    0
    kelimeler, bazı anlamlara gelmiyor.
    ···
  17. 15.
    0
    kötü olacaksak, kısa metraj yetmez.
    ···
  18. 14.
    0
    Ne var ki boş hayallere kapılmamayı biliyorlar. Kaç asrın tecrübesi kolay mı?
    ···
  19. 13.
    0
    tüü huur çocukları bir kişi de gelip bu amk ne yapıyor dememiş ya la
    ···
  20. 12.
    0
    Gidenler sevinçliydi. Geride bıraktıklarına karşı ayıp olmasın diye üzgün görünüyorlardı. Gene de, hakikaten üzülen bir iki samimi yolcu vardı. Ben kimse bilmemekle beraber, kötü bir roldeydim: Bütün gidenlerin, tıpkı Nazlı gibi, bir daha dönmeyeceği esası üzerine kurmuştum maceramı. içimden, her kalkan trene 'Ölüm Katarı' gibi, 'Karanlıklar Treni' gibi isimler takıyordum.
    ···