albayım

Albayınızı gibiyim.

http://c12.incisozluk.com...11505/0/2351930_ofefe.jpg

kelimeler albayım, bazı anlamlara gelmiyor

birader su albayım bittik ,albayım hayat zor filan yok albayım anamızı gibtilermevzusunun takunu cıkardınız. hele geçen bir kız gördüm amiralim yazmış yok orgeneral dıbına koyim

Albayım...

asker kacagiyim ben de kasim itibariyle

Albayım bize hep dogruyu ögrettiler oysaki gerçek başkalarının bize uyguladıgı tatsız bir ölçüdür

http://c12.incisozluk.com...11503/0/1582780_o9620.jpg

Albayım beeeeee

Sözlükte keskin nişancı va... Mevzusuna döndü yeter amk

Albayınızı kutsal suya yatırim

Kim lan bu albay?

Ah be aga

Sonunda adam ölüyor

sıçarım albayına amk

Bizi başkaları anlamaz albayım başkalarının aklı başkadır

Ne korkunç değil mi albayım? Evet, her şeyi
zaman bu duruma getirdi. Aslında zamandan korkuyordum; günlerin birbirine
benzemesini bu yüzden istiyordum. Bu nedenle yaşamıyordum, değişiklik
istemiyordum. Beni zaman mahvetti albayım. Zamanla buluyor insan formunu. Her
şey zamana bağlı: Yetmiş beş yetmiş altı yetmiş yedi derken insan ölüyor.
Zaman her şeyi hallediyor değil mi? Her sözün hesabını sordum ondan, hiç bir
sözün hesabını vermedim. Çünkü ben canavardım albayım, insan etine susamıştım.
Çiğ et yemek istiyordum. işte sana çiğ et: Midene oturdu. Fakat ben,
gerçekten yanaydım; bu nedenle midem bozuluncaya kadar devam ettim. Onun gibi
kendimi korumadım. Şimdi de beden hareketlerimi yapıyorum, karın adelelerimi
kuvvetlendiriyorum. Gelecek sefer herkesi çiğnemeden yutacağım. Çünkü taş gibi
sertleşti midem. Geriye doğru dönelim, karın adelelerini görelim: Bir iki üç
dört. işin başına dönelim. Beni istemedi, yeter artık dedi. Fakat onu ben
kovdum. Çünkü as en bilirsiniz ki, en iyi savunma saldırıdır. Ben yamyamım
albayım: Çiğ etten -insan etinden- midesi bozulan bir yamyam. Acıklı bir
yamyam değil mi? işte benim dramım albayım! Zaman her şeyi bozuyor albayım.
Ona kendimi göstermek istedim ve sonra da acıklı görüntümü örtmek için
meseleyi gürültüye getirmeğe çalıştım. Fakat hatırlamıyorum albayım., Allah
kahretsin hatırlamıyorum. Bir takım bağırmalar, ağlamalar duyar gibiyim; bir
öfkenin, sebepsiz bir öfkenin yükseldiğini görür gibiyim. Peki ne yaptım? Ne
söyledim?

kelimeler, bazı anlamlara gelmiyor.

kötü olacaksak, kısa metraj yetmez.

fakat, allah kahretsin, insan anlatmak istiyor albayım; böyle budalaca bir özleme kapılıyor. bir yandan da hiç konuşmak istemiyor. tıpkı oyunlardaki gibi çelişik duyguların altında eziliyor.

fakat benim de sevmeye hakkım yok mu albayım? yok. peki albayım. ben de susarım o zaman. gecekondumda oturur, anlaşılmayı beklerim. fakat albayım, adresimi bilmeden beni nasıl bulup anlayacaklar? sorarım size:"nasıl?" kim bilecek benim insanlardan kaçtığımı? ben ölmek istiyorum sayın albayım, ölmek. bir yandan da göz ucuyla ölümümün nasıl karşılanacağını seyretmek istiyorum. tehlikeli oyunlar oynamak istiyor insan; bir yandan da kılına zarar gelsin istemiyor. küçük oyunlar istemiyorum albayım.

Savaştığım tüm cephelerde yenilseydim bir sorun yoktu albayım. Ummadığım yerlerden yardımlar aldım. Yani yine ihanete uğradım.