Herkesin vardır bir hikayesi ya bizde de var işte birazcık kaderin cilvesi işte sonu ne kadar komik ağlarmısın gülermisin (aşırı gerçeklik içerir) 2008 yılıydı... lise bitmiş üniye yeni başlamıştım.. herkes gibi şımarık bir gençlik günleriydi bizimkisi de velhasıl züt gibi şehirde büyüdük herkes herkesi tanıyordu. neyse üniversite günlerimin ilk günleriydi..

devamı şukulara bağlı 4 part olarak anlatıcam

Part 1
2008 yılıydı üninin il günleri her genç gibi bende abazeus gibi ortalıkta dolaşıyorum şu kız böyle bu kız böyle güzel cart curt laf geyik çeviriyoruz ortalıkta.. Günlerden bir gün ipneliğine başka sınıfın dersine girdim karı kız kesmeye girdim. Normalde dış ticaret okuyan ben her gün kendimi muhasebe sınıfında bulur oldum. Öyle böyle değil gözleri ses tonu hala duyunca içim acır. Sagonun en melankolik şarkılarında isyanın dibine vuran ben birden kendimi nerede piyasa şarkısı var onun içinde buldum. Anlarsınız ya aşık olmuşum. Nasıl zamanında ferhat dağları deldiyse bende kendi bölümümü bırakıp kızın bölümüne gidiyorum. Öyle böyle sevmiyorum yani hayatımı yakıyorum uğruna..
Velhasıl kızla ders muhabbetine numarasını aldım. Mesajlaşmaya başladık yavaş yavaş, tabi o sıralar WhatsApp falan yok. Lan telefonda internet yok 6200 nokia kullanıyorum. Neyse kıza nasıl açılsam diyorum kız da ayarı veriyor ama bizde yürek yok ak...

Devam et sago ise al şuku