Burada Tanrı kelimesiyle kastettiğim kusursuzluktur. AL Pacino da ayrı bir defterdir sinema dünyasında. Bunu film seyrederken fark edebilirsiniz. Her oynadığı role yepyeni bir dünya katar aktör. Günümüz sinemasının oyuncuları sadece boy posa göre karizma yapmaya çalışırken Al Pacino'nun siyah gözlük takması bile karizmatik olmasına yeter. işte sanat budur. Bunu başarabilen çok az insan var. Pacino'da yenib ir soluk getirmiştir. Kendisini sinemanın Pele'si olarak da tabir edebiliriz. En basit diyaloğu bile ustaca kullanmasını bilir. Oyuncuyum diye dolaşan dangalaklara bir oyunculuk cevabıdır Pacino. Godfather'da kardeşini acımadan öldürürken bile gösterdiği ciddiyet sanki gerçekmiş hissi verir. Bu adam bunları 1970 80 90 lar da yapıyordu. Peki şu an sinema nerede. Bir hiçe doğru sürükleniyor. Oyunculuk sıfır, konular tekrar ediyor. 75 yaşına gelen saygıdeğer Al Pacino öldüğü gün bilin ki sinema kaybetmiştir.

BENiM ÖYLE BiR OĞLUM YOKKK

lan züt kadar boyu var bunun tanrı olsa nolur gibim tak gibi

şeytanın avukatı filmindeki "ben her zaman metroyu kullanırım" repliğine hastayım. filmin sonlarına doğru bişey daha diyodu.

"Vanity, Definitely my favourite Sin!"

gibi. o diyişine de hastayım amk. kız olsam veririm o derece.

Sinemadan anlayan bir kardeşim... Teşekkürler

ilyas salman o yüzden ateist demek

sinema da tanrı varsa o bir yönetmen olmalıdır diye katılmadığım bir din, hadi peygamber desen bir derece anlaşılabilir