al da at dercesine bir pasla

hey sen!
Evet evet sen!
Sana sesleniyorum @1

Benim kim olduğumu biliyor musun? Belki de kostümümden bir şeyler çıkarabilirsin ( http://imgim.com/20101246426.jpg )

Evet ben masum insanların, tüy bitmemiş yetimin, yaşlıların ve yardıma muhtaçların halk kahramanı captain amarica’yım. Ya da bir zamanlar kahramanı desem daha doğru olacak.
Pıffff!
Gezegende kahramandan bol başka bişey yok ki dıbına qoyim. Her yer fantastik özelliklere sahip yeni yetme süper insanlarla dolu şerefsizim. Hayır bu bolluk nereden geliyor anlamış değilim. Birisi bende yarasa ruhu var der kafasına geçirir bir maske çeker altına son model arabayı etrafta caka satar, kimisi benim ellerden keskin bıçaklar çıkıyor birazda vücut yapar bende yolumu bulurum diyor, hele hele gibtiğiminin füzyon elementiydi, proton nötronuydu, zikzok çekirdeğini keşfeden hemen kıçına başına takıp demir yığını bir kıyafetle ortalığın anasını gibip bırakıyor. Bu nasıl iştir kardeşim anlamış değilim. Bizim zamanımızda öle miydi. benim kanka superman vardı o da uçar, maksimum x ışınlı gözleriyle demiri eritirdi. Şöyle geneline baktın mı bir kırmızı don bir pelerin.
Ya ben ya bennn haaaa!
Elimde bir kalkan, fenarbahçe’nin çubuklu forması gibi bir body. Aha konsept bu. Olay olur metroya bin, olay olur dolmuşta “bir Kadıköy uzatır mısınız” de, ulan devlete dilekçe yazdım bare yaşlı kartı verin en azından otobüsle gidiyim diye ses yok, ipleyen yok, gibleyen yok. Zaten olursa şaşarım. Süper otomobili, motogibleti, uçağı olan batman varken, iron man gibi ses hızında uçan kıyafetli demir yığını varken, o varken bu varken B15 kadıköy pendikten gelen captain america’yı mı bekleyecekler.
Ulan çocuklar bile bizi taşşak oğlanına çevirdi. Eskiden imza isteyen, oyuncak bebeklerim için “captain america imzalı bebek için zütünüzü verir misiniz” iddaları ile rekabeti kızıştıran binler varken şimdi olay yerine geç gelince “oo hacı artık sen bodruma yerleş domates falan ek” diyorlar.

Bu mu lan bu mu onca emeğin hakkı
Nankörlerrr, binlerrrr, huur çocukları, analarını gibtiklerimin veletleri, hahaayyyyytttttttt!
Tamam sakinim sakinim.

Ulan bu kadar derdin tasanın, en yüksek seviyeden en altlara düşmenin verdiği yıkımın attan inip eşeğe binmenin verdiği rezilliğe rağmen kendimi avutmaya teselliler bulmaya, arada bir çıkan freelance işlere koşturmaya çalışıyorum. Ha eski halimden eser yok şimdi ama en azından şu pırlanta gibi gençlerin fikirlerini paylaştığı inci sözlük ile az da olsa üstümdeki gerginliği yok etmeye çalışıyor, yolladıkları capslerle kalkanıma zangır zangır attırıyor, ince esprilere sandalyemden düşerek gülüyorum.
Yani kısacası inci sözlük benim için bir rehabilitasyon merkeziy “di” taaaakiiiiiiiiiii senin gibimsonik, bir taka benzemeyen, liseli başlıklarını görene kadar. Eski karamsarlığım gene nüksetti, daha agresif ve kaba bir insan olmaya başladım, freelance işlere senin yüzünden gidemiyorum, kendimi eve kapattım ve hüngür hüngür ağlıyorum. Yalnız hemen keyiflenme sırf senin bu fütursuzca başlıklarına mani olmak için geçenlerde batman’i aradım. ilk başta biraz gider yapsa da “sen bizim abimizsin emrin olur” diyerek senin ne kadar dümbük bir adam olduğunu anlattım. Şu an batman’in şakşakçısı muallak Robin (burası aramızda kalsın) ip adresin dahil seninle ilgili tüm detayları bana aktardı. Saat kaçta kalkıyon, kaçta okuldan geliyon, platonik aşkların, 31 saatlerin ve zütündeki bene kadar her şeyi biliyorum.

Bu sıçtığının resmidir. En yakın zamanda yanına gelip seni ibreti alem olsun diye taksim’de sallandıracağım planım hazır halktan tepki almamak için sana bilmece adamın kostümünü giydireceğiz. Böylelikle bir taşla iki kuş vuracağız.

Şimdiden son dualarını et sevdiklerinle vedalaş seni gibmeyeeeeee geliyoruz…