Panpalar şimdi size pek anlam ifade etmeyen ama hikayenin sonunda başlığa hak vereceğiniz hikayeyi anlatıyorum. Hani derler ya 10 yıllık arkadaşım da var 2 yıllık kardeşim de. Benim bu söze itimatım kalmadı panpalar. Hepsi palavra benim için. Daha yaşım kimilerine göre küçük ama artık otu taku kafama takmaktan uyuyamıyorum. Neyse bizim bi arkadaş vardı bu işte hastalığını öne sürerek kilo vermeyi takıntı haline getirmişti. Yurtlu olduğumuzdan annesi ne yaptığını görmüyodu. Sabah aç karnına Türk Kahvesi içip 2 avuç dolusu pul biberi yemeklerine atıyodu sayko. Neyse sonra bu bizi de aptal yerine koymaya başladı. Üstüne yalan da söylüyodu. Neyse biz bundan uzaklaşmaya başladık. Sonra bi gün geldi sorun ne falan dedi biz de anlattık artık tak etmişti çünkü. Işte benim en yakın arkadaşım bu saatten sonra asla falan diye cümleler kurdu. Neyse bu kendini soyutladı bizden. Gel zaman git zaman ben bunların gerçek yüzünü gördüm en yakın arkadaşım kannımca hırsızdı. Diğeri de saf olan rolünde bişeyi bilmiyo. Hem çok yapmacık olduklarını gördüm hem de yalancılıklarını. Ben bi anda iletişimi kestim kendi başıma hareket etmeye başladım. Kararımdan pişman olmadım ve olmuyorum da. Bu süreç halen devam ediyo. Sonra bu kilo vermeye takıntılı kızla barıştılar bana yapılan dedikodu kaynağıyla barıştılar. Gözümün içine baka baka saçma sapan triplere girdiler. Bununla ben aynı sırayı paylaşıyodum 1 hafta öncesine kadar eskiden kavgalı olduğu arkasından sövdüğü şahsın yanında oturmaya başladı. Yani bazıları tükürdüğünü yalarken dili bi anda vakum özelliği kazanıyo ve asfaltı da beraberinde getiriyolar. En yakın arkadaşım dediğim insan beni sosyal medyalardan engellemiş. En yakınım falan demeyeceksin onun bilmediği bi mesafe koyacaksın araya arkadaş yoksa çok doğru olursan kırılıyosun yumuşak olursan da eziliyosun. Panpalar ben bunların yüzünü 2.5 sene daha görmek zorundayım taktik verin.
(bkz: )taktik maktik yok bam bam bam diyeni vurrum