Alçak pkk’nın iğrenç Bir Hikayesi 33 erin şehit olduğu 12 yıl önceki katliamdan sağ  kurtulan üç asker, yaşadıklarını anlattı. Yıl 1993 Malatya’dan iki sivil midibüse  biniyorlar. Hepsi sivil giysili. Üniforma ve  postalları çantalarında. Hiçbirinde silah yok, kendilerine refakat eden tek bir askeri personel  de. Saat 18.00. Bingöl’e 10 kilometre var. Dağlık,  dar bir yol. Birden silah sesleri yankılanıyor.  ilk virajı geçtiklerinde, 50 PKK’lının karşı  yönden gelen Bingöl Tur’a ait bir otobüsü  durdurup, çoğunluğu terhis olmuş ya da dağıtıma  giden sivil erlerden oluşan 50 yolcuyu esir  aldığını görüyorlar. Şoföre bağırırlar; ‘Geri dön!’ Şoför oralı olmaz. Zaten 4 saatlik yolda 3  mola vermiş… Otobüsün kapısını, ‘Orada ben  yoktum’ diyen Şemdin Sakık, o zamanki adıyla ‘Parmaksız Zeki’ açıyor.

Devam derseniz devam ediyim

OSMAN PARTAL ANLATIYOR

Trabzonluyum. iki midibüsteki toplam 50 askerden  biriydim. Van-Özalp’taki birliğime gidiyordum. Yol  boyunca gereksiz molalar veren şoför bir ara  lastik patladığını söyleyip durdu. Lastiğin  patlamadığını, krikoya dokunmadığını gördüm. Aksın  altına girdiğinde birileriyle konuşma yaptığını  duydum. Galiba telsizle konuşuyordu. Şemdin Sakık, şimdi Hürriyet’te yayımlanan açıklamalarında  ‘Eylem planlanırken buradan askerlerin geleceğini  bilmiyorduk’ diyor. Yalan söylüyor. Çünkü ilk  otobüsün en ön koltuğunda oturuyordum. Yolumuzu  kestiklerinde şoförün kapısını bizzat Sakık açtı.  Toprak rengi üniforması vardı üzerinde, aynı renk  kasketi ters takmıştı. Omuzundaki tüfeğin namlusu  yere bakıyordu. Şoföre, diğer otobüsün nerede  olduğunu sordu. ‘Arkada, geliyor’ cevabını aldı.  iki dakika sonra diğer otobüs düştü pusuya. Yani  bizi bekliyorlardı.

Toplanın devam ediyim

DOĞULU-BATILI DiYE AYIRDILAR

Geceyarısına kadar teröristlerle yürüdük. Mola  verildiğinde niçin kaçırdıklarını, amaçlarını   sorduk. ‘TC ateşkes ilan edince, iki gün içinde  sizi serbest bırakacağız’ dediler. Saat 01.00  sularıydı. Sakık’ın talimatıyla tek sıra olduk. Şemdin Sakık nereli olduğumuzu sorup,  Doğulu-Batılı diye bizi iki gruba ayırdı. Sakık,  doğulu olmayan benim de içinde olduğum 34 kişinin  eğitim kampına zütürülmesini söyledi. Dağda koşar  adım yürümeye başladık. Bize eşlik eden  teröristler sürekli değişiyordu. Toplam 300  kişiydiler. Bir köye gittik. Kapısını çaldıkları  evlerden başka teröristler çıkıp gruba katıldı.
Kimi terörist evlere gidip istirahat etti. Bir  ahıra soktular bizi öldürmek için. Sonra  vazgeçtiler. Tekrar yürümeye başladık. Sabahı  göremeyeceğimi düşünüyordum. Yıldızlara son kez  bakıp annemi, babamı, köyümü düşündüm. Bir  ırmaktan geçerken su içtik. Dağ yoluna çıktık.  Davranışları sertleşti. Durdurdular. Saat 03.00  sıralarıydı. Yolun kenarına dizilmemizi istediler.  Kolkola girip sıklaşmamızı istediler. Yanımdaki  arkadaşıma ‘Devrem bizi vuracaklar’ dedim.

Hoş geldin muallim

Şuku atın panpa sayımızı bilelim ona göre devam ediyim

Yol boyunca araç şoförlerinin 5 kez mola ve lastik patladığı gerekçeleriyle  durduklarını, her seferinde ise ankesörlü telefonla birileriyle  
görüştüklerini ifade eden Özdemir, Malatya-Bingöl arası araçla 2.5 saat  olduğu halde 6 saatte Bingöl'e varamadıklarını kaydetti. Özdemir,  şoförlerin bu molalardan birinde bir çobanla konuştuklarına da dikkat  çekti.

Saat 18.00 sıralarında bir kargo kamyonu tarafından yolumuz kesildi. Bazı  araçların durdurulduğunu gördük, bizim aracımız ve diğer askerleri getiren araç da durduruldu.Şoförler teröristlere, '50 asker var, ne yaparsanız yapın' dedi. Daha sonra öğretmen olan 3-4 kişiyi bizim bulunduğumuz grup içerisine aldılar.   Şoförleri serbest bıraktılar.

Öğretmenleri (diğer araçlardan indirilen) 20-30 metre ayrı tutuyorlardı. Bir süre sonra köyün içerisinde teröristler öğretmenleri silahla tarayarak şehit etti. Saat 23.00 sıralarında bulunduğumuz bölgeden ayrılarak 40-50 kişilik örgüt mensupları ile birlikte biraz daha ileride bulunan köye doğru gitmeye başladık.
Saat 24:00 civarında köye vardık... Benim de içerisinde bulunduğum 40  kişiyi köyden alarak dağa doğru zütürmeye başladılar. Bizden ayırdıkları  10 kişinin kurtulduklarını duydum. 1.5-2 saat yürüdük, gündüz şoförlerin  kendisiyle konuştuğu çobanı tekrar gördüm. Bu çoban ile bizi zütüren örgüt  mensupları aralarında konuştular. Bu konuşmalardan birbirlerini  tanıdıklarını anladım. Çobanın yanından ayrıldıktan 2-3 kilometre sonra  traktörlerin geçebileceği genişlikte olan bir yolda bizi durdurdular. Saat  03.00 sıralarında kol kola girmemizi söylediler. Bizi öldüreceklerini  anladık. 40-50 kişilik teröristler silahlarla bizi taradılar."

ifadeyi alan Semdin Sakık'-tı. Anladığım kadarıyla ölüm emri  bekliyorlardı. Saat 03.00'ü gösterdiğinde dağ ya -maçının aşağı tarafına  
bizi dizip, yukarı tarafına da kendileri çıkınca tarayacaklarını anladım.  
O an kurşunun sağ aya -ğıma girip çıktığını hissettim. ilk anda acı  duymamıştım. Hemen yere düştüm zaten. Tarama sürüyordu. Sürüne sürüne  kaçmaya başladım. Bu arada dolunay da yavaş yavaş gitmiş, hava  kararmıştı. Makilik bir araziydi. Çalıların arasına saklandım. Sabah 07.00  sularında askerler geldi."

Erkan Omay: Üzerimizde çakı bile yoktu

"BiRLiĞiMiZE doğru giderken yok lastik patladı, yok yemek molası diye 3-4  yerde mola verildi. 18.30'a kadar bekletildi otobüs. Ben ikinci otobüsteydim. Bingöl'e 10 kilometre kala önümüzdeki otobüsün durdurulduğunu gördüm. ikinci şoföre 'PKK yol kesmiş' dedim. Çünkü az ileride de çatışma vardı. ikinci şoför de 'Onlar PKK değil' dedi. Hatta Bingöl Tur'dan otobüsü de durdurmuşlardı. Bir astsubaya herkesin gözü önünde işkence ediyorlardı.
Öyle kötü işkence ediyorlardı ki, astsubay 'Beni öldürün!' diye yalvarıyordu. Bunları hatırlamak bile istemiyorum, öyle çok acı veriyor ki. Bizde çakı bile yok. Sonra bizi taradıktan sonra askerleri yardıma çağırmaya ben gittim. Kurşun ayağımı sıyırmıştı. Askerlerin üzerine koşarken askerler tarafından da tarandım. Beni PKK'lı sanmışlar. Yardım istedim, hayatta olanlar olduğunu anlattım. Bize yine Bingöl Komando Taburu yardım etti, zannedildiği gibi Özel Harekât falan kesinlikle yoktu. Bizi kaçıran o PKK'lı gruba yönelik operasyonda, 66'sının cesedini getirdiler."

Savcı inayet Taş: ihmaller zinciri vardı

BiNGÖL'de, 24 Mayıs 1993 tarihinde 33 askerin şehit edilmesinin ardından, sorumluların cezalandırılması için dava açan dönemin Elazığ 8. Kolordu  Askeri Mahkemesi Savcısı Binbaşı inayet Taş, olayın Ergenekon ile   ilişkilendirilmesiyle ilgili olarak "Olayın perde arkası var mı yok mu bilemem. Olayda bir kasıt görmediğim için sorumlular hakkında ihmalden ötürü iddianame hazırladım" dedi. Taş ihmaller zincirini şöyle sıraladı; "Sevk edilecek erler için otobüs tutulması gerekirken "Midibüs" tutulmuş. Araç içinde, askerleri koruyan silahlı görevli olması gerekirken, yok. Bölgede teröristlerin bulunduğu bilgisi nedeniyle helikopter uçması lazım. Ama bunlar yapılmamış."

O gün çok kurtulmayı beklemiyorduk çünkü hepimizin kurşuna dizileceğini biliyorduk en acısı da buydu öleceğini bile bile yürümek bizi korkutan ölüm değildi şanlı bir türk askeri olarak kendi vatanımda kendi komutanları mızın içinde hain bulunması idi güvenilmeyen mibüs şöförlerine bizi emanet ettiler üstelik silahsısız bunlar gerçek o PKK elebaşının dediği laf şu kürt türk fark etmez asker askerdir '. Bu vatan hainlerinin amacı kürtlerin özğürlüğü değil bunu birkez daha anlamış olduk Allah Şehitlerimize rahmet eylesin mekanları cennet olsun.