akıllı insanlar ve normal insanların savaşı

artık düşüncelerim beni yeniyordu idmanlara gitmedim telefonları açmadım ders çalışmadım.. okulun iç yüzünü görebiliyordum öğretmenlerin derslerde bizden

çok sıkıldığını görebiliyordum, sırf o konuları o kadar bölüp gereksiz şeyleri de anlatmalarının aslında sadece sistem için gerekli olduğunu farkediyordum

okuyanı gibiyoruzzzz

aslında kurguladığım kadar ciddi ve disiplinin de değildi insanlar olayların ben neden bu kadar kasıyorum dedim bir yerden sonra sabah okul akşam idman sonra

eve gel ders çalış... ölüyorum lan ölüyorum yorgunluktan neden? çoğu futbolcunun ders gibi bir şeye önem vermesi beklenmezdi ama ben bunu kendime yediremezdim

neyim ki lan ben diyordum ben başarılı bir çocuk olacağım ben en birinci olacağım nidalarıyla kendimi gazlıyordum velev ki insanlar benden bahsederken kendimi

mutlu hissediyordum kendimi tatmin ediyormuşum oysa ki sadece

anlattıkların anılarımı canlandırıyor. insanlara anlatmaya çalışıp bi sonuç alamadığım düşünceleri. yıllardır bu böyle. çok uzun yıllardır... sonuna kadar haklısın

daha sonra sınav kağıdını babası alıp önceden ona çözdürüyormuş bilirsiniz matematik sınavları zor olur oğlunun salak olduğunu o da biliyormuş aslında bu güzel,

neyse konumuza devam edelim insanlar aslında her yerde aynıdır sizi önemsemezler ama sadece bir durum var;sürüyü harekete geçirmediğiniz sürece.. daha sonra ben de

sınavlarda kendi geliştirdiğim kopya yöntemiyle en iyiler arasına girdim ama kimseye bunu söylemedim çünkü bu halleri hoşuma gidiyordu sinir oluyolardı

daha sonra yavaş yavaş anlamaya başladım.. derslerin bir önemi yoktu hocayı tanıyıp tanımadığın aracı akrabaların olup olmadığı ya da ondan özel ders alıp

almadığının önemi vardı hiç unutmam kasa kasa domatesler getirip babasıyla öğretmenlere vermişti bir huur çocuğu tabi gizli olarak tabi babası da din

öğretmeniydi işin ilginç yanı ee sonra ne oldu şu oldu diploma notu benden yüksek geldi o salak çocuğun sinir bozucuydu gerçekten

bir de o zamana kadar hayatı çok ciddiye alıyordum okulu önemsiyordum ödevleri asla geciktirmez sınav gününden bir gece önce sabaha kadar ezberlerdim her şeyi..

ezberlemek evet ezberlemek bizden istedikleri en önemli şey. derslerin ehemmiyeti olduğunu öğretmenler karşısında hareketlerime çok dikkat etmeye asla

benim hakkımda kötü düşünmelerine yol açıcak bir şeylerin olmasını istemezdim hatta arkadaşlarım onların önünde şaka yaparsa sinirlenirdim uslu çocuk olmaya

çalışırdım çünkü küçüklükten beri hep annem ya da babam toplantıya gittiğinde kötü şeyler duymasınlar isterdim

bir gün yine idmandan kaçtığım günlerden biri oturdum bankta biraz yiyecek almıştım yanına da içicek bir şeyler sonra dedim ki kendi kendime; -ulan

işveren olsam acaba yurtiçinde en baba ünide okumuş birisini mi alırsın? yoksa yurtdışında kaliteli bir ülkede okumuş birini mi? dedim ki kendini

geliştirmişliği çıkartırsak kesinlikle ilk etapta yurtdışında okumuş birini alırdım, ee o zaman ben neden kendimi paralayım lise hayatım boyunca

iyi bir üniversiteye girmek için çalışayım çünkü türkiye'de ya en iyi olucaktın ya da hiç ben de kendimi zorlamak istemedim çünkü emeklerimin

karşılığını alacağıma inanmadım daha sonradan hayal kırıklığı yaşamaktansa geleceği görüp şimdiden yolumu değiştirmek daha mantıklı olucaktı

neden birinci lig takımının kaptanlığını yaparken milli takıma seçilmişken idmanlara gitmeyerek futbolu bıraktım? neden derslerimde çok başarılıyken üniversite

sınavıma girmedim? neden bana yalvar yakar insanların hiçbirinin sözünü dinlemedim? çünkü bildiğim bir şeyler vardı,bu ukalalık değildi başka şeyler vardı

benim hep aklımda.. biliyordum ki futbol benim genç yaştaki hayatımın bir çoğunu alıcak, biliyordum ki türkiye'deki üniversitelerde en babasını okusam

ben kendimi yeterli görmeyecektim

devam et küheylan

zeitgeist izleyip gaza gelmiş bu başlık amk.

alfa erkek tanımını yeniden yapmanın anlamı yok.

bu kadar farklı olmaktan bahsetmiş bir adamın hayatında ne gibi farklılıklar vardı peki? neleri yaratabilmişti bir seçenek olarak kendine? öncelikle şunları

söyleyerek başlamak istiyorum;farklılık sanıldığı gibi zor olan bir şey değil, aksine basit olan yoldur

@1 benim kafamdasın özelden konuşabiliriz kardeş. @17 de haklı.

gelelim yöneten ve yönetilenlere yönetilen tabaka var ya onların amk işte o mallar yönetilmeye muhtaçlar yönetenlere sövseler de nefret etseler iğrenselerde muhtaçlar her zaman da muhtaç olacaklar.

kim mi yönetir? kim mi yönetilir? oturduğunuz semtte gidin parkta oynayan bebeleri gözlemleyin oyunlarını seyredin o veledler arasında 1 çocuk vardır ki asildir eli ayağı düzgün güçlü cesur yani kısaca diğerlerinden üstünlüğü bellidir. kabadayı değil grubundaki herkes onu sever grubu toparlayan yöneten yönlendiren odur. nereye bağlayacam "kan ve gen" atalarından gelen genler ve kan bazıları üstün yaratılır beyler kabul edin ya da etmeyin. grupta dominantlık dediğimiz şey en iyi olmaktır en zeki en güçlü en asil eşitlik hiçbir zaman yoktu.

yönetilenlere gelelim çelimsiz gerzek çirkin cıvık herkese yaranmaya çalışan tipler."kan ve gen" dedik ya ne yazık ki bu çocuğa muhteşem yetenekler bahşedilmemiş.bu ve bunun gibiler yönetilmeye mahkumdur. bunlar eline güç geçince asil tabakaya saldırır haindirler asla acımayın olduğundan fazla değer verirseniz giber atarlar sizi.

bazen bu karoten tabaka asil tabakaya saldırır yalnızlaştırır burdan içine kapanık güvensiz insnalar çıkar heh işte onlardan inci sözlükte bayağa var bir o kadar da yönetilen var çok nadir de yöneten var işte çok uzadı.

@22 işte bu dostum "hadlerini bildirmek" bunu yapmazsanız hayatınızı giberler.bu 2 kelime bazılarına bişi ifade etmeyebilir ama çok önemli.

@22 öncelikle okuyup ilgi göstermeni takdir ettim

anlamasan da yorumlamaya çalışmanı sevdim

eğer sana yöneltilen eleştriler anlatmak istediklerinin çok dışındaysa yapacak bir şeyinin kalmadığını anlayamamana üzüldüm

yakışıklı ve popüler bir çocuk olman da bizim gibimiz de değil, anlattığım olaylar eskiye dayanır gayet varlıklı bir aileyiz belki giblersin senin tarzın bu

senin gibi olmak isteyen yok bana kendim olmak yeter, insanların görüşlerine boyun eğmem saygı duyarım tabi mantık seviyesindeyse

herhangi bir temenniye ihtiyacım yok teşekkürler

babana üzüldüm

parayı betimlemeni takdir ettim

serkeş kişiliğini sevdim

ama görüşlerini azıcıkta olsa eleştiren herkesi aşağılaman; zamanında yakışıklı ve popüler bir çocuğu kendince kitle toplayıp kıskanarak ezikliğini örtbas ettiğini gösterir.

ben her zaman o yakışıklı ve popüler çocuktum ve ne geçmişte seni gibledim, ne de gelecekte seni gibleyeceğim.

o yüzden tavsiyem; benim gibi olmak istiyorsan "gerektiğinde" insanlara hadlerini bildir. insanlar görüşlerine her karşı çıktığında değil.

kal sağlıcakla.

Her kelimesine katılıyorum fakat şu içinde bulunduğum durumda yöneten olma şansım çok zor işçide olmak istemiyorum üniversitemde dandik bunları düşündükçe zaten canım sıkılıyordu entrylerini okudum iyice morelim bozuldu şimdi ama tamamen haklısın

(bkz: muhtemelen hepiniz rahatsız olucaksınız/#129976957) bakın burada insanların eğer haklıysanız nasıl bir yedirememezlik içine girip size hakaretler savurduğunu

görmektesiniz siz yine de yılmadan doğruları söyleyin bir süre sonra savunmaları düşecektir sizin haklılığınız karşısında

@17 akıl her zaman öne geçecektir
@18 yıllardır senin uyuduğun gibi benim de uyumamı bekleme fırına girmişsin fakat çıkmayı unutmuşsun

panpam yeter bea yat uyu

@1 peki be dıbına kodum evladı kebab yiyip göbeğini kaşıyan dıbına kodum bıyıklı ağalarıdamı akıllı ,dünyada yönetenler ve yönetilenler vardır yönetenler ya anadan doğma şanslıdır yada önüne çıkan şansları bolca yarak taşak yalıyarak değerlendirmişlerdir, unutma yarak yalamadan zengin olamaz kimse, bağımsız olan tek otorite mahalle kabadayılaridir, israil amerikaya, amerika israil e muhtaç, rusya ya da seslerini cikaramiyolar herkes birilerine bağımlı yani herkes yönetiliyor. küçük bi cocu doversin ama yarin isin dusecek oldugu için dovmessinya, iste en guclu otorite bile muhtaçlık içindedir