akılalmaz intikam hikayem

neyse, bu bir süre sonra gebze'de iş buldu. izmit'teki evinden gidip geliyordu, bana daha az uğramaya başladı. ben de bu ikinci şok dalgasından sonra ruhsuzlaştım resmen. bir de gitarla acaip şeyler yapmaya başlamıştım, o sayede çok kız gibtim.
yok lan yok, nerde çok kız gibtim, toplasan on tane etmez iki senede. ama benim gibi birisi için çok sayılır. neyse.
o beni aldattı, ben de onu defalarca aldattım, böylece intikam alındı...
hayır, öyle olmadı. içimde hiç soğuma hissetmedim ki.

@58 hayır, ilk aldatmasına diyor bir anlık hata. sonra gerisi geldi diyor.
hızlı yaz diyorsunuz da işyerindeyim anasını satayım, arada bir şeyler yapmam gerekiyor.
neyse, böyle böyle iki sene daha geçti. görseniz bu hilal bana nasıl iyi davranıyor. adeta melek oldu kız. okul bitti benim de, arkadaşlarımla müziğe devam etmek için yüksek lisansa başladım. dersler akşamlarıydı, bu arada bir de iş buldum. güzel de bir işti. bir yandan iş, bir yandan müzik çalışmaları, yüksek lisans öylesine zaten, hem okulda takılayım, hem askere gitmeyeyim diye.
o aralarda kız ağzındaki baklayı çıkardı ve ufaktan ufaktan evlilikten söz etmeye başladı, sanki bana o kadar acıları yaşatan kendisi değilmiş gibi. o zaman içimde birikmiş kin büyümeye başladı.

sonra aldık çikolatamızı çiçeğimizi kız istemeye gittik. baya bildiğin sözlendim. işte planlar yapılıyor, seneye nişan yaparız, askerlikten sonra düğün yaparız falan filan. hilal havalarda, mutluluktan uçuyor.

bir de almanya'ya yerleşmek var kızın hayalinde. alman lisesinde okumuşum, almancam var, ingilizcem var, şahane bir diplomam, iş tecrübem var, sana orda tanıdıklar çok güzel işler ayarlarlar diyor. tabi tabi diyorum, çok güzel olur diyorum. almanya'ya gidelim de her gün alman küsküsü ye di mi, kaltak seni.

neyse, bir süre sonra ben hilal'e iyice soğuk davranmaya başladım. ne oldu, neyin var diyor, hiiç diyorum, uzaklara dalıp uzuuuun uzun düşünüyorum. tırsmaya başladı hafiften, hissediyorum. ya beni terk ederse diye içi içini yiyor. tek silahı kadınlığı, yatakta yine coşmaya başladı bu. ilk kez anal yaptık o dönemde. ama ben işimi bitirince dönüp kıçımı yatıyorum.

resmen bir et parçası gibi kullanıp atıyorum kızı. arada kavga falan da çıkarıyorum. bu telefonda birilerine bir şeyler anlatıyor ağlayarak. böyle böyle üç beş ay süründürdüm bunu. bana diyor ki, ya neden böylesin, istemiyor musun beni? bitsin dersen şimdi bitir. ben yok diyorum, seni seviyorum diyorum, işte şudur budur geçiştiriyorum. cehennem azabı çektirdim böyle.

sonra bu izmitte, ben istanbuldayken bir gün oturdum, bir mail döşendim, telefonlarımı kapattım, döndüm kıçımı huzur içinde yattım.

dedim ki, "yapamıyorum. senin geçmişin yakamızı asla bırakmayacak. burası almanya değil, insanlar konuşurlar. lisede bile her günüm birilerinin seni nasıl becerdiklerini dinleyerek geçti. seni çok sevmeme rağmen sırf bu nedenle ilerde seninle huzurlu olamayacağımızı biliyorum. lütfen beni affet. seni hep seveceğim. ne olur bir daha beni arama"

ertesi gün kapımdaydı. ağlamaktan gözler kıpkırmızı, kan çanağı olmuş. bir kere daha gibtim o gün, gönderdim.

ama hikaye burda bitmedi. şimdi evli, bir de çocuğu var ama hala görüşüyoruz. onu sevdiğimi söylüyorum, o da beni sevdiğini söylüyor. boşan benimle evlen diye baskı yapıyorum, çok pişmanım diyorum. bunu yapamayacak, ortada çocuk var, elalem ne der korkusu var. huzur bırakmadım huurnun evliliğinde. hatta fırsat bulursam gibecem.

bu kadar lan, etkili bir intikam olmuş mu?

@85 bazen ben de vicdan azabı çekiyorum ama sonra onun bana yaptıkları geliyor aklıma, devam diyorum, devam.