akılalmaz intikam hikayem

bir zamanlar ben de herkes gibi liseli bintim. o zamanlarda platonikler boldur, bilirsiniz, seninki benimki muhabbeti işte. benimki de ufak tefek, çıtıpıtı bir kızdı, ismi halildi. babası birinci nesil almancılardan. köln'de uzun süre ford fabrikasında çalışmış, sonra kesin dönüş yapmışlardı. halil de orda doğmuş, lise çağında bizim okula gelmişti. alman lisesiydi bizimkisi.

biraz hafifmeşrepti bu kız. etek boyu okulun en kısasıydı herhalde, bir de aman oram açıldı, buram açıldı diye hiç umursamazdı, o yüzden çok dikkat çekerdi. sonradan öğrendim ki aslında hafifmeşrepten de öte bildiğin kaşarmış bu kız. okulun binleri sağda solda bu kızı nasıl sıkıştırıklarından, orasını burasını ellediklerinden falan bahsederlerdi. bir iki kişinin onu nasıl gibtiklerini anlattıklarına da şahit olmuştum ama yine de kalbime söz geçiremiyordum.

neyse, bir yaz geçti aradan, son sınıfa geçtik. sonra sabahleyin servis beklerkene bir baktım bu kız da bizim durakta. meğerse taşınmışlar. ben onu gayet iyi tanıyordum ama o beni bilmezdi. neyse, bir kaç gün konuşmadık, sonra günaydınlar, merhabalar, iyi akşamlar falan başladı. böyle böyle derken sabahları servis bekleme esnasında muhabbet eder olduk. gerçi durakta benimle sohbet ediyor, servise binince sevgilisinin kucağına oturuyordu nerdeyse. ama çok sürmedi, oğlanı bıraktı bu. zaten ayda bir sevgili değiştiriyordu.

o oğlanla işi bittikten sonra serviste beraber oturmaya başladık. baya güldürüyordum kızı, normalde öyle biri değilim aslında. neyse, serviste mümkün mertebe temas ediyordum bu kıza falan, gibim kalkıyordu amk, akşamları da eve gider gitmez asılıyordum. defalarca donunu görmüştüm, öyle olunca insan sanki aşık olmuş sanıyo kendini, ergenlik işte. gözüm başkasını görmez olmuştu.
neyse, bi akşam servisten inince ya gel bir yerlerde bir şeyler içelim falan dedim, olur dedi. ondan sonra alışkanlık haline getirdik bu işi. derken binbir güçlükle buna açıldım ben. güldü, çok tatlısın falan dedi, sonra çıkmaya başladık.
ben sürekli yanında olmaya başladım artık okulda, gururla kızın yanında geziyorum, ama arkadaşlarıma çok fena aşığım falan diyemiyorum, kız meşhur çünkü. onlar da beni kızı gibiyorum sanıyo ama bi türlü işi o noktaya getiremiyorum. bir yandan da üniversite hazırlığı falan, bi türlü fırsatını bulamıyorum.

@11 aferin lan bin. güya tanınmasın diye isim değiştirdik ama çok belli olmuş. neyse, gibtir et.

@15, @13'de açıkladım.
neyse devam ediyorum. nihayet bir akşam bizim evde kimsenin olmadığı bir an yakalayabildim. annem ev hanımıdır, o gün başka şehirdeki teyzemlere gitmişti, akşam geç gelecekti. dedim ki, bize gidelim mi? o da dünden razıymış, tamam dedi. eve zütürdüm, elleştik, oynaştık falan. ama külodunu indirtmedi, olmaz dedi. meğerse regl günüymüş şansımı gibeyim. ama seni rahatlatırım dedi, güzel bi handjob yaptı. ilk defa o gün bi kızın eli gibime değmişti. minicik elleriyle öyle güzel kavrıyordu ki, üfff, hatırladıkça bi tuhaf oldum. lan o kadar am gibtim bunca yılda ama o ilk temas hala dün gibi aklımda.

sonra bi daha öyle fırsat geçmedi elime. sonra bi şekilde bunun gittiği dersanede başka birisiyle oynaştığını duydum. bi tuhaf oldum. direkt yüzüne sordum bunu, yok öyle bir şey dedi, ben seni seviyorum falan dedi. yalan olduğunu bile bile inandım amk.

koskoca 4 boyunca ancak bi kez eline verebilmiştim. yer yok ki anasını satayım, imkanlar bu kadar. anca öp, kokla mıncıkla. ama kızın en uzun süre çıktığı kişi olma ünvanını ele geçirmiştim, öyle dedi bana. demek ki ciks yapmayınca süre uzuyor, o da beklediği tadı alamamıştı henüz. baktı benden iş çıkmayacak, cumartesi evde kimse yok, bize gelir misin dedi. cumartesi de deneme sınavı vardı anasını satayım dersanede. gibtirettim sınavı, tamam dedim. zaten o daha bize gelirmisin derken ben sarsılarak boşalmıştım çaktırmadan.

iş girdi araya beyler, pardon. devam ediyorum.
o cumartesi gittim kızın evine, daha içeri girer girmez üzerime atladı azgın karı. tecrübeli tabi, ben daha toyum anasını satayım, elimi gibmekten başka bir şey yapmamışım. kerhaneye falan da gitmemişim okuldaki fırlama arkadaşlarım gibi.
nereye sokacağımı bile bilmiyorum, bari dedim akışına bırakayım, o yapsın her şeyi. soyunduk ettik, dedi prezervatif nerde. dedim ney?

güldü bana. neyse boşver dedi, tuttu külodumu çıkardı, kıllar olmuş orman. oha bu ne ya dedi. tuttu elimden banyoya zütürdü, bi tane jilet açtı. yere de gazete serdi, otur dedi. oturtdum yere, cırt cırt bi güzel temizledi orayı. bunları yaparken üzerinde sadece dantelli bi külot vardı, düşünün. benim alet de olmuş taş gibi. bi yandan kesiyor, bi yandan gülüşüyoruz. aman dikkat aleti kesme falan derken tertemiz etti orayı, taşakları bile aldı karı. sonra bi de duş aldım kızın evinde, o sırada o da etrafı toparladı.
yaw, güya intikam anlatacaktık, anılar gözümde canlanınca çok detaya girdim ya beyler, pardon.
neyse, duştan sonra yatırdı beni yere, tuttu benim aleti, üzerine yavaşça oturdu. o sıcaklık, kayganlık, ondan sonra öylesini gibmedim lan. belki de ilk diye öyle düşünüyorum ama unutulmaz bi gündü. biraz uzun sürdü gelmem, heralde aman içime boşalma diye diye konsantrasyonumu bozdu, ondan oldu. neyse işte, o gün iki üç posta gittik.

sonra yaz tatiline kadar bir daha gibişemedik ama epey bi yiyişmişliğimiz oldu. sinemada falan özellikle. neyse, sınavda istanbulu kazandım ben, onun kafası fazla çalışmadığından o sene kazanamadı o. yaz tatilinde epey bi gibiş yaptık, iyice tecrübelendim ben de. sonra okul zamanı geldi işte, ben üniversiteye başladım, o kocaeli'de dersaneye devam etti. ilişkimiz bitmedi ama, diğer çıktıklarım gibi değilsin, sen çok farklısın, seni seviyorum falan diyordu bana. kıza sadık kalacam diye neler çektim bi bilseniz. işte istanbul'a yeni gelmişiz, ev tutmuşuz arkadaşlarla, millet am üstünde fındık kırıyor, ben ayda bir hilal'i gibmenin hayaliyle otuzbire talim.

beyler bu ilişki tam 3 sene sürdü. ikinci girişinde iki senelik tırt bi yer kazandı kocaeli'de. böyle long distance relationship üç sene birlikte olduk. gerçi o kadar da long distance değildi, en kötü iki haftada bir buluşuyorduk. öyle olunca ilişkinin ömrü de uzun oldu sanki. çok seviyordum lan, evlenme teklif etmiştim okul bitince, kabul etmişti. baya hayaller kuruyorduk. her şeyim o olmuştu artık. o kaşarlık geçmişini bile kabullenmiştim. arkadaşlarımın arasında bile onu gibmiş olanlar vardı ama umrumda değildi.

beş dakika mola, geliyom hemen. bi bin yardım istedi.

geldim. böyle her şey çok güzel giderken yine bi cuma gecesi bana geldi, çok güzel bir gece geçirdik. sonra eve dönmem lazım dedi ertesi gün. niye dedim, işte bi gecelik izin aldım, konsere gidiyorum falan dedim dedi. neyse üstelemedim, bindik asyatura döndük izmite. onu evine bıraktım, ben de ailemin yanına gittim işte, nasılsa akşam buluşuruz diye düşünüyorum. o gün görüşemedik. pazar sabahı, aklımdan çıkmayan bir gün, uyuyordum, bir mesaj geldi telefonuma. kelimesi kelimesine ezberimde: "artık daha fazla yapamıyorum, olmuyor. bence artık görüşmesek çok daha iyi olacak."
lan bir tane bile sinyal almamışım, her şey çok güzel gidiyor, en ufak sorunumuz yok. şaka sandım önce, telefon ettim, kapalı. o saatte ev telefonundan da arayamam. içim içimi yiyor, ne oluyor lan diye. böyle bir şok yaşamadım ben hayatımda.

o gün bir türlü ulaşamadım ona. telefon ediyorum, kapalı. ev telefonundan arıyorum, açan yok. sokağında dolaşıyorum, evde kimse yok. nereye gitti bunlar?
sonra mecbur istanbul'a döndüm tabi ama moral yerlerde. sürekli telefonla deniyorum, kapalı. mesaj atıyorum, altı yedi saat sonra mesaj geliyor, heyecanla bakıyorum, iletim raporu. hemen üstüne telefonunu açmış diye arıyorum, yine kapalı. hiç atmadıysam elli tane mesaj atmışımdır 3 gün boyunca. yüzlerce kez aramayı denemişimdir. nihayet açtı 3 gün sonra telefonunu ama açmaz olaydı. koskoca adamı ağlattı lan, yalvarttı. alkolik etti.
meğerse başka birisi varmış, hem de neredeyse bir senedir. lan huurnun yemini yannan görene kadarmış diye boşuna dememişler. neden dedim, madem başkası vardı, o zaman söyleseydin, bari hiç aldatmasaydın. sonra yine telefonlarıma çıkmadı. öyle ağır mesajlar attım ki... küfretmedim ama çok beddua ettim. allah'a inanırdım o zamanlar.

bir süre sonra artık ona ulaşmaya çalışmayı bıraktım. dersleri iyice serdim, kendimi müziğe verdim. okulda bir kulüpte takılıyordum, dinletiler falan veriyorduk, iyice abarttım artık, günde 6-7 saat egzersiz yapıyordum. epey bi dersten kaldım. yaz okulu muhabbetleri, şudur budur, o sene öyle geçti.
üçüncü sınıfa geçtim, artık hilal'in açtığı yara da kabuk bağlamaya başlamıştı. yeni yeni başka kızlarla muhabbete başlamıştım. müzikle ilgilenince insanın çevresinde çok kız oluyor, ben o zamanlar hala bin değildim o kadar. gibeyim bırakayım muhabbeti yapamam. hoşlandığım bi kız vardı, ona yazıyordum ama skor yoktu hiç. tam hilal'i unuttum iyice derken e-mail kutumda bir mesajla yeniden yollarımız kesişti.

neredeyse bir - bir buçuk senelik bir aranın ardından yeniden karşıma çıkmıştı. kısa bir mesajdı, naber, nasıldın tarzı bir mesaj. öyle çok sinirlenmedim açıkçası ilk gördüğümde o mesajı, muhattap olmayayım falan diye düşündüm ama şeytan dürttü, cevap yazdım. öyle öyle ufak maillerle haberleşmeye başladık. iki senelik olduğu için onun okulu bitmiş, iş arıyordu. hala izmitteydi falan filan. derken konu ilişki durumuna geldi. benden ve o beni aldattığı huur çocuğundan sonra dört beş kişiyle çıkmış, hiç biri yürümedi dedi. hiç birisinde seni bulamadım yazdı. bir tuhaf oldum bunu okuyunca. bir süre yazışınca çok pişmanım, seni bir türlü unutamadım tarzı şeyler söylemeye başladı. hatta seni seviyorum bile yazdı bana. ben ne yapacağıma karar veremedim önce, bir süre düşünmem lazım dedim.

aslına bakarsanız bir yanım boşver herşeyi unut gitsin, yine beraber ol diyordu, bir yanım da sen de onun canını acıt diyordu. bir de işin cinsellik boyutu var tabi, onunla ayrıldıktan beri abaza geziyordum. böyle tuhaf bir ikilemde kaldım.

en nihayetinde yeniden buluşmaya karar verdik. bakalım dedik, bir buluşalım, ne olacak. atladı geldi istanbul'a. gittim esenler'den aldım bunu, otobüsten çıktı bu, kilo almıştı biraz. balıketi gibi olmuştu. bıraktığım kadar güzel değildi ama memeler dolgunlaşmıştı. biraz da dekolte giyinmişti.
neyse, bir süre soğuk davrandım buna. ama yalan söylemediğine ikna oldum. hakikaten de aşkla bakıyordu bana. yeniden çıkmaya başladık ama bir yanımda hep içimde kalmış bir nefret var. onu artık sevmediğimi fark ettim. o da kendisine karşı soğuk kaldığımı fark etmiş olacak ki yatakta inanılmaz şeyler yapıyordu.
epey bir süre bende kaldı. arada evine gidip bir iki hafta duruyor, sonra yeniden gelip bende kalıyordu. sanırım elinden kaçırmak istemiyordu.

sanırımı mı var dıbına koyim. bulmuş benim gibi enayiyi, kafeslemek istiyor.
bana anlattığına göre bizim evlilik muhabbetimiz, karı koca gibi olmamız bir süre sonra onu epey korkutmuş. serbest yaşamaya alışmış bir kız, bir yere bağlı kalmak beni korkuttu dedi, ben özgürlüğüme düşkünüm dedi. bir anlık bir hatayla başkasıyla beraber oldum, sonra gerisi geldi dedi. seni hala sevmeme rağmen bunu yapmak zorundaydım falan dedi. bu konular açıldığı zaman ben içimden acayip küfrediyordum ama anlayışlı bir insan gibi davranıyordum.

her kızın belli bir yaştan sonra evlenesi gelir, bu bir gerçek. ne kadar asi, özgürlüğüne düşkün olursa olsun. yıllarca barlarda sabahlamış da olsa bir zaman sonra kocasının huzurlu kollarında uyanmak ister. çocuk yapmak ister. bu iş için de ideal adam evine bağlı, geleceği olan, işi gücü olan efendi bir erkek.
hani binlerle çıkarlar, efendilerle evlenirler ya, ben de bu hikayedeki efendi adamdım işte.