bir okuyan bile yok vay amk

dıbına koduklarim insan bi okurdu lan

Son . . giblemeyen herkese tesekkurle

Gözlerim bozuk oldugu
icin uzaktan okuyamıyordum.. Yaklaştım
yazan yazıyı okudum... Başımı öne eğdim ve
ağlamaya başladım. .Haykıra haykıra yazıyı
koridorlara bağırdım..
"MUTSUZLUĞA MAHKUMSUN, EViNE HOŞ
GELDiN"

.Ama bu çok daha
farklı bir yerdi.. Daha soğuk, daha geniş,ve
bulundugum yer dışında daha karanlıktı... Du
varda gözüme birşey ilişti... Bir
yazıydı.. Yaklaştım..

Bu sefer hatayı ben
yapmıştım..Bu beni daha çok
kahrediyordu... Duvarlara tutunarak
yürürken elime birşey değdi... Kavramaya
çalıştım..Bir dügme. Evet bir düğmeydi
bu..Bastım.. Titrek,soluk bir ışık
yandı.. Etrafima baktim.. Evet..Tanıdık
geldi.. Labirentteydim.

Gözlerimi açtığımda
zifir karanlıktaydım.. Hareket edebiliyordum
ama her yerim fena acıyordu.. Yavaşça
kalktım ayakta duramıyordum.. Soğuk
duvarlara tutundum..Yo hayır beton değildi
bu..Demirden yapılmişti duvarlar.. Soğuk
tu..Pas kokuyordu.. Tutunarak yürümeye
başladım.. Neden ölmedim ben hala ? Neden
hala acı çekiyorum ?

Sert bir şekilde yere düştüm.Her bir
kemigim kırılmıştı galiba..Çok fena acı
çekiyordum.. Yüzüstu düsmüştüm yukarıyı
görüyordum... Güneş siliniyordu..Her yeri bir
pas, demir kokusu kapladı.. Gözüm
karadı... Bayılmışım

Ve kayboldu.. Bağırdım,kostum her
yerde aradım onu..Bu diyarda tek başıma
kalmıştım... Ağladım.. Kendime lanet
okudum.. Yaşamamalıydim ben. Her işi
mahvediyordum ben.. Yerden bi çatırdı
duydum.. Kalktım.Kulak kesildim.. Ortalıkta
çıt yoktu. .Kısa bir süre sonra tekrar ayni
sesi duydum..Yer yarılıyordu... K
açıyordum .Ama nereye kadar... Denize
doğru baktım..Yok olmuştu... Ormanlar yok
olmuştu..Yer yarılıyordu.. Koşarken
takıldım..Ve açılan çukura düştüm...

.Yoo hayır.. Gülmüyordu..Aksine sinir
ve hüzün dolu bir ifade vardı.. Olamaz..Ben
ne yaptım ? Beni labirentten kurtaran meleği
üzdüm.. Anlatamadım ona kendimi... Bozmu
ştum aramızı .Ne yapmıştım ben ?
Mutlulugu sorgulamak ne haddimeydi ulan
benim ? Kafama sokayım ben.. Beni kurtaran
meleğimin mavi gözlerinden yaşlar
süzüldü... Yaşların herbiri yanaklarından
yere düserken icim parça parça
oluyordu... Kendi elimle kendi kuyumu
kazmıştım. Kalktı tek laf etmedi... Yürüdü
..Dur nolur gitme dedim..Özür
dilerim.. Döndü..Masmavi gözlerindeki
neşenin yerini alan yaşlar kalbime, beynime
her yerime saplanan kurşun gibiydi.."Sana
labirentinde mutluluklar yokum ben artık"
dedi..

Bir ağacın gölgesinde otururken içimi kemiren soruları sormaya karar verdim.. Neden ben dedim. Beni neden kurtardın dedim .Labirente alışmıştim oysa ki dedim... Gülen mavi gözleri donuklaştı birden.. Tebessümü kayboldu.. Yüzünde mutluluk yerine bana nankörsün sen diyen o ifadeyi aldı."Ne yani memnun degil misin " dedi.. Hayır memnunum tabi yanlış anlama dedim.. Sadece bunlar normal değil, çok hızlı oldu hersey. Anlam vermekte zorlanıyorum dedim..

Sormadım.. Soramadım..Konuşmaya
başladık..Her huyu hoşuma gidiyordu... Sor
gulamayacaktım.. Evet evet sorgulamadan
mutlulugu yaşayacaktim.. Konuştuk,deniz
kenarında oturduk, ovalarda deli gibi
koşturduk.. Güldük,eğlendik... Allahım bu
normal değil.. Benim bu kadar mutlu olmam
normal değil..

Kafamda hala sorular vardı.. Neden bana
bunu yaptın ? Bunun bir karşılıgı var mi ?
Neden bana bu kadar iyi
davraniyorsun ? ..Bana kimse böyle
davranmaz .Bu normal değil.. Lütfen
sorularıma cevap versin ben ona sormadan
diyordum içimden..Çünkü sorarsam belki
onu istemedigimi düşünür ve gidebilir
diyordum.. Gitmesi mi ? Ne yani bir daha o
labirente girmek mi ? Asla...

Ama çok gerçekçi bunlar.. Eğer bir
rüya ise ben uyanmak istemiyorum burada
ölüp gitmek istiyorum... Mahcup bir şekilde
yanına gittim tekrardan.. Gözlerine
bakamıyordum daha fazla.. Kalbim,gögüs
kafesini parçalar gibi atıyordu çünkü...

.Üstüme başıma baktım.. Hala
yaralı,kan revan icindeydim... Tekrar ona
baktım. Güldü.. "Gel " dedi bana... Sorgulam
adan takip ettim..Bir ırmağın kıyısına
getirdi."Gir" dedi.. Girdim..Berrak, soğuk
tertemiz su vücüdumun her yerine
değmisti..Bir ışık kapladı bedenimi... Tüm
yaralarım yok olmustu... Üstüm başımda
tertemiz hale gelmişti.. Nehirin kenarında
bana bakıyordu gülerek.. Allahım bu bir rüya
mı ? Labirentte gördüğüm bir halüsinasyon
mu bu ?

Karşımızda masmavi bir
deniz, yemyeşil bir ova, rengarenk çicekler
olan doğa harikası bir diyara çıkmıştık... Ark
amı döndüğümde labirent kaybolmuştu... M
ükemmel bu diyarda, kurtarıcı meleğimle
ölene kadar yaşardım.. Yeniden
doğmuştum... Meleğe sarılıp
ağlayacaktım.. Sonra tabi erkeklik gururum
tuttu ve bu duyguyu geri çevirdim.. Duygu
demşken sildigim tüm duygular geri
yüklenmişti.. Sevgi,mutluluk, huzur..Sildiğim
herşey kurtarıcımın gözlerinden bana tekrar
aktarılmıştı..

Tuttum elini.. Artık bu labirentte işimi
bitirmiştim.. Birdaha dönmeyecektim..
Gülümsedim... "Nerdeydin bu zamana kadar
" dedim.. Masmavi gözlerini gözlerime
dikerek "insan hayatında bu tür acıları
çekmeli ki mutluluğu tekrar buldugunda ona
sıkı sıkı sarılsın.. Biraz acı çekmen lazımdı "
dedi... Her acının sonu böyle olacaksa ben
her türlü işkenceye hazırdım.. Birlikte çıktık
kapıdan...

Tuttum elini.. Artık bu labirentte işimi
bitirmiştim.. Birdaha dönmeyecektim..
Gülümsedim... "Nerdeydin bu zamana kadar
" dedim.. Masmavi gözlerini gözlerime
dikerek "insan hayatında bu tür acıları
çekmeli ki mutluluğu tekrar buldugunda ona
sıkı sıkı sarılsın.. Biraz acı çekmen lazımdı "
dedi... Her acının sonu böyle olacaksa ben
her türlü işkenceye hazırdım.. Birlikte çıktık
kapıdan...

Düş
ünüyorum ama yanlış birşey yapıp
kaçırmakta istemiyorum... Kararımı
verdim.. Beni yeniden insana çeviren bu
varlıkla çıkacaktım labirentten... Çünkü
huzur veriyordu bana.. Zaten 3 günlük
ömrümüzün oldugu dünyada ihtiyacımız
olan biraz huzur değil mi ? Eli hâla
havadaydı beklemekten sıkılmış bir
vaziyette elini salladı.. "E hadi ama " dedi
biraz sitem içeren bir tavırla... Hangi sitem
bu denli huzur mutluluk verici olabilirdi ki ?

Bir yandan
mutluyum..Bir yandan hâla afallar
vaziyetteyim.. Neden bu insanüstü güzellik
beni kurtarmaya gelmişti ? Ben
çaresiz, yapayalnız,karanlıktan huzur
duyan, nefret ve kin dısında tüm duygulari
silen birisi değil miydim ? Neden benim gibi
bir meczupa yardım etmek istemişti