akıl hastanesinden bir günlük

"günlük, anlattım herşeyi, inanmadı önce bana. korktu.internetten pgibolog kliniğinin sitesine girdik. sibeli gösterdim ona. pgibologdu.daha önce girmemiştim o siteye, internetten anlamam zaten ama adım gibi emindim onun pgibolog çıkacağından.
adamları gösterdim ona. saatler geçmesine rağmen hala oradaydılar.
"kerem ya bunlar gerçek ya da ben de seninle beraber delirdim sevgilim" ve sarıldı bana. gülüyordu istemsizce.bir kaç gün önce olsa bu anların gerçek olduğundan tereddüt ederdim ama artık farkındayım herşeyin. kerem artık farkında olanların. tuzakların.
beni son kez böyle tedavi etmek istediklerini anlattım ona. çok dikkatli olmalıydım çünkü bunun sonu kırmızı kod olabilirdi.ve eminim günlük bugüne kadar burada yazanların hepsini okudular ve beni almaya gelecekler yakında. yazdığım vahşetlerden haberleri var. nusret amcayı ziyarete gittiğimde benim için üzülen hemşireler herşeyi anlatıyordu bana. anca farkına varabildim.

panpa 10 numara yazıyorsun takipteyim

@165 harbi lan olum benim elimde böyle bişey olacak önce okurdum sonra yazardım lan

"şeyda yanımda artık. sevgilim benimle ve bunlar gerçek. vücuduna dokunduğumda hissettiklerim, saçlarından yayılan bu koku gerçek. uzun zamandır kendimi böyle iyi hissetmiyordum.28 yıldır.
çıkış yolu bulmam lazımdı, seni okuduklarına göre karşılarına çıkıp "ben iyileştim dağılabilirsiniz" diyemezdim. hepsini bir yere toplamalıydım ve kurdukları bu oyunu yüzlerine karşı sakin bir şekilde anlatmalıydım. zekam ile kurtulabilirdim bu işten. tekrar kırmızı koda, kana,çığlıklara dönmem, dönemem.
şeyda yardımcı olacak bana.
babamı söylediğim adrese getirecek.ben sibel ile ensarı halledebilirim.
annemleri bu işe karıştırmamak en iyisi. ve tabiki hastahanenin başhekimi günlük.bu plan onun olmalı.
yarın akşam herşeyin başladığı yerde o depoda bitireceğim bu işi.

başlık takip +

@169 yanarak öl lan meraksız duygusuz seni
lan olum o zaman sen de ezbere bildiğin bi müziğin sadece başını sonunu dinle önemli olan adam neler yaşamış ne yollardan geçmiş beyninin hastalıklı koridorlarında kimleri dolaştırmış onu öğrenmek gerisi zaten kurgulanabilir ama hiç kimse gerçek bi şizofren kadar şizofren günlüğü yazamaz

reserved

"31 mayıs 2003
az sonra burada olurlar günlük. şeyda babamı almaya gitti.ben sibeli arayıp ensarla birlikte gelmesini istedim, adresi verdim. şaşırdı ama sorgulamadı tam da tahmin ettiğim gibi. bunu bekliyordu çünkü.bu anı kolluyolardı.ya ben onları yutacaktım ya da onlar beni.
başhekimi arayıp ondan son bir isteğim olduğunu söyledim. adresi verdiğim gibi "sakın kendine bir şey yapma, geliyorum hemen " dedi ve kapattı telefonu yüzüme. korkma başhekim benim değil sizin başınıza birşeyler gelecek.bir deli tarafından foyalarınız ortaya çıkacak. ve ben bu kapıdan tamamen aklanmış olarak çıkacağım. annemin ve kız kardeşim yanına. öpüp sarılacağım onlara.

@170 vay reis, hatırladın mı beni ?

abi sonu belli, adam bunların hepsini kafasında kuruyo. artık tutmuyo şizo filmleri farkettiysen.
fight club tamam, bi kaç kısa film tamam ama bi yerden sonra anlıyosun işte sonunun ne olcağını

okuyoruz panpa devam

"17 ağustos 2004
1999 depremi bugün olmuştu dimi günlük ?
benim için bir kez daha oluyor. aylar sonra güneşe çıkabildim. aylar sonra yürüyebiliyorum tekrar toprakta. güneşi hissetmek tekrardan, rüzgarı,terlemeyi özlemişim günlük. onun kokusunu bile özlemişim. şuan gözlerime dik dik bakan delileri bile özlemişim.
herşeyi planlamıştım, herşey eksizsizdi. hayal görmüyordum tekrardan. evet sibel doktordu, evet bu başhekimin oyunu kendisine göre tedavisiydi ve evet babamda içindeydi bu planın. peki neden mi burdayım ?
uzun uzun anlatıcam sana günlük, tekrardan kavuşmamızın şerefine.

@175 panpa sanki züt olacan neyse dur okuyayım da yazayım.

çok güzel gidiyo lan.. dewam et

@175 anlatamıyorum galiba biz de anlıyoruz bunu ama adamın neler düşündüğünü o anda neler hissettiğini merak ediyorum ayrıca la aga beğenmiyosan okuma yav okuma

"şeyda hepsini kapıda tutup aynı anda aldı içeriye. sandalyeleri hazırdı.
"sevgilim eğer yanılıyorsan bil ki beni de yanında zütürecekler" şeyda hafif bir gülümsemeyle fısıldadı kulağıma ve yerine geçti.
o konuşma ezberimde günlük, aylardır düşünüyorum nerede hata olduğunu ve biliyorum artık.
-"kırmızı koddan çıkardığınız gün başladı bu oyun, pardon başhekimim tedavi. önce diğerleriyle iletişimimi gözlemlediniz.bu arada yemek vakitlerinde, öyle tahmin ediyorum, günlüktekileri okuyordunuz.o yüzden izin veriyordunuz yazmama.ta ki ortaya Nusret abi çıkana kadar. kendime bir baba figürü oluşturdum. önce beni bahçede kendi kendime konuşurken buldunuz sonra da günlükten takip ederek anladınız hayali babamı. peki neden dışarıya bırakıldım ?
bunu canım sevgilim sibel planladı. başarılarınızı okudum sibel hanım. baya ünlü bir pgibologmuşsun, kendini ateşe atmaktan korkmazmışsın. neyse oyununuza gelelim.
eski ortamıma ayak bastığımda olacakları gözlemleyecektiniz ve sibelde ilk gözden takip edecekti beni, yardımcı olacaktı.her adımımda takipteydiniz. büyük bir iş gerçekten. belli bir süre bu durum devam edecek sonra da sonuçları değerlendirecektiniz ta ki günlükteki o vahşetleri ve yara izlerimi görene kadar.
sizi atlattım ve ulaştım şeydaya. onun sevgisi aydınlattı kalbimi, hafızamı,aklımı ve çözdüm sizi, oyununuzu.
baba bare bu sefer acıyarak bakma bana, oysa ağlıyordu babam.bir çocuk gibi ağlıyordu.
korkmayın, sadece buydu amacım. size saldırmayacağım. çünkü ben, kerem ... (soyadı) normalim. sizin hastahanedikilerinizden farklıyım.."
günlük bu konuşma bu kadarla kalsaydı şuan özgürdüm, dışarıdaydım,şeydaylaydım ama ...

" işte keremin kendini batırdığı cümleler günlük. tekrar dibe vurmamın sebebi, aslında hiç çıkamamışım ki sadece kendi takumda çırpınmışım
-" ve sen ensar, seni nerden tanıdığımı biliyorum. hastahanedeki hasta bakıcılardan birisin sen.o masada seni tanıdığımı söylediğimde bu yüzden sus pus oldu herkes. korktunuz,oyununuz ilk günlerden bitecek diye korktunuz.
"sevgilim neler diyosun sen kerem lütfen dur" ah be sevgilim nasıl da korktun kim bilir o zamanlar, cümlelerime devam ediyorum günlük.
-"ensar herşeyi sen başlattın, senin gözlerini hatırlamamla başladı herşey ve oyununuz bitti, kerem artık özg... "
ben özgürüm diyemedim günlük. arkamdan iki kişi saldırdı, gömleği giydirdiler, ağzımı kapadılar ve kerem kayboldu.
çünkü ensar yoktu. ensar yoktu. olmamıştı.herşeylerini ortaya dökmüştüm ama ensar yokmuş günlük. yokmuş.ama tanıyordum onu, şimdi anımsıyorum kim olduğunu. ahmet,amo dedikleri Ahmet, kız kardeşimin sırtına çıkıp sigara içtiği Ahmet. herşey onunla başlamıştı ve onunla bitti. ensar yokmuş günlük, hepsi doğruydu, hepsi ama ensar yokmuş, yokmuş.

vay arkadas.

"şeydanın çığlıkları, babamın umutlarının bir anda kaybolması. gecenin karanlığında beyaz gömleği üzerinde bir gencin son çırıpınışları. ailemin acısı...
şeydanın hayatını bir kez daha, üzerine basa basa, mahvettiğim an.o gül saçları soldurduğum an.kendimi öldürdüğüm ve sonsuza dek babasız kaldığım an.günlük oyun bitti. kurtuluş yok.
güneş sakallarımın her teline ayrı ayrı sızarken, gözlerim ağlamaktan ufalıp kayboldu. sayfaların sırılsıklam.tek dostuma bile iyi bakamıyorum.
bana sesleniyorlar günlük.
ziyaretçim varmış.
lütfen şeyda sen gelmemiş ol,beni hayatından atmış ol lütfen."

rezerve sonra okuycam