akıl hastanesinden bir günlük

reserved keke

Rezerved tutar belki

beraber yakalım bi sigara başlayalım sonra

birader önceden de anlatmıştın, resimler fln atmıştın.
sonra noldu? itiraf etmiştin ben yazdım, sizi ölçmek istedim demiştin.
yaptığın terbiyesizlik olduğu için bunu yazdım. yoksa tekrar anlatacak olsan işine karışmam bile.

kesinlikle okuyacağım.

reserved başla hadi amk 2 elinle mi içion sigarayı

@5 hukuki sorunlar reyiz, aile dava açabilirdi neyse o halledildi hatta irtibata bile geçildi.bir yayın evi kitabı basmayı teklif etti aileye. hayırlısı bakalım.1 aya basılacak sanırım kitap.

"14 temmuz 2002
evet günlük, bişeler yazmalı şimdi sana, şeydanın hediyesisin.De ne yazılır bilmem, kuvvetli değildir de dilim. belki bi kaç şiir saçmalarım aramızda ne de olsa.

rezerved

reserved

rezerved

"24 temmuz 2002
iyiki de vermiş şeyda seni bana. kime anlatırdım yoksa ben şimdi olanları.ilk gün seni fırlatıp attığım için kusura bakma. senin gibi dinleyeni nerden bulurum ki.yalnızım, sevgilim var, ailem var çok şükür.ama yalnızım. çoğu kişi daha ne istiyosun ki ? diyebilir ama yalnızım. gözlerime umutla, inançla bakanım olmadığı için. neden acırlar ki bana, şeyda bile...
hüzün dolu gözler üzerimde, bababmsa bakmıyor bile. üniversiteyi 2. sınıfta bıraktığımdan beri 7 yıldır bakmıyor. bana göre değildi, saçmaydı.her meslek gereksizdi benim için.bir kuruyemişçi açacağım yakında, merkezde hem uzaklaşırım buralardan. para da iyi olur. hafanın üç günü babamın yanında amelelik yapmaktan kurtulurum. belki şeyda da gelir.bi ev falan neyse günlük. görüceksin o bakışlar silinecek."
beyler şunu da belirteyim bunları yazarken hastane değil, kendi hayatı.

"26 temmuz 2002
27 yaşındayım. ailemleyim.reklamcılık okumayı bıraktım. işsizim.babama yardım eder harçlık bulurum onu da anca şeyda ya yetiştirim. susarım genelde, sevdiğimden değil konuşacak biri olmadığından.ee şeydayı nasıl buldun ? dersen.o buldu beni. banka gitmiştim,1 yıl oluyor sanırım, veznedardı o da.kredi kartı borcumu zar zor denkleştirmiş onu yatırıyordum. bankadan çıktıktan sonra koşarak geldi. yağmur vardı. sigara istedi. ıslanmamak için bi köşeye geçtik. yaktı ve ağlamaya başladı.bir sürü basit şey anllattı, onun için üzülmemi bekledi.ama basitti şeyda anlamsızdı, dert değil tiyatroydu sadece. neyse günlük öyle başladı gitti işte. egosu ilişkimizi emiyor sanki. yetmiyor para,ya da ben öyle düşünüyorum. şeyda seviyorum seni,ne olur bırakma.

" 30 temmuz 2002
ailemle aram yoktur pek, herkes acıyarak bakar bana. annem arada gelir ilgilenirmişçesine konuşur benimle.ne olursa olsun yanındayım der ve gider. sanki 90 yaşındayım da ölmeden önce huzur vermek istiyorlar bana. biliyorum bi baltaya sap olamadım.27 yaşındayım ama harçlık peşindeyim. biliyorum... bunu her seferinde bakışlarınızla içime işlemenize gerek yok.
kardeşim var bir de.16 yaşında kız.o bile acıyarak bakar bana.her akşam eve meteliksiz girdiğimde ailemden utandığımı düşünür.bi tak becerek gücüm olmadığını ve bundan dolayı ağladığımı sanar. görücekler o dükkan açıldığında neler olacak.

korkarım lan ben öyle şeylerden

"1 ağustos 2002
şeydayı yemeğe çıkardım bugün. bostancı sahilde kaşar-sucuk dürüm. eskiden çok severdi.ama bu akşam isteksizdi. yemedi bile yarısını. adet günüymüş güya.ne alakaysa... bi kaç fotoğraf gösterdi bana,iş arkadaşlarıyla yemeğe çıktıklarında çekmişler. günaydın diye bi yer. şaraplar,kahkahalar,bi kaç erkekte var. samimiler baya. anladım amacını şeydanın, burası bana göre değil ben günaydını seviyorum, bifteği seviyorum. diyordu.sinirlendim,o erkekler kimdi ?,nasıl kol atardı ona ? daha önce hiç görmemiştim onun yanında.ama sadece gülümsedim ve ne güzel iyi arkadaşlıklar kuruşsun dedim. aklımda bi plan yoktu günlük. elimden gelen buydu.o üstündü benden eziliyordum.

"4 ağustos 2002
kardeşimi yakaladım bugün. kısacık bi şort elinde sigara bi çocuk sırtına almış bunu, uzaktan izledim cesaret edemedim yanına gitmeye bir süre.16 yaşındaki çocuklardan bile çekiniyordum.o sigaranın o ellerde işi neydi,o çocuk nasıl sıkardı bacaklarını,o kahkahalar anca fahişe işiydi. dayanamadım.hayatımda ilk defa, heyecanla ve korkuyla. gittim yanlarına. ipek beni görünce sigarayı attı, indi çocuğun sırtından.16 yaşındaki hıyar üstüme yürüdü "hayırdır bilader ne bu sinirle yürüyosun",belli gençlerin arasında pgibopat olanıydı. korkuttu beni, çocuktu ama korktum.ve gerisi felaket günlük. kaybettim kendimi. çocuğun kafası asfaltta kayganlaşana dek,son gücümle, yere vuruyordum. kanlar gözümü alana dek. kardeşimin saçlarını tuttuğumu e sonra, işte sonrası yok günlük. çocuk ölmemiş hastahanede.amo derlemiş orada, ahmetmiş yani adı. ailesi geldi eve. utandım,korktum, ağladım,özür diledim,ne için olduğunu bilmeden ağladım. affettiler.ellerimde ilk defa gücü hissetmiştim ama şimdi onun için af diliyorum. yine takun içindeyim."

"tarih yok
gittim günlükçük. herşey hazır. eşyalar,para, dükkan.şeydanın evine yoldayım. herşey düzelecek herşey. sonundaaaa.açıyorum o dükkanı. babam girdi dün akşam odama, elinde 30 bin tl ile. nerden buldu nasıl buldu bilmiyorum."al evlat senindir bu "dedi, sarıldı."git hayalinde ne varsa ona doğru bi adıma at.elimden gelen budur." dedi. sarıldık.ağladık. ağladık.baba, senin hakkında düşündüklerim için ne kadar af dilesem azdır. baba,nasıl öderim bunu bilmiyorum ama o dükkan senindir.

rezerved