akpyi kötüleyen orospu cocukları

sadece rakamlar konuşsun.bu rakamlarda senin zütüne girsin.ama satılan yerlerle birlikte.

2003 seka balıkesir işletmesi satıldı.
2003 taksan takım tezgahları sanayi satıldı.
2003 tzdk sakarya traktör işletmesi satıldı.
2003 petkim standart kimya şirketi satıldı.
2003 tekel çankırı kaya tuzlası satıldı.
2003 seka aksu işletmesi satıldı.
2003 sümerbank nazilli basma fabrikası satıldı.
2003 ormanların satışını ön geren yasa kabul edildi.
2003 kuşadası limanı satıldı.
2003 seka kastamonu işletmesi satıldı.
2003 gerkonsan gerede çelik konstrüksiyon ve teçhizat fabrikaları satıldı.
2003 trabzon, dikili limanı satıldı.
2003 seka taşucu tersane alanı satıldı.
2003 seka çaycuma işletmesi satıldı.
2003 tcdd i·zmir limanı satıldı.
2004 seka karacasu işletmesi satıldı
2004 ebk manisa et ve tavuk kombinası satıldı.
2004 eti bakır işletmeleri satıldı.
2004 tekel sekili tuzlasısatıldı.
2004 bursa gaz satıldı.
2004 eti elektrometalurji satıldı.
2004 sümer holding bakırköy işletmesi satıldı.
2004 kütahya şeker fabrikası satıldı.
2004 thy'deki kamu hisselerinin %23'ü satıldı.
2004 eti gümüş satıldı.
2004 seka ardanuç işletmesi satıldı.
2004 sümerbank diyarbakır işletmesi satıldı.
2004 çayeli bakır işletmeleri satıldı.
2004 tügsaşa ait gemlik gübre sanayi satıldı.
2004 tekel alkollü içkiler sanayi satıldı. (iki yılı ödemesiz 292 milyon dolara alan şirket 2 yıl sonra 920 milyon dolara amerikalılara sattı. devlet yaklaşık 600 milyon dolar zarar ettirildi.)
2004 tekel içki bölümünün satışının ardından 9 fabrika kapatıldı.
2004 esgaz satıldı.
2004 etikrom satıldı.
2004 tümosan türk motor sanayi satıldı.
2004 i·gsaş (i·stanbul gübre sanayi) satıldı.
2005 sümerbank manisa pamuklu mensucat satıldı.
2005 seka'ya ait üretim yapan 120 tesisin yıkımı tamamlandı.
2005 şeker kurumu ve idari birimleri bakanlar kurulu kararıyla kaldırıldı.
2005 sümerbank beykoz deri ve kundura satıldı.
2005 seka i·zmit işletmeleri satıldı.
2005 eti seydişehir alüminyum satıldı.
2005 tügsaşa ait tekirdağ depoları satıldı.
2005 türk telekom (iki yıllık karına) yabancılara satıldı.
2005 adapazarı şeker fabrikası satıldı.
2006 tüpraş satıldı.
2006 thy' daki kamu hisselerinin %28i daha satıldı.
2006 erdemir satıldı.
2006 büyük ankara oteli satıldı.
2006 tekel kaldırım, yavşan ve kayacık tuzlaları satıldı.
2007 tcdd derince limanı satıldı.
2007 deveci maden sahası işletme hakkı satıldı.
2007 araç muayene istasyonu i ve ii. bölgeleri satıldı.
2007 tcdd mersin limanı satıldı.
2008 petkim satıldı.
2008 tcd bandırma ve samsun limanları satıldı.
2008 ankara doğalgaz üretim'e ait 9 santral satıldı.
2008 tekel sigara sanayi işletmeleri satıldı.
2008 tekel'in adana, malatya, tokat, bitlis ve samsun sigara fabrikaları geniş arsalarıyla birlikte yabancılara satıldı.
2008 tekel'in sigara bölümünün satışının ardından i·stanbul, adana, bitlis, malatya ve tokat sigara fabrikaları kapatıldı.
2008 türkiye genelinde 60 yaprak tütün işleme tesisi kapatıldı.
2009 başkent elektrik dağıtım satıldı.
2009 meram elektrik dağıtım satıldı.
2009 kastamonu, kırşehir, turhal, yozgat, çorum ve çarşamba şeker fabrikaları satıldı. (bu fabrikalarda sadece iki yıllık karına yabancılara satılmıştır.)
2009 iller bankasının tasfiyesi için yasa hazırlandı.
2009 güneydoğu sınırındaki arazilerin yabancılara satılması için yasa çıkartılmış olup, bu toprakların yabancılara devri için hazırlıklar devam ediyor

işte bir kez daha kuruluyor sandıklar.
Bir kez daha, meydanlar, AKP'siyle, CHP'siyle, MHP'siyle ve bilcümle düzen partisiyle birlikte yeni seçim
vaatlerine, dışı cilalı içi boş “demokrasi” ve “özgürlükler” vaazlarına tanıklık ediyor. Tıpkı bir önceki ve ondan
önceki ve ondan da önceki seçimlerde olduğu gibi…
Seçim meydanlarında utanmazca ve aymazca, işçilerin, köylülerin, Kürtlerin ve diğer ezilen kesimlerin
“haklarından” bahseden AKP, CHP gibi düzen partileri; yoğunlaşan ekonomik, askeri ve siyasi saldırıları, gerilla
cenazelerine yapılan işkenceleri, kullanılan kimyasal silahları, cenazelerini almak isteyen ailelere yönelen baskıları
ise görmezden geliyor, bu gerici saldırıları alkışlıyor.
Devlet bir taraftan işçiyi, köylüyü, ezileni geleceksizliğe mahkûm ediyor diğer taraftan “ülkemiz büyüyor” diyor.
Devlet bir taraftan Kürd'ü katlediyor, onurlu mücadelesini bastırmaya çalışıyor diğer taraftan “demokrasi ve
özgürlük” havarisi kesiliyor. Devlet bir taraftan Ermeni Sevak Balıkçıları katlediyor diğer taraftan “biz kardeşiz”
diyor!
Bu gerici zihniyet yüzlerce yıldır hüküm sürüyor.
işte tam da böylesi bir süreçte sömürü düzeni 12 Haziran'da genel seçimlere gidiyor. Ezilenlerden “güvenoyu”
talep ediyor, onlardan “yeni dönem cellâdını” seçmesini istiyor. Meydanlar, televizyonlar, gazeteler, duvarlar
düzen partilerinin alışıldık yalanlarıyla süsleniyor.
AKP, “ekonomik büyümeden”, “enflasyonun düşmesinden”, “eğitim ve sağlık alanlarında attığı dev adımlardan”,
“çılgın projelerden” vb. bahsederek oy istiyor ve “istikrar sürsün” diyor.
CHP, MHP ve diğer düzen partileri ise; AKP'nin yalan söylediğini, halkı aldatarak iktidarını korumaya çalıştığını
söylüyor ve “asıl biz iktidara gelince bütün sorunları çözeceğiz” diyor.
Sonuç olarak gerek AKP gerekse de CHP ve diğer bütün düzen partileri aynı noktadan hareket ediyorlar:
gerçekleri çarpıtarak halkı yükselme tahtasına çevirmek.
Şimdiye kadar sergilenen onlarca seçim oyununda düzen partileri halkın acılarıyla alay ettiler. işte AKP'sinden
CHP'sine uzanan bu koronun meydanlarda “bülbül gibi” şakımasının temel sebebi onlarca yıldır kendisini tekrar
eden bu süreçlerden çıkardıkları derslerdir. “Halkı aldatma sanatında” ustalaşmış olmalarıdır.
Aralarındaki kapışmalar, küfürleşmeler eşliğinde ortalığa saçılan “kaset savaşları” emperyalist haydutlara “ben
daha iyi uşaklık yaparım” ilanıdır. “Ağaların, patronların çıkarlarını benden iyi kimse koruyamaz” feryadıdır. “Halkı
ben daha güzel aldatırım, memleketi daha fazla paraya satarım” dalaşıdır.
Sadece AKP'ye Değil, Gerici-Faşist Düzene ve Onun Bütün Partilerine HAYIR!
Halkın sorunlarını çözeceğim diye meydanlara çıkan düzen partileri, halkın yaşadığı sorunları elbette biliyorlar!
Çünkü kendileri ezilenlerin yaşadığı sorunları yaratanların uşaklarıdır! Sömürücü zorbaların kapı kullarıdır! Ve
görevleri bu gerçekleri çarpıtarak halkı aldatmaktır.
Ezilenler; AKP'sinden CHP'sine kadar bütün düzen partilerinin oyunlarına karşı uyanık olmalıdır. Bütün gericifaşist
kesimlerle arasına kalın bir set çekmelidir. Aksi durumda bir gerici partiye karşı olurken bir diğer gerici
partinin kaldıracı haline gelmekten kurtulunamaz.
Bugün kimi ilerici ve demokrat, politik kitle örgütleri ile meslek örgütleri, sendikalar, odalar, dernekler ve kişiler
“AKP'ye Hayır” çalışması yürütmektedirler. Yanı sıra bu kurumlardan bazıları da “Devrimci Kemal”, “ikinci
Kemal”, “Halkçı Kemal”, “Dersimli, Alevi Kemal” söylemleriyle açıktan veyahut dolaylı olarak “AKP Karşıtlığı” adı
altında bu gerici cenahı desteklemektedir.
Açıkça ifade etmek gerekir ki bu kişi ve kesimler büyük bir yanılgıya düşerek bir utanç belgesinin altına imza
atmışlardır. Bu utanç belgesinin açığa çıkardığı vebal sorumlularına ait olacaktır. Örneğin; CHP'yi Kılıçdaroğlu'ndan
dolayı desteklediği ifade eden ve CHP'den aday olmak için adeta köşe kapmaca oynayan bu kesimler; gericileri,
faşistleri, cellâtları halkımıza şirin göstererek bilinçlerinin bulandırılmasında büyük bir sorumluluk üstlenmişlerdir.
Bu kesimler AKP'nin alternatifinin, yine bu düzenin temsilcisi sözde muhalefet partileri olmadığını bilmiyor mu?
Öyle olsaydı sadece 1950 sonrasında birbirinin peşi sıra meclis koltuklarını dolduran partilerin ezilenlerin
sorunlarını çözmesi gerekmez miydi?
Mustafa Kemal'den bu güne kadar uzanan gerici-faşist CHP'nin halkın en temel sorunlarını onlarca yıl evvel
ortadan kaldırması gerekmez miydi?
Cumhuriyetin kuruluşundan bu güne kadar iş başına gelen 60 tane hükümetin ve bu hükümetlerin başkanlıklarını
yapan nice “değerli” efendilerin bizleri kurtarması gerekmez miydi?
Biraz daha somutlaştıracak olursak; 1950 yılında CHP'nin karşısına birden bire ezilenlerin “kurtarıcısı”, “umudu”
olarak çıkarılan Demokrat Parti halk için ne yaptı?
Ya dağa taşa “Umudumuz Karaoğlan” yazdıran Ecevit?
Ya “Mücahit” Erbakan?
Ya Özal, Demirel, inönü, Çiller?
Ya hedef 2023 diyerek “istikrar bozulmasın” diyen Tayyip Erdoğan?
Böyle sayısız örnek vermek mümkün… Fakat fazlaca uzatmaya lüzum yok. Hepsi halka zulüm etmiştir! Ağanın
patronun kasasını doldurmuş, emperyaliste uşaklık etmiştir!
Ezilen milyonlar umut olarak meclise ve düzenin yarattığı “kurtarıcılara” sarıldıkça aldatılmıştır. Ve nihayetinde
“kurtarıcılar” sözcülüğünü yaptıkları ağaların ve patronların ceplerini doldurmuşlardır. Bizlere ise işsizlik,
yoksulluk, geleceksizlik, açlık, eşitsizlik, baskı ve zulüm düşmüştür.
12 Haziran seçimlerinden sonra da ezilenleri bekleyen tablo aynıdır. Çünkü meclis ülkemizde hiçbir anlam ve
önem taşımamaktadır. Meclis; ağaların ve patronların, ezilenleri aldattığı, bilinçlerini bulandırdığı, “demokrasi”
yalanlarıyla savunmasız hale getirerek düzene yedeklemeye çalıştığı “uydurma” bir oyun alanı olmanın ötesinde
bir değer taşımamaktadır.
Bu gerçeklik altında, “Ne yapayım seçenek yok, bir umut işte” diyerek atılan her oy kendi ellerimizle cellâtların
“kurtarıcı” olarak palazlanmasına hizmet edecektir.
“Ayinesi iştir kişinin lafa bakılmaz” derler. AKP'sinden, CHP'sine kadar bütün düzen partileri yaptıkları işlerle
kimlerin temsilcileri olduklarını her gün göstermektedirler. Ötesi boş laftır.
Kurtuluşumuz Sandıkta Değil, Devrimdedir!
işte tüm bu nedenlerden dolayı seçim oyununun parçası olmamak için,
Sömürü ve zulüm düzeninin, onun meclisinin teşhirini yapmak için,
Düzenden değil örgütlü mücadelemizle yaratacağımız aydınlık yarınlardan beklentimiz olduğunu haykırmak için,
Kürtlere, Ermenilere, Alevilere ve diğer ezilen kesimlere yönelik inkar, imha ve asimilasyon politikalarına karşı
çıkmak için,
işçiler, köylüler, gençler, kadınlar üzerinde yoğunlaşan saldırılara karşı emeğimize ve geleceğimize sahip çıkmak
için,
Sandık başına giderek sömürü düzenine “güvenoyu” vermemek için,
Göstermelik, uydurma, oyun alanı TBMM'yi meşrulaştırmamak, çözüm gücü olarak göstermemek için zulüm
düzenini ve onun meclisini BOYKOT edelim