Allah’ın var ve bir olduğunu şahsi gözlemlerimizle kavrarız. “Eşhedu en lâ ilâhe illallah” yani “Ben tanıklık ederim ki, Allah’tan başka ilah yoktur.” dememiz bundandır. Bunun için peygambere ihtiyaç olsaydı “Ben tanıklık ederim ki…“ yerine “Şu peygamberin bildirdiğine göre…” demek gerekirdi. Bu sebeple hiçbir peygamber Allah’ın varlığını ispatla meşgul olmamış, ama Allah’tan başka tanrı olmadığını, yalnız ona kul olmak gerektiğini anlatmakla meşgul olmuştur. Zaten aklını çalıştıran herkes bunun böyle olduğunu kolayca görebilir. Peygamberlere karşı çıkanlar daima, yanlış inanç üzerine kurdukları düzenin bozulacağından korkanlar ile onların etkiledikleri kişiler olmuşlardır. Peygambere ve getirdiği kitaba inananlar da zamanla kitabı kendilerine uydurmaya, birçok ayetini görmemeye ve buna göre bir hayat kurmaya başlamışlardır.

“Onlara Allah`ın indirdiğine ve Elçisine gelin dense şöyle derler: ”Atalarımızdan gördüğümüz bize yeter.” Ya ataları bir şey bilemeyen ve doğru yolda olmayan kimselerse? (5-Maide-104)