Arabaya bindiğim gibi gene başka ilçeye gitmek kafama yattı 1-2 saat sonra Karşıyakaya geldim. Kalabalık olmasından rahatsız olduğum için bostanlıya ordanda mavişehire geçtim sakip bi yere park ettim.

Etraftaki evlere bakınca burda pansiyonu bırak motel falanda yoktur diyerek bugun arabada uyucağımı anladım. Arabada otururken fark ettimki bir polise saldırdım ve şuan silahı bende. Gerçekten kötü birimiyim yoksa sadece kötü şans peşimi bırakmıyormu? Bu kadar şanssız olabilirmi bir insan. Ben şansımı zorlamaya karar verdim ve yarın ege üniversitesine gidecektim belki orda güvenebileceğim biri olabilirdi. Karım orda çalışıyordu sonuçta.

Artık arabada uyuyunca boyun ağrısı bile çekmiyordum. Uyandıktan sonra yol üzerindeki benzinliğe uğrayıp depoyu doldurdum. Para azalıyordu artık idareli kullanmam gerekiyordu 45 dakika sonra ege üniversine geldim. Ama kampüs çok büyüktü bir kaç öğrenciye sorup fakülteyi buldum.

Önce kapısında durdum ve fakülteyi etrafındaki öğrencileri süzdüm. Derin bir nefes alıp girdim içeri. Her yer öğrenciydi. Bir öğretim görevlisi bulsam belki bişeyler konuşabilirdim.

Koridorda gezerken bir kadın karşıdan hızlı hızlı üstüme geliyordu. Yanıma yaklaşınca kolumdan tuttuğu gibi sınıflardan birine soktu.

Kadın:K
Ben:B

K: Nerdesin sen kaç gündür herkes seni arıyor? (bağırarak)
B:Sana güvenebilirmiyim?
K: Neden böyle diyorsun sen mi öldürdün Fatma'yı?
B: Bilmiyorum.

Bir süre sert sert baktıktan sonra.

K:Yürü gidiyoruz.
B: Nereye?
K:Gidince görürsün.

Kadın tuttu kolumdan beni çeke çeke zütürüyor otoparkın oraya geldik. Arabanın kapısını açtı. Bin hadi dedi. ilk bir düşündüm ama yapcak bişeyim yoktu. Çaresizce bindim 20-25 dakikalık bir yolculuktan sonra bir evin onunde durdu ve girdik eve.
Hemen bana dönüp olayları anlatmamı istedi.
Bütün herşeyi detaylarıyla anlattıktan sonra oda bana bilmediklerimi anlatmaya başladı. Evet Kerim Korcan benmişim. Ama ne olmuştu bana niye hiç bir şey hatırlamıyordum.
Karımı ben mi öldürdüm?

Kadın benim en yakın arkadaşım olduğunu söyledi. Polisin beni aradığını bir kaç kez gelip ona sorduğunu söyledi. Ayrıca bir gece yabancı birinin evine girdiğini anlattı.(Bunu bir sonraki entryde araya sıkıştırcam.) Şimdilik saklanacağım ben bile karımı öldürüp öldürmediğimden emin olamazken polis nasıl inansın? Kadının adı Pelin miş. Anlattıkları için teşekkür edip evimin nerde olduğunu sordum. Adresi verdi ve yola koyuldum. 1.5 Saat sonra Buca'ya geldim bir kaç büfeye sorduktan sonra sokağı buldum.

Sokağın başına arabayı bıraktıktan sonra apartmanı aradım. Apartmanın kapısı kapalıydı ve şifre vardı. Bende mecburen beklemeye başladım biri çıktıktan sonra kapı kapanmadan yetişmeliydim. 15 dakika sonra yaşlı bir amca çıktı. Hemen kapıya koştum ama amcanın yavaş ilerlemesinden dolayı yerimden geç çıktım ve kapıya yetişemedim. Amcadan 10 dakika sonra bir genç koşarak çıktı. Bu fırsat bir daha gelmez diyerek fırladım yerimden. Girdim apartmana dairenin bulunduğu kata çıktım. Tam içeri nasıl gireceğimi düşünürken kapının aralık olduğunu fark ettim.

içeri girdim odaları gezdim. Karımla olan fotoğraflarımıza baktım. Gerçekten mutlu görünüyorduk peki noldu bize?

Televizyonu açtım tekrar haberlere baktım. Polisler hala cesedi bulamamış ve polisten kaçtığım, polise saldırdığım, silahlı ve tehlikeli olduğum dolayısıyla cinayeti benim işlediğim kanısına varmışlar. işler zaman geçtikçe alehime işliyordu. Hızlı davranıp daha çok şey öğrenmeliydim.

Bunları düşünürken merdivenlerden koşan birilerinin ayak sesleri geliyordu. Kapı çaldı. <Polis içeride olduğunu biliyoruz teslim ol> diye. Bir ses geldi. Kaçaçak yerim yoktu. Ne yapcağımı bilemez halde odadan odaya koştum.

Beyler bi sigara tuvalet molası sonra devam etcem.

Arka odalardan birinde bir balkona çıktım. Yan balkona atlamayı düşündüm ama çok uzaktı ve 3. kattaydık düşersem ayağa kalkamazdım. Bir kaç saniye düşündükten sonra kapının kırılma sesi geldi. Ve ani bir kararla alt balkona inmeye karar verdim. Demirliklerin dış kısmına çıktım biraz eğildim demirliklerden tutunarak aşağıya doğru sallandım. Boyumun uzunluğununda faydasıyla parmak uçları alt balkonun demirliklerine değdi ve alt balkona inebildim. Aynı şekilde bir alt balkonada indim ama zaman geçiyordu ve balkonun açık kapısını an meselesiydi.

Zemin kata inince yan bahçelere demirliklerden atlaya atlaya sokağın sonuna kadar gitmeyi planladım 3 bahçe ilerlemiştimki arkamdan polis yine seslendi daha hızlı olmalıydım onlarda apartmandan inip sokağın başına geliceklerdi.

Beyler kusura bakmayın gri ekran gelip duruyo

Hızlı hızlı bahçeleri atladıktan sonra arabaya koştum arabaya atladığım gibi gazladım geldiğimden yoldan dönüp çevre yoluna çıktım. Artık evimdede güvende değildim. Tekrar Pelinin yanına dönmeye karar verdim.

Uzun süre dolaştıktan ve takip edilmediğimden emin olduktan sonra Pelin'in evinin yakınlarındaki kapalı otoparka arabayı bıraktım. Kapıyı çaldım. Kapıyı bir adam açtı. Arkasından pelin geldi. Ve içeri davet ettiler. içimde sanki yanlış zamanda gelmiş gibi bir his vardı ama benimde yapcak bişeyim yoktu.

Ben geldikten sonra adam çıktı pek fazla güvenemedim. Pelinle konuşunca açıklığa kavuştu. Ben gelmeden önce kavga ediyolarmış. Adama anlatmış benim durumu inanmamış benim masum olduğuma. Yani şuan polise gidiyor olabilir. Ayrıyetten bu adam benimle hiç anlaşamaz Fatma için her üniversiteye geldiğimde tartışma çıkarmış.

Ve pelinin dediğine göre Fatmanın geçmişinde düşmanı olan birinden bahsetti. Benim yapmadığımı varsayarsak bu cinayeti onun işlemesi muhtemelmiş. Kısacası hala ilk şüpheli benim.

Adamın beni polise şikayet etmesi korkusuyla evden çıkıp tekrar atladım arabaya gene arabada uyuyacaktık kısacası. Çıkmadan bir miktar para ve telefon numarasınıda verdi bir sıkıntı olursa aramam için.

Evime gittiğimde yatak odasında bilgisayar vardı. Onda belki bana ait bilgiler olabilirdi. Onu alıp çıksaydım keşke diye yakındım. Artık çok geçti. Bidaha gitmeye göze alamazdım.

Gece iyice çökmüş yavaş yavaş günün yorgunluğu geliyordu.

Koltuğu yatırıp uyudum. Sabah uyandığımda baya geç olduğunu fark ettim.

Beyler siz rezlerinizi alın ben 1 saat sonra devam edicem kusura bakmayın işlerim var biraz zaten saatlerdir aralıksız yazıyorum belim tutuldu.

Tekrar hatırlatıyım sadece ilk entryi şukularsanız sevinirim. Saolun şimdiden.

Uyandıktan sonra arabayı çalıştırıp yola koyuldum aklımda eve gitmek vardı. O laptopu almam gerekliydi. içinde önemli şeyler olabilirdi.

Bir süre düşündükten sonra eve gitmeye karar verdim ve yol çıktım. 1 buçuk saatlik yoldan sonra sokağa geldim arabayı biraz uzağa bırakıp saklana saklana geldim sokak başına. Etrafı kolaçan ederek apartmanın önüne geldim. Aynı taktikle içeri girdim. Evin zaten kapısı kırıktı kapıya 3-5 bant çekip kapatmışlar ufak aralıktan içeri girdim.

Bilgisayarı alıp hızlı adımlarla indim merdivenlerden. Arabaya ulaşıp gaza bastım. Çevreyoluna çıktığım sırada pelini arayıp evine gelip gelemiyeceğimi sordum. Onayını aldıktan sonra Pelin'in evine doğru yola koyuldum. Yolda bir araç benle iki üç kez aynı sapağa girince şüphelendim. Sağa çekip beklemeye başladım oda yavaşlamaya başladı. Tekrar hızlandım ve daire çizmeye başlayıp izimi kaybettirme çalıştım.

Olmayınca bir ara sokağa girip beklemeye başladım arkamdan geldi. Ve sokağa girdi. Ne olur ne olmaz diye torpidodaki polisten aldığım silahı çıkarttım. Adam arabayı durdurdu ve arabadan indi. Bana gelmem için el hareketi yaptı. Silahı belime koyup indim arabadan.
Adam:A Ben:B

A: Para nerde?
B: Ne parası?
A: Saçmalamayı kes paranın yerini söyle? (belindeki silahı çekti)
B: Gerçekten bilmiyorum hafızamı kaybettim

Durum iyice çıkmaza girdi. Adam silah çekti. Ben silaha davransam adam vurabilir. Adamla konuşmaya çalışacaktım. O sırada sokağa kapşonlu biri koşarak geldi elindeki silahı havaya doğru sıkarak. Afallayan adamın boş anını yakalayıp silahına atlayıp elinden aldım. Adama doğrulttum kim olduğunu sordum.
Söylemedi. Silah sesinden millet toplanmıştı. Korkup arabaya koştum silahları yan koltuğa atıp kontağı çalıştırdım.

Daha önceki takip meselesinden sonra paranoyak olmuştum. Ve gene bir araba beni takip ediyordu. Bu seferde aynısı olabileceği için benzinliğe girdim. Bu araçta benle bir benzinliğe girince indim arabadan. Arabaya doğru yürüdüm bu sefer arabadaki sokağa giren kapşonluydu. inmesini söyledim arabadan.

indi kapşonunu çıkarttım ve karşımdaki...

Karımdı evet karşımdaki karımdı.

Ölmemişmiydi günlerdir nerdeydi. Neden saklandı. Niye beni bu duruma düşürdü. Hemen tuttum kolundan ve ıssız bir yere gittik.

Beyler son 3 parça ve Final Geliyor.