acı çektim artık mutlu olma hissini kaybetmiş gibi hissediyorum sürekli kafam doluyo aglayasım geliyor uyuyorum geçsin diye bu böyle gitmez artık biliyorum ama insanları umursamadan yaşamak akla gelen tek fikir bilmiyorum çok çaresizim ne yapmalıyım dostlar

mutlu olmak istiyorum fakat sürekli ayağını kaydırmaya çalışan insanlar çıkıyor en yakın gördügüm kişi bile başından sağmaya çalışıyor oysaki ben ona canımı vericek kadar seviyorum

Babamla annem ayrı başka bi çocuk var hayatlarında diger karıyla annem sürekli başkalarını takıyor kafasına ben onların düşüncelerini kendim daha fazla kafama takıyorum ve artık sürekli isyankar bi tavrım var şıpsevdiyim sürekli birini sevip kendimi üzüyorum boş yere baba sevgisi görmeyen bi kişi oldugumdan olmalı

sürekli çok güveniyorum arkadaşlarıma sonra hata yaptıklarında duygularımı önleyemeyip sinirlenip laf ediyorum kalplerini kırıyorum ama olan oluyor