ailenizin kıymetini bilin beyler bilin

part III ;

abim ;

abimle çocukken çok iyi anlaşırdık. oyunlar oynardık hoplardık zıplardık hertürlü yaramazlıkları yapardık. abim benden 2 yaş büyüktü. benden 2 yaş büyük olmasına rağmen bende zayıf ve kısa boyluydu.ben ise yaşıma oranla tombul ve iri yapılıydım. misafirliğe gelenlere annem bizi tanıttığında herkes beni abimden büyük sanırdı. abim bu duruma çok üzülürdü. saçma sapan sebepler bularak beni döverdi benden hıncını çıkarırdı. sesimi çıkarmazdım çünkü o benim abimdi.

ataride street fighter oynardık beni onu ataride yenerdim abim kendine yediremez beni döverdi.ama ben elimi dahi kaldırmazdım. çünkü o benim abimdi.ona saygı duyuyordum benim gözdümde çok büyüktü o.ama şimdi maalesef böyle düşünemiyorum. ailem abimin başarılı olduğunu anlayınca onun üstüne daha da yüklendiler.onu daha da çok sevdiler. bense kenardan onları izledim. ailem onun üstüne daha çok yüklendikçe abim daha bir değişti. şımarık , yüzsüz biri oldu. babamı her fırsatta sömürmenin yolunu buldu. babam kendine çin'den bir iphone 4 almıştı. abim iphone 4 ü aldı ve babama bu benim oldu baba sen kendine başka bir telefon alırsın artık dedi gülerek. babam hayır olmaz demedi, tamam oğlum dedi. çünkü abim babamın başarılı oğluydu.

babamın arkadaşlarına göstererek bakın bu benim oğlum yakında inşaat mühendisi olacak(inşaat mühendisliği okuyor şu an ) bol bol para kazanacak beni gururlandıracak diyebilecekti. bense lisede sınıfta kalmış bir hayal kırıklığıydım. geçen babam abime bir saat almıştı güzel bir saate benziyordu. babama baba benim de saatim yok dediğimde git al demişti.o zaman düşündüm bir babanın oğlunu değerli kılan onun başarısı mıydı ? bir baba oğlunu niye sever ? eğer çocuğun başarısızsa bu onu dışlayıp utandıracağın anldıbına mı gelirdi ? ben abimi daima sevmişimdir ve kıskanmışımdır. babam abime hep iyi davranırdı gider yanına halini hatrını sorardı

.abimin arkadaşlarıyla ilgili maceralarını dinler ona kendi anılarını anlatırdı.ona daima oğlum derdi. daha yakın bu 15 tatilde olan bir olayı anlatayım. abim kendi odasında yatıyor bende salonda yatıyorum.bir pazar günü kahvaltıya alt kata inecektik. babam uyanıktı ben de uyanıktım ama gözlerim kapalı yatıyordum sadece. babam abimi çağırdı oğlum kalk kahvaltı hazır dedi. sıra bana gelmişti yanıma geldi dürtükledi ben hala uyuyormuş numarası yapıyordum. babam kalk lan sofra hazır yemek yiyoruz dedi.

uyanmış numarası yapıp tamam dedim. biricik oğluyla kahvaltıya indiler ben inmedim sadece oturdum düşündüm. kahvaltıya inme sebebimiz alt katta dedem ile babannem oturuyordu fakat babannem öldü dedeme bakıcak kimse kalmadığı için bütün yemekleri bir alt katta yiyoruz. dedem çok aksi birisidir ne derseniz sizi tersler ve sofrada yemek yerken acayip geğirir ve yemeği burnunuzdan getirir. kimse bundan hoşlanmaz fakat birşey de diyemez. abim bu sebeple yemeğe aşağıya gitmemeye başladı. annem ona özel sofra hazırlayıp yukarı ayağına zütürüyordu. annem bana hiç özel sofra hazırlamamıştı. okuldan gelirken kahvaltıdan arta kalanları yerdim. buna bir şikayetim yok aslında.
neyse bu kadarlık yeter.

sorularınız varsa sorabilirsiniz.

teşekkür ederim.