Geçen gün aklıma gelen bir olay olmakla beraber. Yavaş yavaş babama ne kadar benzediğimi anladım.

Benim babam hiç bir yemeği bibersiz yemez öyle bir huyu vardır. Gömlek cebinde. O cep olmazsa pantolon cebine koyar. Bir şey yerken sürekli alır çıkarır yer. Çeşit çeşit çarliston sivri Arnavut balık biberi. Gibi gibi özellikle acı olmak koşuluyla her biberi yer yetiştirir. Mesela durup düşününce her eve sebze meyve girerken bizim eve biber girer. Durum bu halde iken. Tabi küçükken babam beni kandırırdı. Ya çok tatlı biber miş. Böyle biber olur mu. Bende meraktan alır yerdim. Bi bakardım nasıl acı anlatamam. Özellikle küçükken Arnavut biberi yemiştim. Bana ya baksana nr kadar küçük biber. Normal biberi yiyemiyorsun bari bunu ye demişti. Direk tabi gösteriş için attım ağzıma amk 3-4 saat boyunca banyoda dilimi yıkadım litrelerce su içip yoğurt yedim gene geçmedi. işte böyle böyle alıştık şu merede. Artık bende sürekli acı biber yemeğe alışıp. Gömlek. Lakost cebinde biber taşıyorum. Onlarda olmazsa peçeteye sarıp atıyorum pantolon cebine.