abim hiç yapmaması gereken bi hareketi yaptı, buketin önünde sen paramızı kızlarla mı yiyorsun diye bahane olduğu belli olan basit bir cümleyle tokadı attığı gibi yere yapıştırdı beni. beyler abim o zamanlar 25 ben 15 16 yaşlarında falanım işte. neyse beyler yerden kalktım, buketin elini tekrar tuttum evine zütürdüm. dışarda biraz kafamı dağıttıktan sonra eve gittim. eve gittiğimde konuşan konu beni yurda verilmemdi. abim babamı eğer yurda yazdırmazsak, evde bu serserinin önünü alamayız, karı kız kavga dövüş her şey var gibisinden adice laflarla gaza getiriyordu.

evet beyler ilk defa evden ayrılma vakti gelmişti. aslında mutluydum bir daha bunların derdini çekmicektim ta ki yurttan okul dışında çıkamayacağımı öğrenene kadar. beyler buketi görmek için yurttan bir iki üç kaçmak derken artık öğretmenlerinden de gına gelmişti. alışmışlardı fakat artık dövüyorlardı beni. sırf buketi görebilmek için dövdüklerinden babama hiçbir zaman bahsetmedim. bigün yine buketi görmek için kaçmıştım. yurda geldiğimde bu sefer hocaların hepsi beni kapıda karşıladı. hoşgeldin mehmet deyip odaya zütürdüler. ve beyler insanların ne kadar acımasız huur çocuğu olduğunu o gün anladım. kendilerine göre haklılık payları vardı ama beni öyle çok dövmüşlerdi ki bayılmıştım. bayılıp kaldığım yerden de kaldırmamış huur çocukları. sabah tanıdığım bir sesle gözlerimi açtım...

-nasılsın ?
+tanıyamadım ?
-ben mehmet...

ardından hiç cevap gelmedi, ben de yazmadım o gün. onca yılın hatrı da mı yoktu adımı duyar duymaz cevap vermeye bile tenezzül etmiyordu ? bu durum beni derinden yaraladığı gibi bir o kadar da öfkelendirmişi. buket'i pişman etmek bir söz olmaktan ziyade amaç olmuştu artık benim için. her şeye bir kenara bırakıp ardı ardına mesajlar atmaya başladım, eskiyi hatırlattım belki insafa gelir diye. hiçbi şeye cevap vermiyordu ama. en son kısa bir süre sonra memlekete döneceğimi son kez onu görmek istediğimi söyledim. sadece tamam... diye mesaj attı. bu çok iyiydi benim için, çünkü beni gördüğü zaman şaşıracağına, daha ilk andan köpekler gibi pişman olacağına emindim. nitekim o gün geldi çattı memlekete dönmüştüm...

önce ailemin yanına gittim, babam sanki iyice yaşlanmaya mı başlıyordu bana mı öyle geliyordu anlayamıyordum. en büyük korkum babama bir şey olmasıydı zaten Allah korusun. onca zaman geçmesine rağmen abimlerde hiçbir değişiklik yoktu, ne hoşgeldin dediler ne halimi hatrımı sordular ama ben küçük olduğumu bilip onlara hal hatır sordum, ağızlarının köşesiyle iyi demekle yetindiler. neyse önemli değildi de zaten. annem de ilk defa bana hoşgeldin oğlum demişti, bu beni çok mutlu etti lan işte. aslında annem iyi kadındı ama saftı, abimlerin gazına geliyordu. ama yine de bana acımadığı zamanlar aklımın bir köşesinde hep durur. neyse ufak tefek takılmalardan sonra öğleden sonra buket'le xxx kafede buluşmak üzere yola koyuldum...

BU NE CESARETTiR YARABBi SENI TANIMAK iSTiYORUM YiĞiDiM BENi MUTLAKA ARA

beyler geldim, seri olarak yazmaya başlıyorum

beyler hızlı yazıyorum 3 parta biter...

Kardeş hikayede kendimi buldum. Herzaman beni değilde iki abimi sevmişlerdir evdekiler.Ne yazıkki ben mühendis felanda olamicam. Lise 3üm panpa amk liselisi de diyebilirsiniz fakat çok kez babam evden kovdu.Cok kez annem babama karşı bana iftira attı.Zor beyler gerçekten zor.Iyi bi aileniz varsa kıymetini bilin.El üstünde tutun.Çünkü hayat hiç adaletli biryer değil amk

Çabuk yaz rez bende o durumdayım

Pederin öleceğini hikayenin başında anlamıştım basın sağolsun insan kime deger verirse onu kaybediyor hayat bizim gibilere hiç gülmez mi be panpa

Güzel kardeşim. Takip ediyorum ve okuyorum ailecek takipteyiz. Eğer saçma biterse bizi koparıyosan vururum seni. Bunu yazmak için üye oldum. Sabahta uçağım var. Selam sana b

Babanın ölduğu yerde gözümden bi damla yaş aktı

Ağlayacaktım lan helal olsun çok güzel yazmıssın

Oncelikle s.a haci benim hauatimda az bucuk sana benziyo ama sen buyuk ihtimal benden buyuksun ben 18 yasindayim sende varsindir bi 20 21 her neyse hayatlarimiz nerdeyse ayni tek fsrk senin ailen var benim yok ama benim var olmayan ailem gibi seninde yok sadece baban benimse sadece kendim

Bakın buraya baya bir sonradan gelecek olan üyeler bu zamana kadar ki sözlükteki en iyi hikaye budur değerini bilin ben ağladım...

Rezz pampa

Anlatma be ruhumuzu gibtiniz

Ve işte incisözlük tarihinde bir efsane hikaye daha...

Valla kardeş duygusuz bi huur çocuğu olmama rağmen hafif duygulandım güzel hikaye

olum duygulandım başın sağolsun

Rezzzzz

sanki bir inception amk