rrdYaz reis

Keşke bi ailem olsaydı da beni istemeseler di

sınıfa geldiğimde buket ağlıyordu. ne oldu diye defalarca sormama rağmen cevap vermeden kızlar tuvaletine doğru gitti. lan evde zaten sevilmiyordum, her şey bomtaktu. o yüzden futbol oynamak ve buketten başka mutlu olduğum tek bir an'ım bile yoktu. buketi öyle görmek beni deliye çevirmişti ne yapacağımı bilemez halde oturdum kaldım sırama. ardından tülin yanıma geldi. furkan buket'e bidaha mehmet'le konuşursan mehmet'i döverim demiş. ardından o yaşta nerden biliyosa huur çocuğu çoğu hiç duymadığımız küfürler etmiş. tülin lafını bitirmeden oturduğum yerden fırladım...

okulda öyle bi koşuyorum ki furkanı ararken, karşıma çıkan herkes geri çekiliyor. en sonunda furkanı kantinde gördüm. dedim ya beyler güçlü çocuktum, furkan'ı altıma aldığım gibi yumruklamaya başladım. öğretmenler geldi, bizi tuttuğu gibi müdürün odasına zütürdüler. lan istemsiz bi korku var üzerimde ne yapacağımı bilmiyorum. ardından velilerimiz geldi, çok şükür babam gelmişti. olay tatlıya bağlandı fakat babam numaradan bana kızmıştı. biliyordum gerçekten numaradan kızmıştı, kıyamazdı babam bana. müdür de mehmetle furkan bugün evlerine gitsin, dinlensinler diyerek olayı yatıştırmıştı. babam gerçek bir baba olduğunu işte o gün o gün minicik yüreğimde hissetirmişti, bana oğlum evdekilere anlatmayalım, aramızda kalsın bu dedi. babamın gerçekten beni sevdiğini anlamıştım

neyse beyler gel zaman git zaman böyle olaylarla biraz büyüdüm işte. evde hala sevilmiyordum, büyük abim beni sürekli döver, canerle ilgilenirdi hep. anneme hiç kötü bir şey demedim ama o da beni bir kez olsun bile savunmadı. babama hiç söylemezdim bunları bende üzümesin diye. okulda ise her şey yolunda gidiyordu. buketle olan ilişkimiz hep aynı seyrinde devam etti. büyüdükçe birbirimizi sevdiğimizi anlamaya başlamıştık, ama ikimizde utancımızdan bir şey diyemiyorduk. ve bigün dayanamadım bukete onu sevdiğimi söyledim. o da beni sevdiğini, hep benimle birlikte olmak istediğini falan söyledi işte. her şeyin bu kadar yolunda gitmesi, birisinin beni bu kadar çok sevmesini kendime çok yabancı buluyordum ama kendimi daha güçlü hissediyordum.

neyse beyler buketle seviyeli bi ilişkim sürekli böyle devam etti. en son liseye geçtiğimizde babası yüzünden farklı farklı liselere düşmüştük. buketin ailesi de birlikte olmamızı istemiyordu, ailemin bana karşı tutumu yüzünden beni kötü çocuk sanıyorlardı. buketle birbirmizi çok seviyorduk ama görüşmek için okul çıkışlarına gitmekten başka yolum yoktu. o zamanlar liselilerde telefon narasın öyle... bigün buketi okulundan aldım, elele eve gelirken karşımızda büyük abimi gördüm...

Yaz reis burdayım

abim hiç yapmaması gereken bi hareketi yaptı, buketin önünde sen paramızı kızlarla mı yiyorsun diye bahane olduğu belli olan basit bir cümleyle tokadı attığı gibi yere yapıştırdı beni. beyler abim o zamanlar 25 ben 15 16 yaşlarında falanım işte. neyse beyler yerden kalktım, buketin elini tekrar tuttum evine zütürdüm. dışarda biraz kafamı dağıttıktan sonra eve gittim. eve gittiğimde konuşan konu beni yurda verilmemdi. abim babamı eğer yurda yazdırmazsak, evde bu serserinin önünü alamayız, karı kız kavga dövüş her şey var gibisinden adice laflarla gaza getiriyordu.

evet beyler ilk defa evden ayrılma vakti gelmişti. aslında mutluydum bir daha bunların derdini çekmicektim ta ki yurttan okul dışında çıkamayacağımı öğrenene kadar. beyler buketi görmek için yurttan bir iki üç kaçmak derken artık öğretmenlerinden de gına gelmişti. alışmışlardı fakat artık dövüyorlardı beni. sırf buketi görebilmek için dövdüklerinden babama hiçbir zaman bahsetmedim. bigün yine buketi görmek için kaçmıştım. yurda geldiğimde bu sefer hocaların hepsi beni kapıda karşıladı. hoşgeldin mehmet deyip odaya zütürdüler. ve beyler insanların ne kadar acımasız huur çocuğu olduğunu o gün anladım. kendilerine göre haklılık payları vardı ama beni öyle çok dövmüşlerdi ki bayılmıştım. bayılıp kaldığım yerden de kaldırmamış huur çocukları. sabah tanıdığım bir sesle gözlerimi açtım...

Yaz reis devam

Seri yaz amk

Devam panpa

Rezerve

Sardı rez

Şöyle yerleşeyim

Ya panpa derdine ortak olmak isterim ama simdi biraz cekicem sonra artik

Yerimizi alalım.

karşımda babam. babam yaşlı bi adamdı, bu yüzden onun üzülmesini istemezdim. Her şeyi babama anlatmaz içime gömerdim. çünkü anlatsam da beni koruyabilecek fiziksel güçte olduğuna inanmazdım, yaşlıydı. babamı ilk defa bu kadar sinirli ve gergin görüyordum. bana noldu lan sana ne işin var burda diye yüksek sesle bağırdı. yurt müdürün paçaları tutuşmuş olacak ki direk yanımıza geldi. beyler babam ufak tefek yaşlı bi adamdı ama mesleği gereği taşaklı, çapında tanınan, saygı duyulan bir adamdı. müdür ooo ibrahim bey hoşgeldiniz ayakları yaparken ben babama hocaların beni dövdüğünü söyledim. ve hayatımda babamıı belki de ilk ve son kez böyle gördüğüm olay gerçekleşti. o ufacık babam tek bir tokatla koskaca turan hocayı yere yapıştırmıştı. o anki hislerimle nirvanaya ulaşabilirdim. benim babamdı lan bunu yapan, o ihtiyar adam. babamın bu kadar güçlü olduğunu gördükten sonra artık bende çok güçlüydüm. babam kolumdan tutup yürü gidiyoruz aldım seni bu yurttan dediğinde baba evdekiler ne der, hem yurt dememe kalmadan ilk defa babamın ağzından küfür duydum. giberim evdekileri de yurduda...

önce hastaneye gittik. doktor emniyete haber verelim, darp raporu falan derken babam gerek yok dedi. okul için rapor ister misiniz diye sorduğunda evet dedim ve 1 hafta rapor aldık. eve geldiğimde babam durumu izah etti. ulan o kadar elim yüzüm yara bere içinde benim halimi hatrımı soracaklardı yerde, yine ordanda atılmış serseri herif tarzı cümleler savurdular. arada düşünüyordum lan acaba üvey falan mıyım ne bu kin ne bu öfke ? neyse 1 hafta evde kaldım, sağolsun annem zorla da olsa ilgilendi benimle babamı karşısına almamak adına. beyler iyiydi hoştu da kaç gündür buket'i görmüyordum, o mesele değil de hiç merak edip gelip sormamıştı da bizim eve falan... neydi lan bu ? bu düşünceler kafamı kurcalarken dayanamadım çıktım yataktan, giydim üstümü attım kendimi dışarı.. buket'in okul çıkışıına gittim, buket çıkınca hemen yanına hayatım, seni çok özledim diye koştum. tam sarılacaktım ki hmm öyle mi dedi sadece soğuk bir şekilde. noluyordu lan ? anlam verememiştim. buket de hiç noldu sana falan demedi, ilk defa bu kadar ilgisiz davranıyordu bana ve acil eve gitmem lazım babam bekliyor diyerek uzaklaşıp gidişini izledim

yerimi aldım okurum yarın

Bekliyoruz reis heycanla !

Rez okunur

REZ BiLADER

bi takluk vardı ama neydi ? 9 yılı beraber geçirdiğim, ilk aşkım, hayattaki en önemli varlığım bana neden böyle davranıyordu ? bu taktan düşüncelerle eve geri geldim. çok dalgın ve sinirliydim, bundan olacak ki hiç yapmamam gereken bir hatayı yaptım. canerin bana ettiği laflara dayanamayıp ona küfür ettikten sonra annemin onu savunmasına dayanamadım, elimdeki kalemi anneme fırlattım. evet beyler kalem annemin şakağına gelmişti, mühim bi durum değildi fakat kan aktığını görünce kendime yakıştıramadım ve evden kaçtım... ilk gün zor olmadı zaten akşamüstü çıkmıştım evden karnım tok, hava sıcak, parktta yattım uyudum. ikinci gün aç aç dolanırken akşam bizim mahalledeki fatihin annesi beni gördü, oğlum sabah beri buradasın hayrola dedi. hiiiç diyerek geçiştirdim ama sağolsun açlığımı anlamış olacak ki bana bi tabak börek verdi. karnımı doyurmanın verdiği mutluluk ve enerjiye mahalleyi turlamaya başladım. saat olmuş gece 11, bi yerde çökmüş otururken uzaktan ufak tefek bi adamın sağına soluna bakarak geldiğini gördüm...

evet düşündüğüm gibi bu tarafa doğru gelen babamdı. beyler yaşlı babamı öyle sokakta beni ararken, üzgün ve çaresiz görmek gözyaşlarımın yanaklarımdan süzülerek inmesine neden oldu. iki tane eşşek kadar oğlu varken ihtiyar bi adamın tek başına sokaklarda beni araması kanıma dokundu, dayanamadım beyler çıktım karşısına baba dedim. Yüzünde o şaşkınlıkla karışık mutluluk asla unutamayacağım bir görüntü. hiçbir şey demedi, tek bir kez kızmadı, hadi oğlum eve gidelim dedi sadece. babamın daha fazla üzülmesine razı olmadığım için bende ses etmedim, gittim eve. eve gittiğimde annem hiçbir şey olmamış gibi yatıyor, abimler ise pis pis sırıtarak geldi yine dercesine bakıyorlardı. işte bu gerçekten bana çok koymuştu. oysa sanıyordum ki evden kaçtım falan bi daha kötü davranmazlar beni severler, oysa ki çok yanılmışım...