yanına gittim, 'napıyorsun bu saatte dışarıda sen ufaklıkdedim. dizlerinin arasına koyduğu başını kaldırıp, ıslanmış gözleriyle bana bakarakbeni kimse sevmiyor, evden kaçtım abidedi... çok tanıdık geliyordu bu durum bana, hatta o an zaten bu durumun içinden hiç çıkmadığımı farkettim. o ufaklıkta kendi çocukluğumu gördüm. aldım eve getirdim, önüne meyve suyu birazda kuru pasta koydum, kerata acıkmış olacak ki ilk başta yemicem dese de hepsini yedi. karnının aç olduğunu görünce yemek ısıttım, beraber yedik. anlat dedim ufaklığa noldu? abisiyle sürekli kavga ediyor, annesi de bunu dövüyormuş, işte bu günde canına tak etmiş kaçmış evden. yaptığının yanlış olduğunu anlatmaya çalıştım, eğer evine geri zütürmeme izin verirse her zaman yanıma gelebileceğini, ona arkadaş olacağımı, onu koruyacağımı söyledim. ufaklık kabul etti ve evine zütürdüm. babasına durumu izah ettikten sonra evime geri döndüm.

anlaştığımız gibi de olmuştu ufaklık artık sürekli yanıma geliyordu. onu kardeşim gibi görmeye başlamıştım. hatta yaşım biraz daha büyük olsa evladım olarak görecektim o derece seviyordum keratayı. hele banamehmet abi mehmet abidiye gelişi yok mu, yüzümü hep güldürürdüacaba noldu yine'' derdim. sürekli beni çok sevdiğini söyler, iyiki varsın mehmet abi derdi. neyse beyler bu ufak adama sürekli destek çıktım, yanında oldum, her derdinden bana koşar gelirdi, elimden geldiğince halletmeye çalıştım. kerata bana o kadar çok benziyordu ki çok kavga ederdi. birçoğunu ailesinin haberi dahi olmadan ben tatlıya bağladım. ufaklığın bir de futbolcu olma hayali vardı, onda kendimi görüyordum resmen. aradan yıllar böyle böyle geçti koca adam oldu artık bizim ufaklık. bi gün geldi yanıma suratı asık bir şekilde. nedenini sordum. ankara'nın köklü kulüplerinden biri bunu istemiş, ailesi üniversiteye gitmesini istediği için izin vermemiş. elimden bir şey gelmedi, sonuçta ailesini dediğini çiğneyemezdik. ufaklığı üniversiteye hazırladık bizde. mehmet abi madem futbolcu olamıcam senin gibi mühendis olmak istiyorum dedi. gülümsedim, benim gibi başarılı olsun ama sonu bana benzmez inşallah dedim içimden, ufaklığa sınavına gir sonuçlara göre bakarız dedim. sıpanın derslerde pek gözü yoktu, kötü bir puan alıp gelmişti. yine de vakit kaybetmek istemediği için yaptık tercihlerimizi tutma potansiyeli olan üniversitelere. ve sonuçlar açıklandı ufaklık, mehmet abisi gibi mühendis olacaktı...