ailemi terkederek başladı her şey

Gittim şeyhin yanına. Dedim böyle böyle işten çıkınca yurt kapalı oluyor ne yapacağım? Herif hiç sorgulamadan güvenlikle konuşur halledersin problem olmaz var böyle bir kaç kişi daha. Birden rahatladım ama anlatamam. Her şeyim tamamdı. Ama kendimi mal gibi hissettim. Neden direk güvenliğe gitmedim ben anasını satiim.. neyse selamlaştım çıkıyorum dergahtan arkamdan bir ses.. şeyhin sesi bu. "Nerede çalışıyorsun?" Al işteeee. Korktuğum başıma geldi. Hazırlıksız yakalanmıştım. Cevap vermek için zaman kazanmalıydım ki düşüneyim.. -Ben mi? dedim klagib olarak. 2 saniye 2 saniyeydi amk. Aklımdan tüm gece vardiyalı işleri geçirdim.Bir türlü bulamıyorum anasını satiim. En sonunda "Düğünlerde garsonluk falan yapıyorum. Düğünden sonra salonu toparlıyoruz. Sabaha karşı çıktığım bile oluyor. Kazancım az ama bana yeterli. Daha iyisini bulana kadar devam edicem" ohh yedi mi lan!!! Yer yer adamı büyütmeyeyim gözümde. Şeyh dediğimiz de insan amk. Müneccim değil sonuçta. çıktım dergahtan barın yolunu tuttum. Yüküm hafiflemişti. Rahattım. O sıra mesaj geldi telefona. Satanist kızdandı mesaj.. 'Bu gece 2'de aynı yerde. Gelmezsen hoş olmaz' ayy ay. Tarikattan ayine gidiyordum anasını satiim biz de insanız. Bu ne böyle. Bara gittim yine bidon taşıdım sürüyle. Yurtta güvenlik olayını halledip tekrardan bara geçtim. Yavaştan doluyordu mekan. Hadi hayırlısı

Bu tarikat olayını iyice düşündüm. Gitmeye karar verdim. Amacım barınmaktı sadece. Sofi olmazdım lan ben.. olamazdım. Kanıma giremezdi kimse. Hele hele din konusunda. Neyse bu tufandan dergahın adresini aldım. Girdim dergaha. Beni tarikatın şeyhiyle tanıştırdılar. Mekanın reisi yani kısaca. Bana elini verdi. Uzunca konuştuk. Ben amacimı anlattım ona. Tabi ki "abi ben barınacam sade" demedim amk. Allah yolunu seçtim muhabbetleri falan. Saçma sapan bir muhabbetten sonra çıktım tarikattan. Şeyh bana programlarinı özet geçmişti. Artık bir tarikat üyesiydim... arkam sağlamdı yani ehehe. Tarikatın yurdu ücretliydi. Aslında sadece tarikatın yurdu değilmiş. Karışık biraz. Neyse 200 kağıda yarım sene civarı kaliyosun. Çok ucuz. Hiç bi sey yani. Tarikat mensuplarına özelmiş sadece fiyat. Ben 1 hafta falan tufanlarda kaldıktan sonra aldım çantamı, evdekilerle helalleştim yurdun yolunu tuttum. Hiç problem olmadan yerleştirdiler. Yemekli yurt hee. Ücrete dahil hemde.. ulan diyordum çok karlı oldu bu iş. Tek problemim ise yurdun kapanış saatinde benim barda çalışıyor olmamdı. E boşuna mı kaydolduk oraya.. bi anlamı olsun. Gece yine sokaktayım anasını satiim. Ne yapıcam ben!!!

30 dkye başlıyorum yazmaya hayrına uplayın rez alın kimler burada?

Tüm gece satanist kızla mesajlaştım. Bana nelere dikkat etmem gerektiğini vsvs söyledi. Sonra özel hayat konuştuk. Ben bu kıza da anlattım başımdan geçenleri. Kızla samimi olduk anlayacağınız.. o da üni okuyomuş 2. Senesiymiş. Ilerleyen saatlerde tadına hiç varamayacağım üniversite ortdıbını anlattı. Ama pişmanlık duymuyordum. Ben bu sisteme boyun eğemem amk..! Eğmedim de zaten. gibimin keyfine bakıyorum. Ama yetmeeezz. Ben bu Tufan zütleğinden sıkıldım. Kalmak istemiyordum artık orada. Onunla da konuştum zaten. Sana da yük olduk vsvs muhabbeti yok diyo ayıpsın falan. Neyse düşünmeye başladım. Ama arkadaş değil.. yurt gibi bir yerde kalmak istiyordum. Benim böyle çok fantezim var. Hep farklılık ararım. Be different! Bunu yine kadıköydeki tek dostum tufanla paylaştım. "Hacı masrafsız bir yer olsun. Hani ben yurt için bir şeyler de yaparım ama benim karnım doysun kıçım açıkta kalmasın" adam direk tarikata katıl dedi... ulan ne tarikatı amk! Aynı satanist deyince aklıma kedi geldiği gibi tarikat deyince de kafa kesen tayfa geliyo aklıma.. Öyle değilmiş tabiki. Aylık yurt için ücret alırlar dedi. Ama sen tarikata bağlı olursan her zaman ücreti bile kapatırlar dedi. Dedim hangi tarikat bu? ( çok biliyorum ya ) Adıyaman tarikatıymış. Türkiyede önde gelir falan dedi. Bizim tufanın da anne baba sofidir. Hep bu işlerin içinde kendisi. zütür dedim beni haftasonu. Tamam gideriz dedi. Aklımda hala deli sorular var tarikatla ilgili. Çok dinime bağlı bir insan değilimdir açıkçası. Orda bi açık veririz. Kelleyi kaptırmayalım sonra animallah.. Ulan hem satanistlerle takılıcaktım hem de tarikat yurdunda kalıcaktım. Kendim bile inanamıyordum anasını satiim..

yaz panpa burdayız

giberim canını devam et bin

Bugünlük bu kadar. Daha ilk günden 1 sayfa yazdım amk. Benimki de can. Hadi kendinize iyi bakın. Gömdüm

Aralarindan en kaslisini secmistim o benim o olmaliydi. Gozumle onu yemeye basladim. Piste ciktiginda dayanamadim tufandan musade isteyerek bende ciktim. Gotumde hasmetli bir yarak hissetim arkama dondugumde bu benim hoslandigim adam oldugunu gordum.. Hikayeler buradan sonra daha hereketleniyor neyse ben bir sigara iceyim

doğru düzgün anlatacaksan anlat. bir antry girip 2 saat bekliceksen ya da hikayeyi yarım bırakacaksan hiç anlatma amk. bekliyoruz

anlat la anlat

ulan pışpışlayacak mıyız her dakika züt herif, anlatacaksan anlat gibtirtme öykünü yannan
bak nasıl sinirlendim şimdi

anlatma desem anlatmayacak mısın?

Zaman geçiyordu. Sınav yaklaşıyordu. Her şey taka sarıcak lan ! Bir şeyler yapmalıyım. Cok acil! Winter is coming. Babam sınavlarım düsük geldiğinde hep, okuma senden adam olmaz, vereyim seni sanayiye bari iş öğren. Yada gibtirol git, bi baltaya sap olamayan evladı neyleyim ben! Durumumu biliyorsun 3 boğaza bakamam ben. Kendine gel.. diyen tiplerdendir. E tamam lan işte! Yine böyle bir mevzu açıp ciddiye alacaktım söylediklerini. Ben kaçan olmayacaktım. Kovulan olacaktım. Tamamdır lan işte. Sonunda lan sonunda!!

Annemle ara sıra taşşaaana bunun muhabbetini yapardım. Ben kaçıcam gidicem bu hayattan vs. Güler geçerdi. 2 yolum vardı. Uni. sınavı + taktan bir hayat, aileyi arkada bırakıp risk alıp şansımı denemek. Tahmin edeceğiniz gibi 2. Yolu seçtim. Çekip gidiyorum artık. Burnumdan geldi lan! Kısa zaman içinde planlayıp yol almam lazımdı benim. Seçeneğim yoktu. Sınava hiç mi hiç çalışmamıştım. Tek yol kaçmaktı. Ama halen içimdeki aile sevgisi engel olmaya çalışıyordu bana. Hayır. Izin veremezdim. Bazı şeylerden fedakarlık yapmam lazımdı. Ve aklımda 2. Problem belirdi. Diyelim kaçtım. E bunlar polise gidecek amk! 2 haftaya kalmaz evde bulurdum tekrardan kendimi. Sonra haydi sınava.. başka bir yol olmalıydı.

başlama annesiz oç

anlatma desem anlatmayacak mısın?

anlat lan gibik bir de naz yapıyor pekekent

Bir iki part başlıyorum o zaman hatrına..
yaklaşık 9 sene önceydi. Universite sınavı zamanlarımdı. Liseyi zor kazanan ben, bu sınavda şansım olmadığını biliyordum. Gelecek kaygısının yanı sıra aile baskısı da beni kendi hayatımı 0dan çizmeme sebep oldu.. Babam her gün sınav konusunu açar, işten eve gelince yanında hep benim notlarım, ders programım veya uni. Puanlari içeren kağıt olurdu. Yani her gün içim sıkışır boğazım düğümlenirdi. Ağlamak isterdim, beceremezdim. Hiç bir şey beceremezdim. sinava son 5 hafta(tahminen) kala uzun süredir aklımda olan, bu sistemden kaçmak, gibtiritaktan yaşantımdan gibtirolup gitme planımı uygulayacaktım. Tam zamanıydı. Aklımdaki tek problem biricik annemi nasıl terkedeceğimdi..

Neyse günler hızla geçiyordu. Dershane taku da canıma tak etmişti artık. Intiharın eşiğindeyim lan! Yeter artık. Gecenin körüydü. Babam balkonda tüttürüyor. Kalktım bende gittim yanına. Baba dedim.. yapamicam ben... Dememle beraber elini masaya bir vurdu ki sokak inledi. Başladı konuşmaya. Yok ne oyalıyosun bizi, hayatımızı sırf sana göre şekillendirdik vsvs. E bi yandan da haklıydı amk. Adam resmen delirdi. Gecenin körü ne bağırıyosun lan balkonda! Uyandı millet. Annemle de kavga ederdi sık sık bu. Sokağı geçtim tüm mahalle bilirdi benimkilerin ilişkisini(!) Neyse adam hala bağırıyor. Bi eli de yakamda. O an düşündüm ulan keşke demeseydim şöyle. Ama duuur, geri adım atmak yok lan. Ne olucaksa olsun hesabındaydım ben. Peder konuşmasını bir tokatla da süsledi ki çok ağır oldu bu. O an ki gururla çektim kapıyı çıktım. Eveeet işte şimdi başlıyordum hayatıma. En baştan 0dan başlıyordum. Ama kalakaldım anasını satiyim. Yanımda ne para, ne giysi, telefon falan herşey evde. E girilmez şimdi bir daha o eve... ne yapıcam lan..! Bunlar hesapta yoktu amk..

Aklıma hemen yakın dostlarım geldi. Ama saatte o kadar uygunsuz ki. Gidilmez şimdi ayıp olur her ne kadar yakın olsamda. Indim sahile bir iki tur atıp bir bankta yayıldım. Üşüyorum ve içimde züt korkusu var. Ilk günden bıçak yemeseydim bari amk. Neyse korkum boşunaymış. Ilk günü atlattım kendi şehrimde. sıradaki işim pılımı pırtımı toplamak. Annem babam 2 güne geri gelir düşüncesindeydiler. Öyle umuyordum yani. Babam 4/12 vardiyasında çalışır. 4ten sonra eve gittim. Annem ne yaptin nerdeydin oglum falan soru yağmuruna tuttu. 'Arkadaşta kaldım anne' dedim ve direk odama geçtim. Eveet hadi bakalım işe yarar ne varsa topla. Cüzdanı koydum cebe ilk önce. Telefonu da aldım. Sonra sırt çantamı açtım. Yağdır allah..! Don atlet ne koyabildiysem koydum. Bir de kitap koydum çantaya. Hiç de okumadım kitabı amk.. Neyse sırtladım çantamı. Son bir kez baktım etrafa. Özlerim diye değil lan! Unuttuğum bir şey kaldı mı diye. Zaten duygu durum bozukluğu var bende. Neyse sıra annemi atlatmakta. Hiç bir sey söylemeden çıkayım en iyisi..