Her şey dün başladı...

Çocukluğumdan bu yana tek hayalim olan gitarı almıştım dün öğlen. Merak edenler için gitarın modeli ve markası Jackson js11.
işyerinde gözümü bir dakika bile ayırmamıştım akşama kadar...

Akşam mesai bitimi hayatımda hiç heycanlanmadığım heyecan ile evin yolunu tuttum, Konya'nın tramvaylarını bilen bilir son duraktan ilk durağa kadar bir saat kadar sürüyor. Tramvayda kılıfından içine elimi sokmuş adeta sevişirmişcesine tellerini okşuyordum... Eve varmıştım sonun da vardığımda kardeşim açtı kapıyı elimde gitarı görünce ses çıkarmadı anneme gösterdim o da bir şey söylemedi. Aşırı yorgun geçen bir günün ardından yemek bile yemeden uyumaya çekilmiştim. Ben uyurken annem olacak kadın babamı dolduruşa getirmiş gitarımı kilere kaldırtmıştı..

Sabah tatlı bir uykusuzluk ve heyecan ile uyanmıştım gitarımı baş ucumda göremedim pek sallamadım bakmak için almışlardır diye. Balkona bir sigara içmeye çıkmıştım sigaramı içip salona ve oturma odasına bakmıştım göremedim onu, mutfağa gittim annem ve babamdan ses soluk yoktu. Babama sordum gitar nerede diye kilere kitledim gitar senin neyine satacağım onu diyince donakaldım. Anneme baktım belki beni yetiştiren kadın bana yardım eder diye onun söyledikleri kulağımı kurşun gibi deldi ve her şey boğazıma düğümlendi.. Söylediği sözler aynen şu şekildeydi ' Sende gitar çalacak kafa var mı gitar senin neyine o kadar para verilir mi' bu sözleri duyduktan sonra her şeye inancımı yitirdim. Bir başka mesele ise aynı dolduruşu abime dayımlara yapmış sülale içerisinde sırf hayalimi gerçekleştirdiğim için küçük düşürüldüm hor görüldüm. içimde kalırsa sıkıntıdan patlayacağım diye düşünerek anlattım beyler tek dert ortaklarım sizlersiniz...

Özet: Hayalimi gerçekleştirdim herşeyim bitti.