/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 10.
    0
    rezerved
    ···
  2. 9.
    0
    Beyler dun akşam uyuya kalmışım bu aksam gene devam edicem hızlıca atarım not defterine kaydeder
    ···
  3. 8.
    0
    pREZervatif
    ···
  4. 7.
    0
    Rizörved Devam kardesim
    ···
  5. 6.
    0
    anlat lan kuzey güney gibi aq
    ···
  6. 5.
    0
    Beyler okuyacaksaniz yaziyim
    ···
  7. 4.
    +3
    Abim ilk başta anlatmadı kardeşim sen bu işlere karışma küçüksün falan zırvaladı en sonunda tuttum boğazından yapıştırdım duvara. Dedim abi bak ben bu evde yaşıyorsam evdekileri bilmek hakkımdır ben böyle deyince derin bir nefes aldı ben de boğazını bıraktım yine anlatmadı zamanı gelince öğrenirsin dedi.
    Bu sinirle çıktım evden yolda yürürken gördüğüm tüm çöp konteynerlerine tekme atmaktan ayağım şişmiş zar zor yürüyodum telefonum zır zır çalıyor bir babam bir abim arıyor açmıyorum sabah 5 e karşı eve gittim bizim evin girişinde saksı var saksının altında hep anahtar bulunur onu aldım girdim baktım herkes uyumuş bende rahatlıkla yattım
    Ertesi gün ilk kez annem geldi beni uyandırdı anne sevgisi gördüm evet ama hiçbir kere gelip bana bunu göstermedi sadece kahvaltılarda akşam yemeğinde konuşurduk annemle. Şaşırdım o gün çok garipsedim annemin sesiyle uyanmak küçüklük hayalimdi hayatımdaki tek kadının beni sevdiğini göstermesi filan. O gün güzel başladı güzel bitiyor derken 5 dakika bakkala çıkayım dedim eve döndüğümde babam abimlerle bavulunu toplamış evden gidiyorlardı dedim ne oluyor baba nereye gidiyorsunuz babam hiçbir şey demedi gitti büyük abim sen annenle kal abim artık biz yokuz dediler ve ben olduğum yerde kalakaldım böyle ani olmasının sebebi neydi diye düşündüm bütün gece aradım telefonlarını açmadılar 1 hafta uğraştım en son bu numara kullanılmamaktadır diyen sekretere küfür ederek telefonumu fırlattım anneme de kırılmaması için soramamıştım ne olduğunu ama artık sormaya karar verdim
    ···
  8. 3.
    +5
    Benim her içini döken arkadaşlar gibi klişe bir hayatım olmadı gayet güzel çocukluk geçirdim 2 abim vardı her gün çıkar futbol oynardık derslerim çok iyiydi tabi o zamanlar hiçbir şeyin farkında değildim bazen abimler kapıyı çarpıp çıkardı babama sorardım o da bir şey yok oğlum arkadaşıyla buluşacakmış geç kalmış gibi şeyler uydururdu bende inanırdım küçük aklımla.
    Ne zaman ki ben liseye geçtim o günden başladı bütün kavgalar derslerime düzenli çalıştığım için güzel bir liseyi kazanmıştım yalnız tek problemim hiç arkadaşım olmamasıydı insanlarda ön yargı birer organ haline gelmiş artık. Kabul ediyorum pek de yakışıklı değilim ama aile gördüm ben anne sevgisi gördüm sevgilim yok diye üzülmedim hiç . Dediğim gibi kavgalar başladı ben hala sebebini bilmiyorum yıllardır saygınlığını örnek aldığım babam anneme fütursuzca küfür ediyodu her gün kavga dövüş arada abimler de araya giriyor bir gün canımdan çok sevdiğim küçük abimi çektm kenara sordum ne olduğunu
    ···
  9. 2.
    +1
    başla okuyoruz
    ···
  10. 1.
    +4
    Beyler kafamı dağıtmak için geziniyorum bakıyorum böyle saçma sapan hikayeler bir taraflarından uydurmuşlar bir de %100 gerçek yazmıyorlar mı deli oluyorum sinirlerim geriliyor ben de daha çok rahatlamak için size kendi hikayemi anlatmaya karar verdim isterseniz anlatayım 1 rez e başlarım
    ···