Genel olarak herkesin benden büyük olduğunu farz ediyorum.
insanın üvey bir babayla yaşaması kadar kötü birşey varmı? 17 yaşındayım annemle babam ben 7 yaşındayken ayrıldılar. annemle babamı bir hatırlamıyorum. insanın en çok da bu gücüne gidiyor , diğer çocuklar gibi yaşayamadım çocukluğumu. Şu yaşımda sabah okul akşam iş cumartesi pazar 8.12 çalışarak geçiriyorum. Hayatım boyunca ne yapdıysam kendim çalışarak yapdım. Kimseden meded ummadım . Kekemeyim , tek böbrekli , kalp hastası , migreni ve yüksek tansiyonu olan bir embesilim hayat da yaşama tek umudum annem annemin mutluluğu. Bu adamın kötü bir alışkanlığı yok eyvallah. Lakin sinirli ablamla beni sevmez belli ediyorda sevmediğini bugün odasından zippo gazı alınmış kaybolmuş evde bağırıyor çağırıyor küfürler ediyor. Ablam bağırdı biz hırsız değiliz diye. Ordan ben çıktım üstüne yürüdüm. Kekemeyim konuşamadım adam akıllı şimdi ortalık sakinleşti. Ablam uyuyor annem işte bende odada ağlıyorum. Ne yapmam gerekiyor benim. Abilik yapanım hiç olmadı bari siz yapın yalvarırım size
Öldürmemek için zor tuttum bugun kendimi