Merhaba,

Prim değil amacım kendi çapımda yazmak istiyorum birazda sizden destek almak adına. Telefondan yazıyorum imlada açıklar olursa kusura bakmayın.

Başlıyorum.

17 yaşında derslerinde başarılı gününün büyük çoğunluğunu ders başında geçiren bi kardeşinizim belkide abiniz, okumayı araştırmayı sorgulamayı seviyorum.. Burdakilerin tabiri ile belki inek, hayır hayır sadece hedeflerim ve ideallerim var.

Ama istikbalimi düşünmeyen bi babam var herşeye rağmen babam bir şey diyemiyorum. Aile içinde sık sık tartışmalar oluyor ve ders çalışmak için oturduğum o masa o anda bana senin yerin burası değil diyor sanki, içimde geleceğe dair hiç bir istek kalmıyor. Motivasyonum eksiliyor, bilmiyorum bunu yazmam gereken yer burasımı ama yazıyorum işte, artık bunalttı bu herifin vurdumduymazlığı, aile bireylerini yok sayıyor. Sadece kendini düşünüyor. Yapmam gereken şeyin farkındayım anneme destek olmak için onu güldürebilmek adına iyi bir üniversiteye yerlesmeliyim fakat oturamıyorum masaya neden bilmiyorum. O adamın Geçip karşısına dur diyemiyorum imkanım yok nefesim kesiliyo boğuluyorum, Astım evet evet astımdan...

intihar etmeyi bile düşündüm, hâlâ dusunuyorum bu apayrı. Sizden beklentim ise bu Üniversite sınavına hazırlandığım dönemde Kendimi nasıl aile içindeki olaylardan soyutlamalıyım nasıl odaklanmalıyım, yeteri kadar hazırlık kaynağımda yok indirdiğim pdfler ile çalışıyorum utanılacak ne var be durumum yok işte neyse okuyup bir öneri sunarsanız, birde işime yararsa cidden mutlu olacağım galiba. Vardır içinizden bir kaçının yaşanmıslıgında böyle bir durum..