aile din ve aşk arasında geçen hayatım

Kaşar olduğu artık su zütürmez bir gerçekti ve benden önce kimbilir kaç kişiyle birlikte olmuştu.Ama hala gerzekliğin dibine vuruyordum. Vurduğum için pişman oldum kıza tekrar geri dönmeye karar verdim. Haftalarca peşinde koştum. Kaşar bir kız için hayatımı karartmaya devam ediyordum. Okulu çoktan boşlamıştım. Mezun olma mevzum bile sıkıntıdaydı. Battıkça batıyordum ve çıkış yolunuda bulamıyordum. Kızla barıştık artık onu eskort gibi kullandığımı hissediyordum.

pişman olduğum halde sürekli ilişkiye girip duruyordum.Bu kız yüzünden birçok defa kavgaya girdim. Ağzım yüzüm dağıldı. içki sigara derken sıfırı tüketmeye başladım. Ailem neden böyle bir dönüş yaptığıma anlam veremiyordum. Bunları yapma nedenim beni engelleyen birşeyin olmamasıydı. Yani ne yaparsam yapayım beni engelleyen birşey yoktu. Dideme yazan bir çocuk vardı. Kırk bin kere kavgayı bıraktım desemde yine kendime engel olamadım.Çocuğa daldım ama çok kötü dayak yedim. Hemde öyle böyle değil. Yüzüm tanınmayacak hale gelmişti.

Bir hafta sonra didemin başka biriyle aldattığını öğrendim. Artık daha fazla ilerleyecek gücüm yoktu. Liseyi zar zor binbir zahmetle bitirdim. Kendimi bir şeyle meşgul etmem gerekiyordu. Babamın karşısına çıktım. Tipim o kadar kötü bir hale gelmiştiki kendimden tiksiniyordum. Saçlarım birbirine dolaşmış sakallarımdan ayırt edilemiyordu. Yüzüm morluk içindeydi. Bacağımdada biraz ağrı vardı ve yürümekte zorlanıyordum. Artık tutunacak bir dal arıyordum. Geçmişte camiye girdiğimde rahatladığımı, mutlu olduğumu hatırlıyordum.

O zamanlar buna bir anlam vermiyordum. Zaten kafamı yormama gerek yoktu, çünkü mutluydum.Şimdi ise aksine mutsuz, sefil bir hayat yaşıyordum. Fiziksel ve ruhsal anlamda resmen çökmüştüm.Bir sabah ezanıyla tekrar caminin yolunu tuttum yine tedirgindim. Kapının önüne geldim. Sadece bekliyordum. içeri girdiğimde eski günlere döndüm saflardaki insanları hatırladım.O zamanlar yaşım ufak olduğu için kafamı rahatça secdeye koyuyordum ama şimdi eğilmek çok ağır geliyordu.

Eğer tanrı varsa neden benim eğilmeme ihtiyacı vardıki. Yaptığımın saçmalık olduğunu düşünüyordum. Yinede bir türlü çıkamadım. Yanımdakileri taklit ederek namaz kılmaya çalıştım. Sonra tekrar herkes beraber namaz kılmaya başladı yine geçmişe döndüm. Etrafımdakilere bakıp onları taklit ediyordum. Daha sonra kendim kılmayı öğrenmiştim fakat bu işlerden elimi çekince aklımdakilerde uçup gitmişti.

Beyler ne desem bilemiyorum ama orda ilk defa kendimi rahat hissettiğimi fark ettim. Kafamı secdeye koyduğumda manevi bir güce itaat ediyordum. Kolay diyip geçmeyin kafayı secdeye koymak bir gücün büyüklüğünü kabullenmek az birşey değildir emin olun. Yaşadığım hayatın bana kattığı bir şey yoktu aksine sürekli kötüye gidiyordum.En azından birşeye inanıp bir güce sığınmaya karar verdim.

O günden sonra ara sıra camiye gitmeye başladım.Özellikle sabah namazına gittiğim zaman hep farklı hislere kapılıyordum. Kendimi birçok şeyden korumaya uzak tutmaya çalıştım.ilk defa kötü şeylere bulaşmamı engelleyen birşey vardı. Saçma yada komik olabilir ama o günden sonra tanrının varlığına inandım ve müslüman oldum. Açıkçası çok müthiş imanlı biri değilim hatta aklımda birçok soru dönmeye devam ediyor ama inanmak istiyorum.Din ile ilgili kuşkularım olmasına rağmen hayatımın düzeldiğini daha sakin bir insan olduğumu hissediyordum. Büyük bir güç karşısında eğilmek zoruma giderken zamanla rahatladığımı hissetmeye başladım.

oğlum okumuyorsanız hiç devam etmeyim boşuna uğraşmayalım :d

Okuyom panpa devam et. Ayrıca bu olaylar olurken kaç yaşındaydın onları yazsaydın iyi olurdu

yani çok dindar bir insan olmasamda ateistliği bıraktım iyi yada kötü bir inanç sahibi oldum okul hayatım bitmişti didem denen kız yüzünden üniversite yalan oldu askerlik bittikten sonra elimde iş güç yoktu babam sana bir yere iş ayarlayalım orda çalış dedi ama kabul etmedim kendi yolumu bulmam gerekiyordu .Benim iki tane abim var. ikiside ticaretle uğraşıyor. Ortanca olan yurt dışında büyük olan ise türkiyede bu işleri kovalıyordu.En büyük abimin yanına gitmeye karar verdim. ikisinede uzun zamandır görmüyordum varlıklarından bile haberdar değildim o derece uzak kalmıştık zaten ufakkende birbirimize çok yakın değildik yinede yanlarına gitmeye karar verdim ortanca abimde türkiyeye ziyarete geleceğini söyledi ve o geliş hayatımı değiştirdi