nette gördüğüm bir yazı sonlarını okusanız yeter(hepsini okuyacağınızı zannetmiyorum zaten)

Çıplaklık ayıp olmuş, aşırı olmuş, ahlak bozucu olmuş muş muş. Yav bu profillerde kegib başlar ve ölü çocukları fındık fıstık gibi paylaşıp izliyorsunuz, ona çıldırmıyorsunuz?! Ölüme, vahşete nasıl duyarsızlaşmışız. Bize batan çıplaklık oluvermiş. Çıplaklık senin yaşam hakkına, konforuna, insanlığına, özgürlüğüne bir saldırı mıdır? O o anda bir tepki gösteriyor. Kendini ifade ediyor. Bağırmak gibi, yazı yazmak gibi, şiir okumak, resim yapmak gibi... O adam/kadın dün çıplak mıydı? Yani bunları bırakın. Çıplaklıkta insanlık dışı birşey yok. Gençler öpüşsün, koklaşsın. Sen bakmayacaksın! Sen Onu rahatsız etmeyeceksin! Kavgayı oturup izlersin, yanında adam bıçaklanır; fıyar gider arkadaşlarına anlatırsın, aşağı sokakta adam vururlar "hımm hadi yaa" der geçersin. Vahşetin, cinayetin ekmek su gibi olağanlaştığı yerde çıplaklıktan bir yaşam tehditi, bir namus ve toplum ahlakı tehdidi gibi bahsedilmesi şaşırtıcı. Biz ne zaman böyle olduk? Eğer namuslarınız, ahlakınız, yaşam kaliteniz yılda bir iki defa memesini, kıçını gösterecek üç beş insana bağlıysa bu çok ilginç. Aynı takunyacıların bu ülkede özgürce dinimizi yaşayamıyoruz demeleri gibi oldu bu.

Çıplaklığı tabulaştırmayacaksın! Bir bedeni bir arzu aracı ve ciks uzvu haline getiren şey onunla aşk yaşama isteğidir. Sokaktaki adam/kadın istediği yeri göstersin. Onunla duygusal bir bağlantın yoksa bir memenin, kalçanın koldan, dirsekten ne farkı var? Neden bu kadar rahatsız ediyor? Yani derdimiz iki gündür bu oldu ya, ilginç.

Beni çıplaklık değil çöpleriniz, birbirinize yan bakışınız, saygısızlığınız, sorumsuzluğunuz, israflarınız, kirli kalpleriniz, amaçsızlığınız ve uyuşukluğunuz tiksindiriyor! O g.t bende de var.

Emre Güney
29/06/2015