Neyse işte cezalı olduğum için 1-2 hafta kadar çarşıya çıkamamıştım.. Bu yüzden de internet kafeye uğrayamamıştım.. Ama içten içe de kendimi yiyordum acaba ne yaptı, beni söyledi mi o çocuğa, verdimi verdiğim şifreyi ona diye.. Nihayet cezalarımın bittiği bi haftasonu daha gelmişti.. Yine kafeye gidiyordum ama bu sefer o günkü istek ve heyecanla koşmuyordum.. Ne olduysa olmuştu artık.. Hem amacıma ulaşmış o binin hesabını çalmayı başarmıştım.. Benim için önemli olan buydu.. 15 dk yürümenin ardından girdim yine kafeye seldıbınaleyküm diyip.. Oturdum bir masaya, açtım bilgisayarı.. Bilgisayar açılırken de düşünüyorum öyle noldu acaba, tekrar girebilecek miyim o hesaba ? Eğer girebilirsem demek ki şifreyi vermemiştir.. Çünkü eğer verseydi şifreyi değiştirirdi de mi ? E peki ya beni söylediyse.. Reel hesabımın linkini atmıştım çünkü ona.. Senin hesabını Gökhan*** diye biri hacklemiş deseydi.. giberim dıbınakoyim söylediyse söyledi ne yapayım bu sefer hackle falan dolaylı yoldan uğraşmam direk giberim anasını.. Mal mal da gülüyorum öyle, derken bilgisayar açıldı.. Açtım hemen bi sekme ilk önce kendi hesabıma girdim.. Bir arkadaşlık isteği vardı yukardaki sol tarafta.. Kırmızı yanıyordu çünkü.. Tıkladım, bi baktım ki o..Papatya... Onayladım hemen ve duvarına girdim.. Baktım ki açık.. Bildirimim gitmiş olacak ki mesaj attı hemen.. Teşekkür etti öncelikle isteğini kabul ettiğim için.. Ve yine başladı iyi biri olduğumu söylemeye.. Saatlerce konuştuk.. Benimle böyle hergün sürekli olarak konuşmak istediğini söyledi... Nedendir bilmiyorum ama ona karşı içimde diğerlerine hissetiğim gibi kin nefret gibi duygular yoktu.. Onunla konuşunca sanki kendimle konuşuyormuşum gibi hissediyordum kendimi.. Çünkü askeri öğrenciydim ve oda hapsi cezası aldığım zamanlarda beni bi odaya kapatırlardı ve ben hep suçsuz olduğumdan, iyi birisi olduğumdan, kendimi sevdiğimden bahsederdim.. Bu kız da bana aynı şeyleri söylüyordu.. Bu yüzden onunla konuşunca sanki o benmişim gibi oluyordu.. Sürekli olarak bana iltifat etmesi, iyi biri olduğumu söylemesi diğer insanlara olan içimdeki kini nefreti alıp beni biraz da olsa yumuşatıyordu.. Bu kız sayesinde değiştiğimi farkedebiliyordum..
Normalde 20 kişilik koğuşta sabahları kalktığımzda kimseye günaydın demeyen biriyken o kızla konuşmaya başladıktan sonra bir melek olmuştum adeta.. Koğuştaki arkadaşlarıma günaydın demeye başlamıştım, sınıfımdaki arkadaşlarımın derslerde yaptığı espirilere kötü de olsa gülmeye başlamıştım, moralim ne kadar da bozuk olursa olsun alt devre bulup onların derdini dinlemeye başlamıştım, özetle eğlenmeye, hayatımı yaşamaya başlamıştım amk..


iyi de bu yaşadıklarımın, geri kalan hayatımın mahvolmasına zemin hazırlayacağını nerden bilebilirdim ki ? Neyse işte cezalı olduğum için 1-2 hafta kadar çarşıya çıkamamıştım.. Bu yüzden de internet kafeye uğrayamamıştım.. Ama içten içe de kendimi yiyordum acaba ne yaptı, beni söyledi mi o çocuğa, verdimi verdiğim şifreyi ona diye.. Nihayet cezalarımın bittiği bi haftasonu daha gelmişti.. Yine kafeye gidiyordum ama bu sefer o günkü istek ve heyecanla koşmuyordum.. Ne olduysa olmuştu artık.. Hem amacıma ulaşmış o binin hesabını çalmayı başarmıştım.. Benim için önemli olan buydu.. 15 dk yürümenin ardından girdim yine kafeye seldıbınaleyküm diyip.. Oturdum bir masaya, açtım bilgisayarı.. Bilgisayar açılırken de düşünüyorum öyle noldu acaba, tekrar girebilecek miyim o hesaba ? Eğer girebilirsem demek ki şifreyi vermemiştir.. Çünkü eğer verseydi şifreyi değiştirirdi de mi ? E peki ya beni söylediyse.. Reel hesabımın linkini atmıştım çünkü ona.. Senin hesabını Gökhan*** diye biri hacklemiş deseydi.. giberim dıbınakoyim söylediyse söyledi ne yapayım bu sefer hackle falan dolaylı yoldan uğraşmam direk giberim anasını.. Mal mal da gülüyorum öyle, derken bilgisayar açıldı.. Açtım hemen bi sekme ilk önce kendi hesabıma girdim.. Bir arkadaşlık isteği vardı yukardaki sol tarafta.. Kırmızı yanıyordu çünkü.. Tıkladım, bi baktım ki o..Papatya... Onayladım hemen ve duvarına girdim.. Baktım ki açık.. Bildirimim gitmiş olacak ki mesaj attı hemen.. Teşekkür etti öncelikle isteğini kabul ettiğim için.. Ve yine başladı iyi biri olduğumu söylemeye.. Saatlerce konuştuk.. Benimle böyle hergün sürekli olarak konuşmak istediğini söyledi... Nedendir bilmiyorum ama ona karşı içimde diğerlerine hissetiğim gibi kin nefret gibi duygular yoktu.. Onunla konuşunca sanki kendimle konuşuyormuşum gibi hissediyordum kendimi.. Çünkü askeri öğrenciydim ve oda hapsi cezası aldığım zamanlarda beni bi odaya kapatırlardı ve ben hep suçsuz olduğumdan, iyi birisi olduğumdan, kendimi sevdiğimden bahsederdim.. Bu kız da bana aynı şeyleri söylüyordu.. Bu yüzden onunla konuşunca sanki o benmişim gibi oluyordu.. Sürekli olarak bana iltifat etmesi, iyi biri olduğumu söylemesi diğer insanlara olan içimdeki kini nefreti alıp beni biraz da olsa yumuşatıyordu.. Bu kız sayesinde değiştiğimi farkedebiliyordum..


Normalde 20 kişilik koğuşta sabahları kalktığımzda kimseye günaydın demeyen biriyken o kızla konuşmaya başladıktan sonra bir melek olmuştum adeta.. Koğuştaki arkadaşlarıma günaydın demeye başlamıştım, sınıfımdaki arkadaşlarımın derslerde yaptığı espirilere kötü de olsa gülmeye başlamıştım, moralim ne kadar da bozuk olursa olsun alt devre bulup onların derdini dinlemeye başlamıştım, özetle eğlenmeye, hayatımı yaşamaya başlamıştım amk..


iyi de bu yaşadıklarımın, geri kalan hayatımın mahvolmasına zemin hazırlayacağını nerden bilebilirdim ki ?

Artık hep bian önce hatasonu gelsin de kafeye gideyim, bu kızla konuşayım diyordum.. Bu yüzden günler geçmek bilmiyordu.. Cumartesi-pazarı dört gözle bekliyordum.. Haftasonu olduğunda da internete gidiyor hemen feyse giriyordum ve o kızı görüyordum.. Girdiğim saatlerde hep açık oluyordu.. Zaten sevgilisiyle kavgalıydı.. Bi de onu üzmemek için direk ben soruyordum "herhangi bi gelişme var mı, bişey oldu mu" diye.. Anlatıyordu bu.. Sonra gene destek oluyordum ona " bak eğer böyle yaparsan daha iyi olur.. Çünkü ben de erkeğim ve biz erkekler bunlardan hoşlanırız falan diyordum.. Hoşlandığınız kızın kavga ettiği sevgilisiyle arasını yapmak nasıl bir duygudur bilir misiniz siz ? Huyuna git diyordum.. O seni seviyor, sen de onu seviyorsun diyordum.. Bu zamanda doğru insan kolay bulunmuyor, bence kaybetme onu diyordum.. Onca emeğe yazık olur diyordum.. Ona güven, onu gerçekten seviyorsan asla şüphe duyma" gibi şeyler atıp duruyordum..

Ve bu konuşmalardan sonra hiç unutmam ve eli bastonlu bir dede olduğum zamanda bile hatırlayacağım anlardan biri olan şey gerçekleşiyor.. Benden numaramı istiyor.. O anki mutluluğumu tarif edemem size.. Ben de cep telefonunu yasak olduğu için internet kafeye bırakıyorum sadece haftasonları kullanıyordum.. O zamanlarda da avea'nın bir kampanyası vardı.. Ayda bilmem kaç tl'ye heryöne konuşma ve mesaj hakkı falan veriyordu.. Telefonla internete girilmediği içinde net paketi yapmıyordum.. Vermiştim numaramı.. Ve o günden sonra da telefonu artık yasakta olsa kullanmaya başlamıştım.. Bigün okuldayken msj attı bana.. Faceye girsene yazmıştı.. Kaçar mı olumm kız faceye girmemi istiyor ben hiç girmez miyim diyip hemen üniformaları çıkarmıştım ve sivilleri giymiştim.. O gün okuldan ikinci kez kaçmıştım.. Askeri okuldan kaçmak lisedeyken demir parmaklı duvardan atlamak gibi değildi.. Ayrıca bunu da belirteyim.. Askeri öğrenci olmayan bilemez.. Neyse internet kafeye koştum.. Heyecanlı heyecanlı elim ayağım titriyo bi yandan da bişey mi oldu acaba diye meraklanıyorum.. Ne oldu dıbınakoyim bu çocuk buna kötü bişey mi dedi diyorum.. Girdim internete.. Oturdum her zamanki masama, açtım hesabımı.. Yazdım hemen buna.. Hoşgeldin dedi.. Hoşbulduk papatyam dedim.. ilk kez papatyam demiştim hiç unutmuyorum.. Bunun üzerine bi gülücük attı ve bana artık bundan sonra papatyam de olur mu dedi.. Çok hoşuna gittiğini söyledi ve devam etti..

Artık haftalardır konuştuğum çocuğu görebilir miyim?

Ulan zaten bi anda çıkmıştım okuldan koştura koştura.. Kan ter içindeyim.. Nefes nefese kalmışım.. Bi de benden kamera açmamı istiyor.. Ama anlamalıydım böyle bişey isteyeceğini.. Yoksa konuşmak istese telefondan da mesajlaşabilirdik.. Neden anlayamamıştım ki ? Neyse kıramadım bu isteğini.. Tamam az bekle kamera ayarlayayım bi masadan dedim ve yan masadaki kamerayı alıp taktım.. Sonra baktım görüntülü konuşma isteği yolladı.. Bekledim biraz öyle salak salak ve 20 saniyelik kararsızlığın ardından cesaretimi toplayıp açtım kamerayı..

Ama keşke açmasaydım amk...