Not: Okumayacaklar için altta özet var

Merhaba beyler. Yaklaşık 3 yıldır hafif düzeyde anksiyete bozukluğuyla yaşıyorum ve bu hayatımı çok fazla etkilemediği için herhangi bir tedavi almadım. ilk defa sinemada başladı ve sonrasında uyurken, metroda, derste otururken mide bulantısı, çaresiz hissetme, hayattan zevk alamama, eskiden mutlulukla yaptığım aktiviteleri yaparken keyif alamama gibi şeyler yaşadım. Aynı zamanda eskiden rahatça içki içebilirken artık bi bira bile içerken yutamama, mide bulantısı gibi şeyler yaşamaya başladım. 6 temmuza kadar idare edebilecek düzeydeydim.

Şu anki durumuma gelecek olursak, 6 temmuz günü iki arkadaşımla beraber bağdat caddesine gittik ve dönerken arabada kendimi son derece çaresiz hissettim veya birden kapıyı açıp atlayacakmışım gibi. Neyse semtimize geri döndük bişeyler içelim dedik, bu arada anksiyete belirtilerim hala hafif ve bi günde falan atlatıyordum. Artık ayda bir falan gelmeye başlamıştı ve yendim diye seviniyordum.

Fakat işte o gün içtikten sonra her gün dışarı çıkmak isteyen ben, dışarı çıkınca bi mekanda çay içerken bile yutkunamamaya başladım aşırı huzursuz hissettim artık dışarda mutlu olabildiğim tek yer çimlerde oturmak ve bişey yememek. Dışarda yemek de yiyemiyorum. Yine de kendimi denemek için birkaç kez çıktım arkadaşlarla tabi. Aksiymiş gibi her gün de dışarı çağırılıyorum ama benim artık huzurlu olabildiğim tek yer odam beyler. Hatta inciye 2 yıldır falan girmiyodum bu sebeple tekrar inciye başladım çünkü evde bi uğraş lazımdı.

Dışarı çıktığımda özellikle yemek yerken delirecek gibi hissediyorum yutkunamıyorum, ortamdan soyutlanıyorum, saniye sayıyorum bir an önce eve dönebilmek için. Fakat tek başımayken ve yemek yemezken mutluyum. Kilo verdim bu bir ayda tam 4 kilo.

Derken dayanamadım ve en azından teşhisimi öğrenmek için 2 hafta kadar önce devlet hastanesinde pgibiyatriste gittim. Sağolsun kadın güzelce dinledi ve 10 miligram cipralex verdi. Fakat anneme ben bunu içmeyeceğim biraz daha kendimi deneyeceğim dedim. Zira yan etkilerinden korktum. Ama artık başka çarem kalmadı gibi hissediyorum beyler. Üniversite okuyorum ve okul başlayınca 1 saatten fazla yolum var ve metroya falan da biniyorum. Bu durumun okul hayatımı etkilemesinden korkuyorum.

Ailemle de konuşup yarın ilaca başlamayı düşünüyorum zira artık başka çıkar yol bulamıyorum.

Böyle işte. Varsa bilen eden, konuşalım bu başlıkta.

Özet: Pgibolojim hayatımı gibti ve kurtulmak için ilaç son çarem